ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΣ Η πρωταγωνίστρια της τανίας του Νίκου Κούνδουρου, Εύα Ψυλλάκη θα παρευρίσκεται στο 53o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και στη διάθεση των δημοσιογράφων για συνεντεύξεις ως εκπρόσωπος της ταινίας, από το Σάββατο 2 Νοεμβρίου έως την Κυριακή το πρωί 11 Νοεμβρίου. Η ταινία «Το πλοίο για την Παλαιστίνη» θα […]
Athens 2012 by stadart Το Μάιο του 2010, η κυβέρνηση των «σοσιαλιστών» σε πλήρη συμφωνία με τη δεξιά και ακροδεξιά παράταξη, την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και τους εγχώριους και διεθνείς τοκογλύφους, αποφάσισε να παραδώσει την εδώ και δεκαετίες χρεοκοπημένη Ελλάδα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Αυτοί που καταλήστεψαν τον […]
Κριτική στην ταινία και κριτική στις κριτικές της ταινίας “Στη Λούρδη είδαμε με τα μάτια μας το θαύμα της καλής αγγελίας του Θεού μας είδαμε τους ανάπηρους να περπατούν, τους τυφλούς να βλέπουν, τους κουφούς να ακούνε και το Ευαγγέλιο να βιώνεται. Αλλά εμείς γνωρίζουμε ότι όλα όσα είδαμε έχουν ελάχιστη αξία μπροστά στο μεγάλο […]
Επιτέλους είδα μια νέα –εννοώ φετινή- ταινία! Μπορεί να έβαλε το χέρι της και η Μεγαλόχαρη… Δεκαπενταύγουστος, προσκυνήματα στην Τήνο στα ΜΜΕ, και είπα να δω το Προσκύνημα στη Λούρδη της Αυστριακής Τζέσικα Χάουσνερ. Πριν ωστόσο σας μιλήσω για τη ταινία καθαυτή, λίγη γκρίνια πρώτα… Ομολογώ ότι αυτή η χρονιά ήταν για μένα αντι-κινηματογραφική. Είδα […]
Η ταινία με ενθουσίασε από διάφορες απόψεις και θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να καταθέσω, από τη διεύθυνση αυτού του ιστότοπου, την άποψή μου για αυτήν.
Είδα αρκετά καθυστερημένα την ταινία Ένας Προφήτης του Jacques Audiard και γι” αυτό δεν θα έμπαινα στον κόπο να τη σχολιάσω, εάν δεν με παρακινούσαν τα σχόλια και οι κριτικές που διάβασα γι” αυτή την ταινία στον ηλεκτρονικό και έντυπο τύπο. Εκτός από λίγες εξαιρέσεις, το σύνολο των κριτικών, εστιάζουν στις εκφυλιστικές επιδράσεις της φυλακής […]
Ένα έργο τέχνης. Μια ταινία που γράφει ιστορία. Μια ταινία που θα μείνει στην ιστορία. Συγχωρήστε μου το λυρισμό, ωστόσο πιστέψτε με, η ταινία αξίζει πολύ περισσότερα… Επιτέλους πραγματικός κινηματογράφος που κάνει να φαίνονται κενού περιεχομένου ακόμα και οι καλύτερες χολιγουνντιανές ταινίες. Το έχω προσωπικά ανάγκη να το πω αυτό, γιατί τα τελευταία (πολλά μα […]
Με την ταινία του Τζέιμς Κάμερον Αvatar πράγματι συμβαίνει κάτι ασυνήθιστο. Η μεγάλη πλειοψηφία των ταινιοκριτικών, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για χολιγουντιανή υπερπαραγωγή, την αντιμετώπισε με πολύ θετικό τρόπο. Από το μάλλον συγκρατημένο «ανεπανάληπτο 3D υπερθέαμα που ζωντανεύει έναν καινούργιο, εκθαμβωτικά πολύχρωμο κόσμο»[1] στο υμνητικό της Ελευθερωτυπίας: «Μια ασυνήθιστη, συναρπαστική, βουτηγμένη σε μια μαγική […]
Το δηλώνω εξ” αρχής: Διαφωνώ κάθετα με τις κριτικές της ταινίας που είδαν σε αυτήν μια αντιδραστική, προτεσταντική, φονταμενταλιστική χριστιανική ταινία με μισογυνικές διαθέσεις. Αυτή μου η διαφωνία είναι κάπως παράδοξη, μιας και δεν ανήκω σε αυτούς που θα περιγράφαμε ως «φαν του Τρίερ». Το αντίθετο μάλιστα. Αν και πάντοτε εκτιμούσα τις σκηνοθετικές του αρετές […]
Το αμερικάνικο αναρχοσυνδικαλιστικό συνδικάτο I.W.W. (International Workers of the World) ιδρύθηκε στις 27 Ιούνη 1905 στη βάση της ενότητας των εργατών ανεξάρτητα από χρώμα, φύλλο ή εθνική καταγωγή σε μια ενιαία, επαναστατική οργάνωση που σαν απώτερο στόχο είχε την ανατροπή του καπιταλισμού. Στις γραμμές του συνυπήρχαν ανειδίκευτοι εργάτες και εργάτριες, μετανάστες οποιασδήποτε προέλευσης, περιπλανώμενοι σε […]
Η ταινία του Μάικλ Μαν Δημόσιος κίνδυνος (Public enemies) ήταν αρκετά καλή και η ελληνική κριτική, δυστυχώς, την υποτίμησε πέραν του δέοντος. Θεωρώ το μοντάζ της ταινίας υποδειγματικό, τα κάδρα του σκηνοθέτη εξαιρετικά, και, αρκετές φορές, τις σκηνές δράσης καθηλωτικές. Στα θετικά της ταινίας θα πρέπει να προστεθεί η επιβλητική ερμηνεία του Τζόνι Ντεπ. Η […]
«Γνωρίζω ότι όσοι έκαναν τέτοια πράγματα, τα κρατούν μυστικά ενώ όσοι μιλούν γι’ αυτά, απλώς δεν τα έχουν κάνει. Παρ’ όλα αυτά, εγώ τα έκανα…» Να πάτε τρέχοντας (εντάξει, μη σκοτωθείτε κιόλας…) να δείτε την αριστουργηματική ταινία του Ρομπέρ Μπρεσόν Ο πορτοφολάς (Pickpocket) που γυρίστηκε το 1959. Εξ” αρχής ωστόσο, μια προειδοποίηση: Η ταινία είναι […]
Διάβασα με προσοχή το κείμενο του Άγγελου Κ. «Δεσμώτες ενός ψευδαισθησιακού κινηματογράφου» και με κατανόηση στις ενστάσεις και στα σχόλια του αποφάσισα να γράψω κι εγώ μερικές μου σκέψεις για τον κινηματογράφο του Χίτσκοκ και συγκεκριμένα για τον «Δεσμώτη του Ιλίγγου» όχι τόσο για να’απαντήσω σ’ αυτά που παραθέτει, αλλά για να δώσω μια άλλη […]
Από 15-16 χρονών μαγεύτηκα από τον κινηματογράφο. Ευτύχησα να βρίσκομαι σε παρέες με φανατικούς σινεφίλ αρκετά χρόνια μεγαλύτερους μου που με μύησαν στα “μυστικά” της κινηματογραφικής γλώσσας. Πλάνο, πλάνο-σεκάνς, κάμερα κοντρ πλονζε, Αϊζενστάιν, Βερτόφ, Όρσον Γουέλς, Κιούμπρικ. Και φυσικά πολιτικός κινηματογράφος, και αναπόφευκτα η γαλλική Nouvelle Vague και τα Cahiers du cinéma (Τριφώ, Γκοντάρ, Ρομέρ). […]
Είδα την υποτιθέμενη “οικολογική” ταινία Home. Χωρίς περιστροφές, οι εντυπώσεις μου είναι οι χειρότερες. Για την ακρίβεια, χειρότερες δεν γίνεται! Η ταινία ξεκινάει με τα λογότυπα πολυεθνικών εταιρειών (Gucci, yve saint laurent, Puma, fnac και άλλων) να υπερίπτανται σε μαύρο φόντο και σιγά-σιγά να σχηματίζουν την λέξη Home. Ομολογώ ότι η αυθόρμητη σκέψη που έκανα […]
Άλλη μια ετεροχρονισμένη ταινιοπαρουσίαση. Πρόκειται για μια ταινία του 2005 το GRIZZLY MAN του Βέρνερ Χέρτζογκ. Τον Χέρτζογκ τον παρακολουθώ από τότε που είδα την ταινία του Αγκίρε, η μάστιγα του θεού, πραγματικά ένα αριστούργημα (αν δεν το έχετε δει, να το δείτε οπωσδήποτε!). Είναι παρήγορο να βλέπεις ότι ένας δημιουργός εξακολουθεί, μετά από τόσα […]
Με αφορμή την ταινία I’am from Titov Veles (ελληνικός τίτλος: Γεννήθηκα στο Τίτο Βέλες) Για πολλούς λόγους αξίζει να δει κανείς την ταινία της Teona Mitevska, Γεννήθηκα στο Τίτο Βέλες. Ο κυριότερος είναι ότι σπάνια έχουμε στην Ελλάδα την ευκαιρία, όχι μόνο να γνωρίσουμε πώς σκέφτονται οι άνθρωποι που ζουν στη Δημοκρατία της Μακεδονίας, αλλά […]
