Η μόδα με τα φεστιβάλ μίσους
Καλοκαίρι με τον Αδόλφο
Λίγο κρασί, λίγη θάλασσα και τη σβάστικά μου. Το «κάμπινγκ» της «Χρυσής Αυγής» δεν έγινε ποτέ. Τα ξυρισμένα κεφάλια των Αρίων τελικά δεν μαύρισαν από τον ελληνικό ήλιο. Ομως, κάποιοι ευρωπαίοι ομοϊδεάτες τους ήταν πιο τυχεροί.
Τώρα το λέμε φεστιβάλ. Παλιά το λέγαμε φασιστική σύναξη. Οπως και να το πούμε, πάντως, το πολυδιαφημισμένο κάμπινγκ των ευρωπαίων νεοναζί δεν έγινε ποτέ. Οι φασίστες της «Χρυσής Αυγής» μεταφέρονταν επί μία βδομάδα από χωρίου εις χωρίον (όπως έλεγαν και οι προσφιλείς τους χουντικοί για τον επίσης προσφιλή τους Γκλίξμπουργκ) προκειμένου να βρουν το περιπόθητο κάμπινγκ που θα στεγάσει τον έρωτά τους για τον Χίτλερ και τελικά έφτασαν στο χείλος της Πηγάδας του Μελιγαλά.
Απελπιστικά λίγοι, απομονωμένοι ακόμα κι απ’ αυτούς που μέχρι πριν από λίγο καιρό τους γλυκοκοίταγαν, μπας και τους αποσπάσουν καμιά ψήφο, περιορίστηκαν σε μια συγκέντρωση κάτω από τα γραφεία τους στην Αθήνα, με ασπίδες, ρόπαλα και κράνη, πραγματικοί Μπρανκαλεόνε, θλιβεροί σταυροφόροι του αγκυλωτού σταυρού.
Μία ακόμα φορά αποδείχτηκε ότι η δημοσιότητα και το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης γι’ αυτούς και τους ευρωπαίους ομοϊδεάτες τους δεν οφείλονται στον τρόμο που προκαλούν τάχα οι ιδέες τους, αλλά στην πραγματικά τρομοκρατική δράση κάποιων μελών τους που δρουν σαν πραγματική συμμορία: στο σκοτάδι, με συγκεκριμένους ανθρώπινους στόχους, μετανάστες ή ακτιβιστές του αντιρατσιστικού κινήματος.
Από τη στιγμή που εκδηλώθηκε η πανελλήνια αντίδραση στο σχεδιαζόμενο Φεστιβάλ, οι «χρυσαυγίτες» ξανάγιναν αυτό που πραγματικά είναι: Μια μικρή ομάδα φανατικών που χρησιμοποιούν τη νομιμότητα μόνο όταν χρειάζεται να αμυνθούν, όταν δηλαδή συλλαμβάνονται μέλη τους για βιαιοπραγίες, επιθέσεις ή και δολοφονικές απόπειρες. Ολη η υπόλοιπη δράση τους σχεδιάζεται και πραγματοποιείται με όρους συνωμοτικότητας.
Στα δημοσιογραφικά ερωτήματα για το «Φεστιβάλ Μίσους» απαντούσαν αόριστα ότι θα γίνει «κάπου», επιβεβαιώνοντας δηλαδή ότι υπάρχει κρυφός μηχανισμός ειδοποίησης των μελών τους και των συντρόφων (ή συνενόχων) τους στο εξωτερικό. Το επίσημο όργανο της οργάνωσης που κυκλοφόρησε την Πέμπτη (παραμονή δηλαδή της έναρξης του υποτιθέμενου Φεστιβάλ) δεν είχε καμιά σχετική πληροφορία.
Το αστείο είναι ότι μέσα στον πανικό τους να αποδείξουν ότι είναι νόμιμο κόμμα και δεν έχουν καμία σχέση με όσα τους αποδίδονται, οι «χρυσαυγίτες» έκαναν δημόσια δήλωση αποκήρυξης της βίας («Χρυσή Αυγή», 15/9/05) και διαμαρτυρήθηκαν που στα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ η φθινοπωρινή τους σύναξη ονομάζεται «Φεστιβάλ του Μίσους».
Παρόμοια έκπληξη εκφράζει στο ίδιο φύλλο της εφημερίδας και ο «φίρερ» της οργάνωσης Νίκος Μιχαλολιάκος. Αστεία πράγματα. Την ονομασία «Hatewave» (Κύμα Μίσους, κατά το «Rockwave») την έχουν δώσει οι ίδιοι στη γιορτή-φάντασμα. Περιλαμβάνεται, μάλιστα, και στην αφίσα που έβγαλαν και υπάρχει ακόμα στον δικτυακό τόπο του «κάμπινγκ». Τον ίδιο εύγλωττο τίτλο είχε άλλωστε και το περσινό «Φεστιβάλ» της ίδιας παρέας. Τον πρόβαλαν μάλιστα στο περιοδικό της νεολαίας τους: «Το Hatewave Festival είναι η μεγαλύτερη White Power εκδήλωση στη χώρα μας» («Αντεπίθεση», Οκτώβριος 2004).
Το δεύτερο εβδομαδιαίο όργανο που εκδίδουν οι ίδιοι άνθρωποι στο όνομα της αδελφής «Πατριωτικής Συμμαχίας» έδωσε το τελειωτικό χτύπημα: «Πού έγινε η Εθνικιστική Κατασκήνωση» ήταν ο τίτλος στο εξώφυλλο του αναγεννημένου χουντικού «Ελεύθερου Κόσμου» την περασμένη Κυριακή. Οι συντάκτες παρέπεμπαν σε κάποια εσωτερική σελίδα, όπου μαθαίναμε ότι «Το Euro-Fest 2005 έγινε στην Κεντρική Ιταλία»!
Είπαμε να νοσταλγούμε τον Μουσολίνι και την ιταλική κατοχή, αλλά όχι και να πιστεύουμε ότι η Ελλάδα ανήκει στην Κεντρική Ιταλία. Ψάξαμε από τις επίσημες ιστοσελίδες των ευρωπαίων συνοδοιπόρων της «Χρυσής Αυγής» και ανακαλύψαμε λεπτομέρειες γι’ αυτό το «Κάμπινγκ», όπως και άλλες παρόμοιες εκδηλώσεις που οργανώθηκαν το καλοκαίρι. Οχι για τίποτα άλλο, αλλά να δούμε, δηλαδή, και τι χάσαμε.
1. Οι γνήσιοι φασίστες
Αυτή η εκδήλωση της Κεντρικής Ιταλίας, όπου υποτίθεται ότι μεταφέρθηκε το Euro-Fest, ήταν το προγραμματισμένο Κάμπινγκ της νεοφασιστικής ιταλικής οργάνωσης Forza Nuova (9-11/9/05). Οι ίδιοι οι οργανωτές του το περιγράφουν ως «τρεις μέρες ομιλιών, συζητήσεων, συναυλιών και πάνω απ’ όλα συντροφικότητας». Είχαν διαλέξει την πόλη Λατίνα που την ίδρυσε ο ίδιος ο Μουσολίνι για να αισθάνονται γνήσιοι απόγονοί του.
Αλλωστε, έχουν για μούσα τους την Αλεσάντρα Μουσολίνι, την εγγονή του Ντούτσε. Ξένες αντιπροσωπείες παραβρέθηκαν από την Ισπανία (La Falange και Democracia Nacional) και την Ελλάδα (Ζαφειρόπουλος από τη «Χρυσή Αυγή»). Οι οργανωτές ανακοίνωσαν ότι παραβρέθηκαν 700 «φορτσανοβίστι» από όλη την Ιταλία. Οι φωτογραφίες που δημοσιεύουμε δεν επιβεβαιώνουν τον αριθμό, αλλά το κακό είναι μικρό. Ολες οι πολιτικές ομάδες φουσκώνουν τον αριθμό των μελών τους.
Οπως αναφέρει η επίσημη ανακοίνωση της οργάνωσης: «Οι ομιλίες επικεντρώθηκαν στο πρόβλημα που μας απασχολεί όλους: τη μετανάστευση και την πάλη μας ενάντια στο σύστημα. Ο Εθνικός Γραμματέας της Forza Nuova Ρομπέρτο Φιόρε ζήτησε από τους παρευρισκομένους να συνεχίσουν τον αγώνα εναντίον αυτής της καπιταλιστικής, αθεϊστικής και αντιπατριωτικής Ευρώπης».
2. Οι γάλλοι (μαύροι) πρόσκοποι
Μια πιο λάιτ εκδοχή στις εκδρομικές επιδόσεις της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς προσφέρει η γαλλική Garde Franque. Εδώ ξαναγυρίζουμε στα χρόνια της μεσοπολεμικής αθωότητας του φασισμού. Αντιγράφουμε από τις δικές τους περιγραφές:
«Στα τέλη Αυγούστου του 2005 καμιά τριανταριά νέοι ξέκλεψαν λίγες μέρες από τις πολύτιμες διακοπές τους για να πάρουν μέρος σε μια κατασκήνωση που εξελίχτηκε σε προσκύνημα. Ξεκινήσαμε από το Σεν Μαλό για να πάμε με τα πόδια μέχρι το Σεν Μισέλ. Βαδίζοντας στα χνάρια του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, του φύλακα αγγέλου της Γαλλίας και προστάτη της οργάνωσής μας, προσπαθούσαμε άλλοι να ανακαλύψουμε και άλλοι να εμβαθύνουμε το νόημα του αγώνα μας για το Θεό και τη Γαλλία. Το πρόγραμμά μας περιελάμβανε πορεία, χαλάρωμα, αγρυπνίες, μπάνια στον Ατλαντικό, πολιτιστικές επισκέψεις, πνευματικότητα, φιλία…»
Από την περιδιάβαση στην περιοχή που περιγράφουν οι Γάλλοι το μόνο που προκύπτει είναι ότι η εκδρομή έγινε σε ένα ερημικό τόπο. Ακόμα και στις πόλεις που φωτογραφίζονται οι «Φραγκοφρουροί» δεν υπάρχει ούτε πουλί πετάμενο. Οσο για τις διαλέξεις, αυτές αφορούν την «Επανάσταση: μια φιλοσοφική προσέγγιση», τη «συνωμοσία ανατροπής», τη «διαλεκτική» και τη «μασονία».
Τα βαθύτερα πιστεύω της ομάδας προδίδει μόνο η μαύρη σημαία με το παράξενο σύμβολο, το οποίο φροντίζουν να παρουσιάσουν ως «το λάβαρο με το στιλιζαρισμένο άνθος του κρίνου, σύμβολο της γαλλικής παράδοσης, μεταξύ άλλων πραγμάτων». Αυτά «τα άλλα πράγματα» δεν είναι βέβαια δύσκολο να τα εντοπίσει κανείς. Το σχήμα μοιάζει πολύ με στραμπουληγμένη σβάστικα, ενώ το πραγματικό στιλιζαρισμένο άνθος κρίνου είναι εντελώς διαφορετικό. Αλλά κάπως έπρεπε να διαφοροποιείται η σκληρή «Φρουρά» από τους οπαδούς του Λεπέν και άλλους νοσταλγούς του Παλιού Καθεστώτος που κάνουν χρήση αυτού του μοναρχικού συμβόλου.
Το τελικό συμπέρασμα των οργανωτών είναι ότι «η κατασκήνωση μας θύμισε την πνευματική διάσταση του εθνικισμού μας και του πολιτικού αγώνα μας. Είθε να άρεσαν στον Αγιο Μιχαήλ (Σεν Μισέλ) οι προσπάθειές μας έτσι ώστε να παρέμβει και να αποκαταστήσει την αιώνια Γαλλία!»
3. Οι ρουμάνοι ούλτρα
Οι Ρουμάνοι της Noua Dreapta (Νέα Δεξιά) είναι για πιο σκληρά γούστα. Περηφανεύονται ότι αποτελούν διάδοχο σχήμα της περιβόητης Σιδηράς Φρουράς, μιας υπερεθνικιστικής, αντισημιτικής και φασιστικής οργάνωσης που έδρασε στη χώρα το Μεσοπόλεμο.
Ονομάζουν τους εαυτούς τους «Νέα Λεγεώνα» και διοργάνωσαν φέτος στις 4-7 Αυγούστου την 5η Εθνικιστική Θερινή Κατασκήνωση. Από τις φωτογραφίες δεν φαίνεται να διασκεδάζουν και πολύ, μάλλον με στρατιωτική σχολή μοιάζει η κατασκήνωσή τους.
Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις τους, «οι συζητήσεις στην κατασκήνωση επικεντρώθηκαν στις δύο διαστάσεις του εθνικού ζητήματος: το πρόβλημα του δεύτερου ρουμανικού κράτους, δηλαδή της Δημοκρατίας της Μολδαβίας και το πρόβλημα των ρουμάνων ομογενών που ζουν πέρα από τα σύνορα και εντός των Βαλκανίων». Η οργάνωση «υποστηρίζει την ενοποίηση των δύο κρατών στο μοντέλο της γερμανικής ενοποίησης».
Το ενδιαφέρον είναι ότι σύμφωνα με τις ίδιες ανακοινώσεις της η Noua Dreapta «επιβεβαίωσε στη θερινή κατασκήνωση το ενδιαφέρον της για τη διατήρηση της εθνικής, γλωσσικής, πολιτισμικής και θρησκευτικής ταυτότητας των 3 εκατομμυρίων Ρουμάνων που ζουν πέρα από τα σημερινά σύνορα της χώρας (στην Ουκρανία, τη Σερβία, τη Βουλγαρία και την Ουγγαρία) καθώς και εντός των Βαλκανίων (Αλβανία, Ελλάδα, Μακεδονία) και οι οποίοι υποφέρουν από μια επιθετική πολιτική βίαιης αφομοίωσης».
Λέγοντας Μακεδονία εννοούν φυσικά τη Δημοκρατία της Μακεδονίας, ελληνιστί FYROM. Οσο για τους «Ρουμάνους που ζουν στην Ελλάδα», αναφέρονται στους Βλάχους, τους οποίους απέτυχαν να εκρουμανίσουν στην Κατοχή και θα ‘θελαν να ξαναδοκιμάσουν.
Μ’ άλλα λόγια, η «υπερπατριωτική» «Χρυσή Αυγή» δεν αρκείται πλέον στη νοσταλγία της ιταλικής και της γερμανικής κατοχής. Θέλει να κάνει διακοπές με τους προπαγανδιστές της ρουμανικής κατοχής, τους περιβόητους λεγεωνάριους. Ο δωσιλογισμός στον κύβο ή αλλιώς «και γαμώ τους πατριώτες».
Αλλά ποιος ασχολείται μ’ αυτά; Πάντως, όχι οι «χρυσαυγίτες». Το θέμα είναι οι σύντροφοι Ρουμάνοι να δέρνουν καλά τους μελαψούς μετανάστες. Αν θέλουν την Πίνδο, χάρισμά τους.
Αν ήθελε κανείς να βρει κοινά χαρακτηριστικά στις εκδηλώσεις αυτές, θα ξεχώριζε τον «παιδαγωγικό» τους χαρακτήρα, την επικέντρωσή τους στα γνωστά ρατσιστικά συνθήματα, την ανάδειξη της (κατά φαντασίαν) στρατιωτικής δομής των οργανώσεων, και βέβαια την απουσία γυναικών.
Η Μαύρη Διεθνής
Μέλη ιδρυτικά ή συνεργαζόμενα του Ευρωπαϊκού Εθνικού Μετώπου (ENF) είναι οι ακόλουθες ακροδεξιές ευρωπαϊκές οργανώσεις:
- Nationaldemokratische Partei Deutschlands (NPD, Εθνικοδημοκρατικό Κόμμα Γερμανίας).
- La Falange (Η Φάλαγγα, Ισπανία).
- Narodowe Odrodzenie Polski (Εθνική Αναγέννηση Πολωνίας).
- Forza Nuova (Νέα Δύναμη, Ιταλία).
- Nacionala Speka Savieniba (Ενωση Εθνικής Δύναμης, Λετονία).
- Noua Dreapta (Νέα Δεξιά, Ρουμανία).
- Narodni Sjednoceni (Εθνική Ενότητα, Τσεχία).
- Nationale Alliantie (Εθνική Συμμαχία, Ολλανδία).
- England First Party (Πρώτο Κόμμα Αγγλίας, Αγγλία).
- Slovenska narodna jednota (Σλοβακική Εθνική Ενότητα).
- Jednota slovenskej mladeze (Ενωση Σλοβακικής Νεολαίας).
- Partido Nacional Renovador (Κόμμα Εθνικής Ανακαίνισης, Πορτογαλία).
- Russky Obraz (Ρωσική Αξιοπρέπεια).
- Garde Franque (Φραγκική Φρουρά, Γαλλία).
- Otacastveni Pokret Obraz (Πατριωτικό Κίνημα Αξιοπρέπειας, Σερβία).
- Χρυσή Αυγή (και Πατριωτική Συμμαχία, Ελλάδα).
Η φαντασίωση ενός νέου άξονα
Δεν είναι μόνο για γέλια οι θλιβερές φιέστες που επιχειρούν οι νεοφασίστες ανά την Ευρώπη. Στο παρασκήνιο τείνει να διαμορφωθεί μια νέα φασιστική Διεθνής, με μικρές βέβαια δυνάμεις, αλλά δικτυωμένη σε όλη την Ευρώπη, όπως μαρτυρά ο πίνακας με τα μέλη του Ευρωπαϊκού Εθνικού Μετώπου (ENF) που δημοσιεύουμε σε διπλανή στήλη.
Το Μέτωπο δημιουργήθηκε το 2004 με σκοπό να υπάρξει συντονισμός των ακροδεξιών κομμάτων στις επόμενες ευρωεκλογές. Στα πλάνα υπάρχει και το ενδεχόμενο δημιουργίας ενιαίου ευρωπαϊκού κόμματος. Η πρώτη συνεδρίαση του Μετώπου πραγματοποιήθηκε στις 23-24 Οκτωβρίου 2004 στην Πολωνία. Από τους βασικούς συντελεστές της προσπάθειας έλειπε μόνο το γερμανικό NPD.
Ενα μήνα αργότερα, ο αρχηγός του NPD Ούντο Φόιγκτ διάλεξε την 20ή Νοεμβρίου, την επέτειο δηλαδή του θανάτου του δικτάτορα Φράνκο, για να επισκεφθεί την Ισπανία και να υπογράψει «μνημόνιο συνεργασίας» με τον ιδρυτή της «Φάλαγγας» Χοσέ Φερνάνδο Κανταλαπιέδρα και μάλιστα πάνω στο «ιστορικό γραφείο» του ίδιου του Φράνκο. Στην ανακοίνωση του NPD επισημαίνεται ότι η συμφωνία «αποτελεί ορόσημο στις γερμανο-ισπανικές σχέσεις» και καλούνται «οι ευρωπαίοι εθνικιστές να ενταχθούν στον Αξονα Μαδρίτης-Βερολίνου». Οπως τον παλιό καλό καιρό, δηλαδή. Φυσικά δεν λείπει κι ο τρίτος πόλος του Αξονα, η Ρώμη. Στη θέση, μάλιστα, του γενικού γραμματέα του Μετώπου τοποθετήθηκε ο εκπρόσωπος της μουσολινικής Forza Nuova, ο Ρομπέρτο Φιόρε.
Η πρώτη δημόσια εκδήλωση του Μετώπου πραγματοποιήθηκε στη Μαδρίτη στις 18 Φεβρουαρίου 2005 με τη μορφή διαδήλωσης κάτω από το πιασάρικο σύνθημα «Οχι στο ευρωσύνταγμα». Συγκεντρώθηκαν περίπου 300-500 νοσταλγοί του φρανκισμού. Ανάμεσά τους και εκπρόσωποι του NPD (ο ίδιος ο Φόιγκτ), της Noua Dreapta, της Forza Nuova και ο Δημήτρης Ζαφειρόπουλος της Χρυσής Αυγής.
Πολύ γρήγορα επιλέχτηκε η μορφή των «Φεστιβάλ» ως πιο πρόσφορη για τη διακίνηση της προπαγάνδας του μίσους. Η πρώτη δοκιμή έγινε στις 11 Ιουνίου στην (ανατολικο)γερμανική Ιένα, όπου προγραμματίστηκε μια πανευρωπαϊκή «Γιορτή των Εθνών», δηλαδή μια «χαρούμενη» συνάντηση των ευρωπαίων νεοναζί. Επρόκειτο να μιλήσουν εκπρόσωποι από έντεκα χώρες και να παίξουν εννιά συγκροτήματα White Power. Τελικά δεν συγκεντρώθηκαν παρά λίγες εκατοντάδες. Χάρη στην αντίδραση των δημοκρατών της περιοχής και την επαγρύπνηση των αντιφασιστικών οργανώσεων που φρόντισαν να καταλάβουν το χώρο όπου είχε σχεδιαστεί η «Γιορτή», τελικά οι ναζιστές περιορίστηκαν σε ένα χώρο πάρκινγκ στα όρια της πόλης. Φυσικά οι οργανωτές -όπως κι εδώ στην Ελλάδα- μίλησαν για απόλυτη επιτυχία και υποσχέθηκαν ότι θα επαναλαμβάνουν τη φιέστα τα επόμενα δέκα χρόνια! Από τους Χρυσαυγίτες πήγε ο Νίκος Γιόχαλας.
Η πολιτική πλατφόρμα του ENF στηρίζεται στην κοινή αντίθεση προς την «Ευρώπη της παγκοσμιοποίησης, του πολυπολιτισμού» και υποστηρίζει «την ανεξαρτησία της Ευρώπης και την ακεραιότητα των εθνών της». Πιο συγκεκριμένα στο στόχαστρο της νεοφασιστικής συνένωσης βρίσκεται η «πολιτισμική ενοποίηση, η μαζική εισαγωγή λαθρομεταναστών και η συμμετοχή του Ισραήλ και της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση», έτσι ώστε «να διαφυλαχτούν οι παραδόσεις μας και οι χριστιανικές μας ρίζες».
Με λεξιλόγιο που ο απρόσεκτος ακροατής θα κατέτασσε στην παραδοσιακή αριστερά, τα ντοκουμέντα του ENF μιλούν για «ένα οικονομικό σύστημα που θα βασίζεται στην κοινωνική δικαιοσύνη» και για την οικοδόμηση μιας «Νέας Τάξης» (κάτι μας θυμίζει αυτό) «ενάντια στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό». Οποιος ψάξει λίγο περισσότερο θα καταλάβει ότι αυτή η «Νέα Τάξη» έχει και ιστορικό προηγούμενο: πρόκειται για τον εθνικοσοσιαλισμό ή τον φασισμό. Οι περισσότερες από τις ομάδες που αναφέραμε δεν διστάζουν να κάνουν ανοιχτή προπαγάνδα για τις πρωτοπόρες ιδέες του Χίτλερ ή του Μουσολίνι. Αλλά και όσες αυτοπεριορίζονται από το φόβο των νόμων που απαγορεύουν την προπαγάνδα του μίσους φροντίζουν να περνούν το μήνυμα αυτό μέσω συμβόλων, τραγουδιών ή και… φεστιβάλ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
Pierre Milza
«Οι μελανοχίτωνες της Ευρώπης» (μετ. Γιάννης Καυκιάς, επιμ. Νικόλας Βουλέλης, εκδ. «Scripta», Αθήνα 2004)
Η ευρωπαϊκή ακροδεξιά από το 1945 μέχρι σήμερα. Αντιγράφουμε απόσπασμα από την αναφορά στην οργάνωση Forza Nuova, που συνεργάζεται με τη Χρυσή Αυγή: «Νεόφυτη στο πανόραμα του στρατευμένου και εξτρεμιστικού νεοφασισμού, η κίνηση Φόρτσα Νουόβα ιδρύθηκε το 1997 από μία μικρή ομάδα μελών της Τέρτσα Ποζιτσιόνε (Τρίτη Θέση) και των Νούκλεϊ Αρμάτι Ριβολουτσιονάρι (Ενοπλοι Επαναστατικοί Πυρήνες) που διώκονταν στην Ιταλία για τρομοκρατικές ενέργειες που προκάλεσαν θανάτους και καταζητούνταν από την αστυνομία μετά το βομβιστικό χτύπημα στο σταθμό της Μπολόνιας τον Αύγουστο του 1980».
Paul Hainsworth (επιμ.)
«Η Ακροδεξιά. Ιδεολογία, πολιτική, κόμματα» (μετ. Θανάσης Αθανασίου, επιμ. Βασιλική Γεωργιάδου, εκδ. «Παπαζήση», Αθήνα 2004)
Το φαινόμενο του νέου δεξιού εξτρεμισμού σε Δυτική και Ανατολική Ευρώπη. Λεπτομέρειες για την ιστορική διαμόρφωση της νέας φασιστικής ρουμανικής ακροδεξιάς.
ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ
Δείτε και μόνοι σας:
http://www.la-falange.com/nacional
Οι δικτυακοί τόποι του γερμανικού NPD, της ισπανικής La Falange, της ιταλικής Forza Nuova και της ρουμανικής Noua Dreapta.
Blood & Honour Hellas
Ο δικτυακός τόπος της εγχώριας μουσικής White Power. Μεταξύ άλλων, προσπελάσιμα σε μορφή ΜΡ3 και τα ναζιστικά χιτ που ακούγονται στα φεστιβάλ του «χώρου». Το όλο εγχείρημα αυτοπροβάλλεται ως «Οργανισμός ιδεολογίας και κουλτούρας νεολαίας, για την Φυλή και το Εθνος».
Πηγή: Ιος
Category: Εσωτερικά