Μια αναμενόμενη καταστροφή



Η ΒΡ ανακοίνωσε πριν λίγες μέρες με τυμπανοκρουσίες πως, δήθεν, κατάφερε να σταματήσει τη διαρροή από την κατεστραμμένη πετρελαιοπηγή στον βυθό του Κόλπου του Μεξικού. Ωστόσο δεν χρειάστηκαν παρά ελάχιστες ώρες για να διαψευστεί για πολλοστή φορά η «επιτυχία». Η αμερικανική Ακτοφυλακή εντόπισε ενδείξεις νέας διαρροής -το πετρέλαιο διαρρέει από άλλο σημείο του εδάφους.[1]

Η έκρηξη στην εξέδρα της βρετανικής εταιρείας στις 20 Απριλίου κόστισε τη ζωή σε έντεκα εργαζομένους, και αυτό ήταν μόνο η αρχή της συμφοράς. Έκτοτε υπολογίζεται ότι έχουν διαρρεύσει στη θάλασσα από 337 μέχρι 666 εκατομμύρια λίτρα αργού πετρελαίου.

Η ΒΡ είναι διαβόητη για τα συνεχή ψεύδη από την πρώτη μέρα του «ατυχήματος» (διάβαζε προδιαγεγραμμένου εγκλήματος). Η οριστική (;) διευθέτηση του προβλήματος απαιτεί το μόνιμο σφράγισμα του πηγαδιού με τη δημιουργία «πηγών εκτόνωσης». Οι εργασίες, εντούτοις, για τη δημιουργία των «πηγών εκτόνωσης» στον βυθό του Κόλπου του Μεξικού δεν αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί πριν από τα μέσα του Αυγούστου. Μέχρι τότε τα πράγματα χειροτερεύουν διαρκώς:

«Οι φόβοι των ειδικών διαρκώς αυξάνονται. Ο δρ Μάστερς, ιδρυτής της διαδικτυακής μετεωρολογικής ιστοσελίδας Weather Underground του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, πιστεύει ότι τα σταγονίδια πετρελαίου θα μεταφερθούν από τους θυελλώδεις ανέμους στη στεριά και στα αστικά κέντρα και θα αποτελέσουν εφιάλτη για την περιοχή.

Τι θα συμβεί όταν ένας τέτοιος «πετρελαιοτυφώνας» πλήξει τη Νέα Ορλεάνη και ο μαύρος χρυσός καλύψει δρόμους και κτήρια; Τι θα συμβεί στην περίπτωση που δεν θα βλέπουμε μόνο πελεκάνους και θαλάσσιες χελώνες να αργοπεθαίνουν καλυμμένοι από πίσσα, αλλά ανάλογη θα είναι και η ανθρώπινη μοίρα;

Τι θα συμβεί όταν το πετρέλαιο καλύψει ακόμα και το ρύζι και τα ζαχαρότευτλα; Και τότε, με ποιον τρόπο θα καταφέρει η ΒΡ να κρατήσει μακριά από το μέτωπο του ακήρυχτου πολέμου δημοσιογράφους και φωτογράφους;».[2]

Ακολουθεί ένα άρθρο της Nicole Colson στο οποίο γράφει ότι στην καρδιά της καταστροφής στον Κόλπο του Μεξικού βρίσκεται η με κάθε μέσο επιδίωξη του κέρδους.

Από τις 20 Απρίλη που ξέσπασε η οικολογική κρίση στον Κόλπο του Μεξικού οι αποτυχίες διαδέχονται η μία την άλλη στην εξέδρα Horizon, και ενώ συνεχίζεται η διαρροή πετρελαίου, οι υπεύθυνοι του κολοσσού BP εμφανίζονται όλο και πιο ανίκανοι.

Οι διαδοχικές αποτυχίες είναι πολλές: ελαττωματικοί «μεταλλικοί θόλοι» (χρησιμοποιήθηκαν σε μια προσπάθεια να τοποθετηθούν πάνω στο σημείο διαρροής), μια αποτυχημένη προσπάθεια «έγχυσης λάσπης» στο σημείο που χύνεται πετρέλαιο στη θάλασσα (γνωστή ως μέθοδος «top kill»), μια απεγνωσμένη προσπάθεια να σταματήσει η διαρροή με έγχυση υπό πίεση από μπαλάκια του γκολφ και η τελευταία αποτυχία ήταν όταν ένα ρομποτικό σύστημα που βρισκόταν στο βυθό του ωκεανού έπαθε βλάβη.

Από την άλλη μεριά η υποκρισία των υπευθύνων της BP δεν έχει τέλος αφού, συνεχίζουν να ψεύδονται για τη σοβαρότητα της διαρροής, τους κινδύνους που γνώριζαν εκ των προτέρων, τις περικοπές που έκαναν στην ασφάλεια για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους και φυσικά όταν λένε ότι η εταιρεία θα «πληρώσει για τον καθαρισμό».

Εν τω μεταξύ, οι πετρελαιοκηλίδες στον Κόλπο του Μεξικού συνεχίζουν να μεγαλώνουν (μία από αυτές έχει μήκος 22 μίλια),νεκρώνοντας τη θαλάσσια ζωή, βρομίζοντας εκατοντάδες χιλιόμετρα παραλίας σε πολλές πολιτείες με παχύρρευστο πετρέλαιο και καταστρέφοντας τις τοπικές οικονομίες.

Η συγκεκριμένη διαρροή πετρελαίου είναι αυτή τη στιγμή, χωρίς αμφιβολία, η χειρότερη οικολογική καταστροφή στην ιστορία των ΗΠΑ. Εάν η σχετικά συγκρατημένες εκτιμήσεις που έγιναν από ορισμένους περιβαλλοντολόγους είναι ακριβείς,για διαρροή 19.000 βαρελιών πετρελαίου κάθε μέρα, τότε 779.000 βαρέλια (ή 32,7 εκατομμύρια γαλόνια) αργού πετρελαίου έχουν χυθεί στον ωκεανό μέχρι τα τέλη Μαΐου.

Το μέγεθος αυτών των αριθμών γίνεται πιο κατανοητό αν το συγκρίνουμε με τη διαρροή πετρελαίου το 1989 από το δεξαμενόπλοιο Exxon Valdez, όπου χύθηκαν 250.000 βαρέλια (10,8 εκατομμύρια γαλόνια) αργού πετρελαίου στις ακτές Prince William Sound στην Αλάσκα.

Δεδομένου του εύθραυστου οικοσυστήματος του Κόλπου του Μεξικού, η πετρελαιοκηλίδα θα έχει χωρίς αμφιβολία τεράστιο αντίκτυπο σε αυτό τις επόμενες δεκαετίες.

Οι επιστήμονες ανησυχούν, δεδομένου ότι πλησιάζει η εποχή των τυφώνων, ότι ένας τυφώνας θα μπορούσε να παρασύρει την πετρελαιοκηλίδα σε μια πολύ ευρύτερη περιοχή πιο βαθιά στην ενδοχώρα σε ευαίσθητα οικοσυστήματα (έλη, βαλτώδεις περιοχές), όπως δήλωσε και ο Brian D. McNoldy, ερευνητής τροπικών καταιγίδων στο Colorado State University, στους New York Times:

«(ένα τέτοιο ενδεχόμενο)… θα μετέτρεπε μια οικολογική καταστροφή σε μια άνευ προηγουμένου οικολογική καταστροφή».

Όσο η καταστροφή συνεχίζεται περισσότερα στοιχεία έρχονται στο φως σχετικά με τα δεδομένα διέθεταν οι υπεύθυνοι της BP για μια ενδεχόμενη καταστροφή.

Η εφημερίδα New York Times αποκάλυψε εσωτερικά έγγραφα της BP που αναφέρουν σοβαρά προβλήματα και ανησυχίες για την ασφάλεια, στην υπεράκτια εξέδρα εξόρυξης πετρελαίου Horizon, σχεδόν ένα χρόνο πριν.

Τα έγγραφα δείχνουν ότι το Μάρτιο, μετά από αρκετές εβδομάδες προβλημάτων στην εξέδρα, η BP αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα διαχείρισης της γεώτρησης. Και ήδη 11 μήνες πριν, η εταιρεία ανησυχούσε για θέματα σχετικά με τον αγωγό της γεώτρησης καθώς και για τις ειδικές βαλβίδες ασφαλείας.

Για παράδειγμα στις 22 Ιουνίου, μηχανικοί της BP ανησυχούσαν λόγω της εκτίμησης τους ότι ένας αγωγός, που η εταιρεία ήθελε να χρησιμοποιήσει, θα μπορούσε να καταρρεύσει υπό υψηλή πίεση. «Αυτό θα ήταν σίγουρα το χειρότερο πιθανό σενάριο» προειδοποιούσε ο Mark E. Hafle, μηχανικός γεωτρήσεων της BP, σε ένα εσωτερικό έγγραφο, «ωστόσο, το έχω δει να συμβαίνει, οπότε ξέρω ότι είναι πιθανό.»

Η εταιρεία προχώρησε στις παραπάνω αλλαγές (χρήση του αγωγού), αλλά μόνο αφού πήρε ειδική άδεια από τους υπεύθυνους της ΒΡ, διότι παραβιάζονταν οι πολιτικές ασφάλειας και σχεδιασμού της εταιρείας.

Σε ένα άλλο έγγραφο, τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους (λίγο πριν καταστροφή), οι μηχανικοί της BP κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι οι συγκεκριμένες εργασίες «δεν είχαν μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας», κάτι που θεωρείται ευθεία αναφορά σε θέματα ασφαλείας ( και στην αποτροπή διαφυγής αερίων μέχρι την εξέδρα), γεγονός που ίσως συνέβαλλε στην διαρροή πετρελαίου. Σύμφωνα με τους Times, «το έγγραφο αναφέρει επίσης ότι οι συγκεκριμένες εργασίες “δεν πληρούσαν τους κανονισμούς της αρχής MMS” [Minerals Management Service].»

Μια νεώτερη έκδοση του ίδιου εγγράφου, ωστόσο, αναφέρει:

«Οι συγκεκριμένες εργασίες έχουν πιθανότητες επιτυχίας» και «είναι δυνατόν να τηρηθούν οι κανονισμοί MMS.»

Ομοίως, τα έγγραφα που ήρθαν στην κατοχή των Times στο πλαίσιο της νομοθετικής πράξης για την Ελευθερία στην Πληροφορία (Freedom of Information Act), αναφέρουν ότι:

Το Μάρτιο, μετά από προβλήματα στην γεώτρηση, που περιελάμβαναν θέματα σχετικά με τη λάσπη της γεώτρησης, ξαφνικές διαρροές αερίων (γνωστές ως «kicks») και μια σωλήνα που έπεσε στη γεώτρηση, η BP ενημέρωσε τις ομοσπονδιακές αρχές, ότι έδινε αγώνα για να μην χάσει τον έλεγχο της πετρελαιοπηγής. Σε τουλάχιστον τρεις περιπτώσεις, τα αρχεία της BP αναφέρουν, ότι η βαλβίδα ασφαλείας (πρόληψης εκρήξεων) είχε διαρροή υγρού, γεγονός που περιορίζει τη δυνατότητά της βαλβίδας να λειτουργήσει σωστά, σύμφωνα με τον κατασκευαστή.

Ωστόσο, παρά τα πολλαπλά προβλήματα και τις προειδοποιήσεις για το τι θα μπορούσε να συμβεί, οι υπεύθυνοι της BP δεν φαίνεται να εξέτασαν την πιθανότητα να κλείσουν την εξέδρα άντλησης πετρελαίου (έστω προσωρινά), προκειμένου να αξιολογηθούν οι κίνδυνοι. Αντί αυτού, οι υπεύθυνοι της αρχής MMS [Minerals Management Service] επέτρεψαν στη BP να αναβάλλει προσωρινά τον περιοδικό έλεγχο των ειδικών βαλβίδων (πρόληψης εκρήξεων), παρόλο που η ομοσπονδιακή νομοθεσία ορίζει ότι αυτό πρέπει να γίνεται κάθε δύο εβδομάδες.

Όταν τελικά η BP ξεκίνησε πάλι τους ελέγχους, οι δοκιμές των ειδικών βαλβίδων ασφαλείας έγιναν σε χαμηλή πίεση (6.500 λίβρες ανά τετραγωνική ίντσα), ενώ παλιότερες δοκιμές ασφαλείας γίνονταν σε μεγαλύτερη πίεση (10.000 λίβρες ανά τετραγωνική ίντσα). Οι Times αναφέρουν ότι οι δοκιμές συνεχίστηκαν σε αυτή τη χαμηλότερη πίεση μέχρι την ημέρα της έκρηξης.

Οι περικοπές της BP εκτείνονται χρονικά μέχρι τις 20 Απριλίου (ημέρα που προκλήθηκε η έκρηξη στην εξέδρα πετρελαίου Deepwater Horizon).

Σύμφωνα με την εφημερίδα McClatchy:

Στελέχη της εταιρείας και υψηλά ιστάμενοι της εξέδρας εξόρυξης πετρελαίου συζητούσαν για ώρες για το πώς θα έπρεπε να κινηθούν, μέχρι που ένας υπεύθυνος της BP πήρε την απόφαση να αντικαταστήσει με θαλασσινό νερό (που είναι ελαφρύτερο), το υγρό που χρησιμοποιείται στις γεωτρήσεις (και είναι βαρύ), με αποτέλεσμα να μπορούν αέρια να έρθουν στην επιφάνεια και να προκληθεί έκρηξη.

Ο επικεφαλής μηχανικός της εξέδρας πετρελαίου, Doug Brown, κατέθεσε ότι, ένας υπάλληλος ήταν τόσο τρελός, που προειδοποίησε ότι αν προχωρούσαν με τον τρόπο που υποδείκνυε η BP, θα έπρεπε να βασιστούν αποκλειστικά στις βαλβίδες ασφαλείας.

Ο Doug Brown επίσης δήλωσε ότι ο Jimmy Harrell, υψηλό στέλεχος της εξέδρας πετρελαίου, γκρίνιαξε λέγοντας:

«… στην τελική, γι αυτό δεν έχουμε τις βαλβίδες», όταν είναι γνωστό ότι οι βαλβίδες αποτελούν το έσχατο μέσο για την αποφυγή μιας έκρηξης.

Ο Brown δήλωσε στην ένορκη κατάθεση του την Τετάρτη ότι ο υπεύθυνος της BP σηκώθηκε κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης συνάντησης και είπε:

«Έτσι θα γίνει, πάει και τελείωσε».

Αυτή η απόφαση, κατάργησε ουσιαστικά το τελευταίο μέτρο ασφάλειας που θα μπορούσε να αποτρέψει το ατύχημα. Το άρθρο της εφημερίδας McClatchy με κυνισμό αναφέρει:

«τέτοιου είδους σύγκρουση συμφερόντων, είναι συνηθισμένο φαινόμενο σε όλες τις υπεράκτιες γεωτρήσεις πετρελαίου, αλλά στην περίπτωση της εξέδρας Deepwater Horizon οι συνέπειες ήταν θανατηφόρες.»

Ο συγγραφέας και καθηγητής Michael Schwartz σχολίασε το παραπάνω άρθρο λέγοντας τα εξής:

Αυτή είναι η απόδειξη ότι το ατύχημα αυτό, ήταν ένα «κανονικό» ατύχημα, αφού τέτοιου είδους διαφωνίες, εμφανίζονται ξανά και ξανά στη διάρκεια του χρόνου και συχνά καταλήγουν είτε προς τη μία κατεύθυνση είτε προς την άλλη. Τέτοιου είδους επιλογές, όπου πρέπει κανείς να επιλέξει μεταξύ ασφάλειας και απόδοσης, είναι ενδημικές σε τέτοια αλληλοεξαρτώμενα δυαδικά συστήματα. Σε αυτά τα συστήματα η πιθανότητα ενός ατυχήματος είναι πολύ μικρή.

Όταν όμως επαναλαμβάνεις αυτή τη διαδικασία, ξανά και ξανά, τότε αυτό που είναι απίθανο να συμβεί, γίνεται πιθανό να συμβεί. Με το πέρασμα του χρόνου, κάποτε θα συμβεί, όπως ακριβώς στο παιχνίδι της ρουλέτας, το μπαλάκι κάποια στιγμή θα πέσει στο μηδέν.

Όταν τελικά η καταστροφή έγινε, η ΒΡ ήταν εντελώς απροετοίμαστη να ανταποκριθεί.

Σύμφωνα με τον Jonathan Hiskes, του περιβαλλοντικού site Grist.org, πριν την έναρξη των γεωτρήσεων, απαιτείται από το νόμο, οι πετρελαϊκές εταιρείες όπως η BP να συντάσσουν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο-απάντηση σε περίπτωση διαρροής πετρελαίου και η αρχή MMS είναι υποχρεωμένη να ελέγχει αυτά τα σχέδια. Τα παρακάτω, σύμφωνα με τον Hiskes, είναι ορισμένα από τα «μαργαριτάρια» που περιλαμβάνει το αντίστοιχο σχέδιο της ΒΡ:

1. Η BP αναφέρει στην έκθεση της σε περίπτωση διαρροής πετρελαίου για την περιοχή του Κόλπου του Μεξικού, θαλάσσια λιοντάρια, φώκιες, θαλάσσιες ενυδρίδες και θαλάσσιους ίππους. Η μεγαλοφυΐα που συνέταξε αυτή την έκθεση, είτε δεν έχει ιδέα για την πανίδα της περιοχής, είτε την ξεπατίκωσε από αντίστοιχη που αφορά την Αρκτική.

2. Το σχέδιο της ΒΡ αναφέρει ένα ιαπωνικό website αγορών, σαν «κύριο προμηθευτή εξοπλισμού για την εταιρεία στον Κόλπο του Μεξικού, με στόχο την άμεση αντιμετώπιση διαρροών σε 24ώρη βάση, 7 ημέρες την εβδομάδα.» Προφανώς, το συγκεκριμένο website δεν είχε στην αποθήκη του, τον υποβρύχιο «θόλο» βάρους 100 τόνων, που η ομάδα διάσωσης χρειάστηκε μέρες για να φτιάξει, σε μια πρώιμη προσπάθεια να σταματήσει τη διαρροή, η οποία τελικά απέτυχε.

3. Το σχέδιο δεν περιελάμβανε στοιχεία σχετικά με την επίβλεψη υποθαλάσσιων διαρροών πετρελαίου από έκρηξη μέσα στη θάλασσα, παρόλο που σε αυτές τις περιπτώσεις ο κύριος όγκος πετρελαίου είναι κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.

4. Το σχέδιο δεν περιλαμβάνει μετεωρολογικά ή άλλα θαλάσσια δεδομένα, παρά το γεγονός ότι η συγκεκριμένη εξέδρα άντλησης πετρελαίου βρίσκεται σε περιοχή που συχνά αναπτύσσονται τυφώνες.

5. Το σχέδιο προτρέπει, σε περίπτωση διαρροής, τον εκπρόσωπο Τύπου της BP «να μην δίνει ποτέ υποσχέσεις, ότι θα υπάρξει πλήρη οικολογική αποκατάσταση είτε στο ακέραιο αποκατάσταση περιουσιών.» Στην προσπάθεια της να αποφύγει με πονηριά τις ευθύνες της η εταιρεία μιλάει με περισσότερη ειλικρίνεια από όση θα ήθελε.

6. Το σχέδιο δεν περιλαμβάνει μέτρα για την πρόληψη ασθενειών (από ιούς και βακτήρια) στα ζώα που βρίσκονται σε εγκαταστάσεις αποκατάστασης. Μετά τη διαρροή στο πετρελαιοφόρο Exxon Valdez, διαπιστώθηκε ότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος μετάδοσης ασθενειών, σύμφωνα με την οργάνωση PEER (Δημόσιοι Λειτουργοί για την Περιβαλλοντική Ευθύνη), η οποία και εντόπισε τα τεράστια κενά που έχει η έκθεση σε αυτό τον τομέα.

7. Σύμφωνα με τον καθηγητή Rick Steiner, που ανήκει στην PEER και μελέτησε τη διαρροή από το Exxon Valdez, η 600 σελίδων έκθεση περιλαμβάνει κυρίως λίστες, τηλέφωνα και κενές φόρμες.

Η BP, αντί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις που αναλογούν από μια διαρροή πετρελαίου τέτοιου μεγέθους, ανησυχεί για το πώς θα περιορίσει την διάσταση που παίρνει η καταστροφή στα Μέσα Ενημέρωσης και το πώς θα διεξάγει μια αποτελεσματική εκστρατεία δημοσίων σχέσεων. Κάποιοι δημοσιογράφοι που προσπαθούν να φωτογραφίσουν ή να κάνουν ρεπορτάζ στις μολυσμένες από το πετρέλαιο παραλίες, αναφέρουν προσπάθειες παρεμπόδισης ή και απειλές από ανθρώπους της BP ή του λιμενικού.

Ένα άλλο μεγάλο επίτευγμα της BP είναι ότι έχει αδειάσει τεράστιες ποσότητες του διαλυτικού Corexit στον Κόλπο του Μεξικού, που είναι τοξικό και περιέχει μεταξύ άλλων και το συστατικό propylene glycol, που χρησιμοποιείται για την κατασκευή αντιψυκτικών προϊόντων.

Στην πραγματικότητα, όταν η Αρχή Προστασίας Περιβάλλοντος διέταξε πρόσφατα τη BP να μειώσει κατά 50 έως 75 τοις εκατό την ποσότητα Corexit που αδειάζει στον Κόλπο του Μεξικού, εκείνη αρνήθηκε. Η BP ισχυρίζεται ότι το Corexit είναι η «καλύτερη και πιο κατάλληλη επιλογή.» Ο ακτιβιστής της Greenpeace Mark Floegel όμως, ισχυρίζεται ότι:

«στην πραγματικότητα το μόνο που κάνει το συγκεκριμένο προϊόν, είναι να διαλύει την πετρελαιοκηλίδα στην επιφάνεια της θάλασσας, ώστε να μην καταγράφεται (το μέγεθος της καταστροφής) από τα συνεργεία της τηλεόρασης.»

Όταν η δράση του Corexit δεν είναι αρκετή, η BP σκηνοθετεί το χώρο, έτσι ώστε να φαίνεται ότι η εταιρεία έχει πάρει πολύ στα σοβαρά τον καθαρισμό της θάλασσας.

Όταν ο Πρόεδρος Ομπάμα περιόδευσε στην περιοχή του Κόλπου την περασμένη εβδομάδα, η ΒΡ μετέφερε με πούλμαν, μόνο για εκείνη τη μέρα, εκατοντάδες «προσωρινούς» υπαλλήλους καθαριότητας.

Οι υπάλληλοι της εταιρείας Jefferson Parish, La, δήλωσαν στους δημοσιογράφους ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή, δεν υπήρχαν «πάνω από μια ντουζίνα εργαζόμενοι στην παραλία Grand Isle. Επίσης ο δημοτικός σύμβουλος Chris Roberts δήλωσε: «Η βοήθεια που είχαμε από τη BP για τον καθαρισμό των παραλιών είναι κατώτερη των προσδοκιών μας…», ενώ συνεχίζει πιο κάτω λέγοντας «μόλις έφυγε ο πρόεδρος, οι υπάλληλοι γύρισαν στα λεωφορεία και επέστρεψαν σπίτι τους».

Το γεγονός ότι η καταστροφή ήταν τέτοιου μεγέθους, δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει.

Η BP είναι η εταιρεία (στο χώρο της ενέργειας) με τα περισσότερα πρόστιμα στις Η.Π.Α. Από το 2005 έχει πληρώσει 485 εκατομμύρια δολάρια σε πρόστιμα και διακανονισμούς, για παραλείψεις που αφορούν την ασφάλεια των εργαζομένων και χειραγώγηση των αγορών ενέργειας. Ο Joshua Frank αναφέρει:

Το 2009, η βρετανική εταιρεία πλήρωσε 87,43 εκατομμύρια δολάρια για ηθελημένη αμέλεια των κανονισμών Ασφάλειας και Προστασίας της Υγείας των εργαζομένων (OSHA), που οδήγησε στο θάνατο 15 εργαζομένων, από έκρηξη το 2005, σε διυλιστήριο στο Τέξας. Η BP πλήρωσε 50 εκατομμύρια δολάρια στο Υπουργείο Δικαιοσύνης (DOJ) για το ίδιο έγκλημα.

Το 2006, η εταιρεία πλήρωσε 20 εκατομμύρια δολάρια, για παραβίαση των κανονισμών για Καθαρά Ύδατα, μετά από διαρροή πετρελαίου σε αγωγό, στο Prudhoe Bay στην Αλάσκα.

Τον περασμένο μήνα, η εταιρεία πλήρωσε πρόστιμο 3 εκατομμυρίων δολαρίων, για 42 παραβιάσεις που αφορούσαν την ασφάλεια των εργαζομένων, σε διυλιστήριο στο Οχάιο. Στην πραγματικότητα, αν η ΒΡ ήταν άνθρωπος, θα είχε μπει φυλακή, δεδομένου ότι η εταιρεία έχει καταδικαστεί δυο φορές σε βαθμό κακουργήματος για παραβίαση της νομοθεσίας για Καθαρό Αέρα και Καθαρά Ύδατα.

Τα τελευταία τρία χρόνια, η BP είχε 760 παραβιάσεις που αφορούν την ασφάλεια. Η Exxon, το ίδιο διάστημα, είχε μόνο μία.

Τα πρόστιμα αυτά είναι ψίχουλα σε σχέση με τα κέρδη της εταιρείας, που το 2009 ήταν 14 δισεκατομμύρια δολάρια, και σίγουρα δεν την αποθαρρύνουν να συνεχίζει την τακτική της, που είναι να ακολουθεί πάντα τον πιο εύκολο και ανώδυνο δρόμο, προκειμένου να αυξήσει τα κέρδη της.

Αν ακούσει όμως κανείς τους υπεύθυνους της BP, θα νομίσει ότι έχουν «στοχοποιηθεί». Ο διευθύνων σύμβουλος (CEO) της εταιρείας Tony Hayward (που είχε γίνει πρωτοσέλιδο λόγω των δηλώσεων του για μια «σχετικά μικρή» διαρροή πετρελαίου) παραπονέθηκε στους δημοσιογράφους, την περασμένη εβδομάδα, λέγοντας: «Δεν υπάρχει κάποιος που να θέλει περισσότερο από εμένα να δοθεί ένα τέλος (στην καταστροφή). Θέλω τη ζωή μου πίσω».

Ο Hayward εκτέθηκε για πολλοστή φορά, όταν δήλωσε στο CNN, ότι ο λόγος της από αέρος μεταφοράς εννέα εργαζομένων από το πλήρωμα καθαρισμού σε ένα νοσοκομείο στη Νέα Ορλεάνη, ήταν μια «τροφική δηλητηρίαση», παρά το γεγονός ότι τουλάχιστον ένας από τους εργαζόμενους, ένας ψαράς που έχασε τη δουλειά του λόγω της πετρελαιοκηλίδας, είπε ότι αρρώστησε λόγω της έκθεσης του στο Corexit.

Ο πρόεδρος της BP Carl-Henric Svanberg, με μια απίστευτη δόση κυνισμού, απαντώντας στις κριτικές που δέχεται η εταιρεία από την κυβέρνηση, δήλωσε στους Financial Times κάτι που μόνο ως απειλή μπορεί να ερμηνευθεί: «οι ΗΠΑ είναι μια μεγάλη και σημαντική αγορά για την BP και η BP είναι επίσης μια μεγάλη και σημαντική εταιρεία για τις ΗΠΑ, με τη συμβολή της στην εξόρυξη και παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου. Έτσι, τα συμφέροντα μας είναι αμοιβαία.»

Η αργή και ακατάλληλη αντίδραση των υπευθύνων της BP στην καταστροφή είναι εξίσου ανησυχητική με την αντίδραση της κυβέρνησης Obama που έδειξε υπερβολική εμπιστοσύνη στην BP ότι θα αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την καταστροφή που προκάλεσε.

Καθώς η κοινή γνώμη στρέφεται ενάντια στη BP και συνολικά στις υπεράκτιες γεωτρήσεις, η κυβέρνηση αναγκάστηκε να ανεβάσει τους τόνους της δημόσιας αντιπαράθεσης με την BP και προσπάθησε να πείσει (παρόλο που ο περισσότερος κόσμος πιστεύει το αντίθετο) ότι η εταιρεία θα λογοδοτήσει για την καταστροφή που προκάλεσε στο περιβάλλον, στη ζωή εκατομμυρίων κατοίκων του Κόλπου και στις οικογένειες των 11 εργαζομένων που χάθηκαν όταν η εξέδρα Deepwater Horizon ανατινάχτηκε.

Θα πρέπει να είμαστε πολύ επιφυλακτικοί με την ανακοίνωση, αυτή την εβδομάδα, του Υπουργείου Δικαιοσύνης ότι θα ξεκινήσει δικαστική έρευνα για τις ευθύνες των εταιρειών BP, Transocean και Halliburton και ότι δεν θα επιτρέψει νέες υπεράκτιες γεωτρήσεις, μέχρι να αποκαλυφθούν τα αίτια της διαρροής πετρελαίου.

Και μόνο το παρακάτω γεγονός αρκεί για είναι κανείς επιφυλακτικός. Ένας από τους προέδρους της «δικομματικής» επιτροπής που θα διερευνήσει τα αίτια της καταστροφής θα είναι ο Ρεπουμπλικάνος William K. Reilly. Αν και κάποτε ήταν επικεφαλής του Οργανισμού Προστασίας Περιβάλλοντος, ο Reilly είναι τώρα μέλος του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας ConocoPhillips, DuPont (που παρέχει τεχνολογία για την άντληση πετρελαίου και φυσικού αερίου) και της Energy Future Holdings (εταιρεία Ηλεκτρικής Ενέργειας με έδρα το Τέξας).

Κανείς υπεύθυνος της BP δεν θεωρείται πιθανό να περάσει ούτε μια μέρα στη φυλακή για το θάνατο 11 εργαζομένων ή για την οικολογική καταστροφή που θα επηρεάσει αρνητικά αμέτρητες ζωές και θα δηλητηριάσει την περιοχή επ’ αόριστον.

Θα έπρεπε όμως να αναγκαστούν να πληρώσουν. Τα περιουσιακά στοιχεία της ΒΡ στις ΗΠΑ θα μπορούσαν να κρατικοποιηθούν (και θα έπρεπε) προκειμένου να αποκατασταθεί η ζημιά από την καταστροφή που προκάλεσε η εταιρεία. Σε δύο μήνες υπολογίζεται να είναι έτοιμος ένας νέος αγωγός που θα αναχαιτίσει τη διαρροή πετρελαίου. Κάθε μέρα που περνάει, θα μας υπενθυμίζει με το χειρότερο τρόπο, τις συνέπειες ενός συστήματος που βάζει τα κέρδη των επιχειρήσεων πάνω από το περιβάλλον.

Τη μετάφραση έκανε ο Misa

Σημειώσεις

[1] http://news.in.gr/world/article/?aid=1231052751

[2] http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_3_18/07/2010_408425

Σχετικά άρθρα:

Συμπόνια για την κακόμοιρη πολυεθνική εταιρεία πετρελαίου…

Η μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή στην ιστορία των ΗΠΑ

Η μια αποτυχία διαδέχεται την άλλη: από το Κιότο στην Κοπεγχάγη

Οικολόγοι και Αριστερά

---

Category: Οικολογία