Εκτυπώστε το
“Η Χρυσή Αυγή στο πλευρό των χαλυβουργών” ή το ΠΑΜΕ στο πλευρό της Χρυσής Αυγής;
(ή οι χαλυβουργοί “μαζί” με τους χαλυβδόκρανους)
Η επίθεση που έκανε με ανακοίνωσή της η Χρυσή Αυγή πριν από μερικές εβδομάδες στους απεργούς της Χαλυβουργίας δεν ξάφνιασε μάλλον κανέναν μέσα στην αριστερά. Ήταν μια κίνηση απολύτως συμβατή με τον τρόπο που αντιλαμβάνεται η αριστερά το ρόλο του φασισμού και την πολιτική των φασιστικών οργανώσεων. Η ανακοίνωση της Χρυσής Αυγής, “αποκάλυπτε” αυτόν το ρόλο και αυτή την πολιτική.
Η προχθεσινή όμως επίσκεψη “συμπαράστασης” της Χρυσής Αυγής στους απεργούς της Χαλυβουργίας ήταν ένα σοκ για όλη την αριστερά και για όλο το εργατικό κίνημα. Ακόμα πιο σοκαριστικό ήταν ή “θερμή” υποδοχή της Χρυσής Αυγής από το Διοικητικό Συμβούλιο του σωματείου της Χαλυβουργίας και το καλωσόρισμα της από τον πρόεδρο του σωματείου. Εκτός όμως από το σοκ, έχουν προκύψει επίσης και μερικά κρίσιμα ερωτηματικά: Γιατί το ΔΣ του σωματείου καλωσόρισε την Χρυσή Αυγή; Γνώριζε το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ ότι θα γίνει αυτή η επίσκεψη; Και αν το γνώριζαν γιατί έδωσαν το πράσινο φως; Ας προσπαθήσουμε να σκεφτούμε τις πιο λογικές απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα.
Είναι εντελώς απίθανο να αποφάσισε η Χρυσή Αυγή να στείλει μια μικρή ομάδα στελεχών της σε μία εργατική κινητοποίηση και σε ένα εργασιακό χώρο όπου κυριαρχεί η αριστερά, χωρίς πρώτα να έχει εξασφαλίσει, ότι εάν εμφανιστούν εκεί, δεν θα τους λιντσάρουν οι εργάτες (ως όφειλαν, άλλωστε, να κάνουν). Άρα λοιπόν προηγήθηκε τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ Χρυσής Αυγής και σωματείου και η διαβεβαίωση του σωματείου, ότι οι φασίστες δεν θα διατρέξουν κίνδυνο, εάν εμφανιστούν στη Χαλυβουργία.
Είναι επίσης εντελώς απίθανο, το σωματείο το οποίο ελέγχεται από το ΠΑΜΕ, να πήρε αυτή την πολύ σοβαρή πολιτική απόφαση μόνο του, χωρίς να συμβουλευτεί το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ – εκτός κι αν το Διοικητικό Συμβούλιο δεν επικοινωνεί με την ελληνική πολιτική πραγματικότητα και δεν ξέρει τι είναι η Χρυσή Αυγή. Όμως ακόμα και στην περίπτωση που το ΔΣ ζούσε στον Άρη, οι 110 μέρες απεργίας το έχει αναγκάσει να προσγειωθεί στην βίαιη πραγματικότητα της ταξικής πάλης στην Ελλάδα και ως εκ τούτου να μάθει τι είναι η Χρυσή Αυγή. Άρα λοιπόν λογικό είναι, το Διοικητικό Συμβούλιο του σωματείου να ζήτησε τη γνώμη του ΠΑΜΕ, το οποίο έδωσε την έγκριση να επισκεφτεί η πιο ακραία φασιστική οργάνωση της χώρας τους απεργούς της Χαλυβουργίας.
Γιατί όμως να συνέβησαν όλα αυτά (τα οποία βεβαίως είναι ισχυρές πιθανότητες και όχι βεβαιότητες); Ας προσπαθήσουμε να ανιχνεύσουμε τους πιθανούς λόγους που μπορεί να είχε ο καθένας από αυτούς τους πρωταγωνιστές αυτής της αξιοθρήνητης συμπαιγνίας.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο του σωματείου (το οποίο, επαναλαμβάνουμε, ελέγχεται από το ΠΑΜΕ) η επίσκεψη της Χρυσής Αυγής, ίσως και να εκτιμήθηκε ως μία δυνατότητα εξάπλωσης της αλληλεγγύης (δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τα επίπεδα των αντιληπτικών ικανοτήτων των μελών του σωματείου). Ίσως σκέφτηκαν: “αφού ακόμα και οι φασίστες μας υποστηρίζουν, αυτό σημαίνει ότι ο αγώνας μας τυγχάνει ευρείας υποστήριξης, η οποία υπερβαίνει τα πλαίσια της αριστεράς”. Αυτό είπε εξάλλου ο πρόεδρος του σωματείου στην ευχαριστήρια τοποθέτηση (τι εξευτελισμός! Ο πρόεδρος του σωματείου της πιο σημαντικής απεργίας στην Ελλάδα, να γλείφει ένα φασίστα…). Οι άνθρωποι αυτοί, πρόεδροι και γραμματείς των σωματείων που ελέγχει το ΠΑΜΕ, έχουν για χρόνια εκπαιδευτεί να σκέφτονται την ταξική πάλη μέσα από το πρίσμα της χυδαίας αστικής κοινοβουλευτικής λογικής: όσες περισσότερες ψήφους πάρει το κόμμα, τόσο περισσότερο θα μεγαλώσει η δύναμή του μέσα στη βουλή και θα βοηθήσει την εργατική τάξη. Έτσι, η ψήφος του κάθε αγωνιστή και της κάθε αγωνίστριας εξισώνεται με την ψήφο του κάθε ηλίθιου εθνικιστή και ρατσιστή ο οποίος ζητάει να πυροβολεί η αστυνομία τους νέους και τις νέες “που τα σπάνε”. Στο επίπεδο της απεργιακής κινητοποίησης και της συμπαράστασης, η “βοήθεια” της Χρυσής Αυγής είναι απλώς ένα στοιχείο που προστίθεται σε μία σειρά στοιχείων τα οποία εμφανίζονται ως όμοια. Τι κάνουν οι επιτροπές αλληλεγγύης και τα σωματεία, που συμπαραστέκονται στην απεργία των Χαλυβουργών; συνήθως μαζεύουν τρόφιμα για τους απεργούς (γάλατα κτλ). Τι έκανε η Χρυσή Αυγή; πήγε λίγα κουτιά γάλα στους απεργούς. “Έ και για πέντε κουτιά γάλα, αξίζει να το κάνουμε τόσο θέμα;” θα μπορούσε να μας πει ο πρόεδρος του σωματείου. Όταν όμως η συνδικαλιστική ηγεσία ενός εργατικού σωματείου δέχεται να την εξευτελίσουν οι φασίστες για πέντε κουτιά γάλα, τότε υπάρχει πολύ μεγάλο πρόβλημα…
Στην πραγματικότητα όμως, ασχέτως από τις ικανότητες πολιτικής αντίληψης της συνδικαλιστικής ηγεσίας, η απόφαση να επιτραπεί στη Χρυσή Αυγή να επισκεφτεί τους απεργούς, δεν μπορεί να πάρθηκε από το το ίδιο το ΔΣ του σωματείου, αλλά από το ΠΑΜΕ (και το ΚΚΕ). Ήταν λοιπόν μια πολιτική απόφαση, η οποία λογοδοτεί σε πολιτικές σκοπιμότητες που έχουν να κάνουν με τη διαχείριση του αγώνα των χαλυβουργών. Κι απ’ αυτή την άποψη δύο πράγματα μπορεί να σημαίνει (εναλλακτικά ή ταυτόχρονα) αυτή η απόφαση :
Γύρω από την απεργία των χαλυβουργών έχει συγκροτηθεί ένα πανελλαδικό αλλά και διεθνές δίκτυο εργατικής αλληλεγγύης, από τα μεγαλύτερα και από τα πιο δυναμικά που έχουν υπάρξει τα τελευταία χρόνια. Αυτό το δίκτυο αλληλεγγύης έχει τονώσει το σθένος των απεργών και έχει συμβάλει στη συνέχιση της απεργίας. Η αλληλεγγύη γι’ αυτό τον αγώνα έχει διαλύσει τα φράγματα σεχταρισμού και απομονωτισμού που για δεκαετίες έχει στήσει το ΚΚΕ γύρω από τους εργατικούς χώρους που ελέγχει. Μέσα στις συνθήκες έντονης ταξικής πόλωσης που επικρατούν στη χώρα και καθώς οι ίδιο οι χαλυβουργοί κατανοούν ότι ο αγώνας που δίνουν είναι πολύ σκληρός, τα φράγματα του ΠΑΜΕ διαλύθηκαν. Οι χαλυβουργοί κατανοούσαν ότι για να νικήσουν, ήταν υποχρεωμένοι να δεχτούν τη συμπαράσταση που τους πρόσφερε από την πρώτη στιγμή ολόκληρο το κίνημα και άρχισαν να συμμετέχουν σε εκδηλώσεις αλληλεγγύης που οργάνωνε ο κόσμος του κινήματος. Επίσης άρχισαν να σκέφτονται, ότι το υπόλοιπο κίνημα δεν αποτελείται από πράκτορες, προβοκάτορες, ξεπουλημένους κτλ, και άρχισαν να εκτιμάνε τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που στήνουν αυτά τα δίκτυα αλληλεγγύης (αριστερούς, ακροαριστερούς, αναρχικούς και “απλό” κόσμο της εργατικής τάξης που δεν ανήκει στο ΠΑΜΕ). Ταυτόχρονα, αυτό άρχισε να γίνεται αντιληπτό από ολόκληρη τη βάση του ΠΑΜΕ και να αναδεικνύεται το ερώτημα, ότι “αν όλος αυτός ο κόσμος μπορεί να κινητοποιηθεί σε τόση έκταση για να στηρίξει την απεργία των χαλυβουργών, τότε γιατί να μην μπορούμε να συνεργαζόμαστε μαζί του στο κίνημα;” Ο τρόπος με τον οποίο το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ προσπάθησε να αντιμετωπίσει αυτά τα ερωτήματα, ήταν η συκοφάντηση των σωματείων και των οργανώσεων που στήριζαν την απεργία των χαλυβουργών. Αναφέρουμε ενδεικτικά, τη συκοφαντία του ΠΑΜΕ εναντίον των Παρεμβάσεων της Α΄ ΕΛΜΕ Δυτικής Αττικής1 και την προσπάθεια ταύτισης της Κόντρα με… τη Χρυσή Αυγή2. Όμως η λασπολογία του Ριζοσπάστη δεν μπορούσε να αποτρέψει ούτε το εργατικό κίνημα να στηρίζει τους χαλυβουργούς, αλλά ούτε και τους χαλυβουργούς να δέχονται αυτή τη στήριξη. Και κυρίως δεν μπορούσε να παρακάμψει το ερώτημα για την ενότητα του εργατικού κινήματος, που θέτει η βάση του ΠΑΜΕ στο ΚΚΕ (εξάλλου οι αναγνώστες του Ριζοσπάστη έχουν συνηθίσει να πιστεύουν τις μισές, το πολύ, από τις καταγγελίες που εξαπολύει η εφημερίδα τους εναντίον των οργανώσεων του εργατικού κινήματος).
Η απόφαση του ΠΑΜΕ να επιτρέψει στην Χρυσή Αυγή να επισκεφτεί τους απεργούς, αποτελεί μια προσπάθεια να απαντηθεί η απαίτηση για ενότητα που διατυπώνεται από τους εργάτες που είναι μέλη ή επηρεάζονται από το ΠΑΜΕ. Με την απόφαση αυτή το ΠΑΜΕ (και το ΚΚΕ) επιχειρεί να δώσει την εξής απάντηση, σε όσους και όσες από τον κόσμο του επικαλούνται την αλληλεγγύη στους χαλυβουργούς, για να ζητήσουν ενότητα με τις άλλες δυνάμεις του κινήματος: “ζητάτε ενότητα δράσης με αυτούς που στηρίζουν την απεργία των χαλυβουργών, αλλά και η Χρυσή Αυγή στηρίζει αυτή την απεργία. Μήπως λοιπόν ζητάτε ενότητα και με τη Χρυσή Αυγή; Αφού οι υπόλοιποι δεν κάνουν κάτι διαφορετικό από αυτό που έκανε και η Χρυσή Αυγή”.
Αυτή όμως η απόφαση του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ δεν απευθύνεται μόνο στο δικό του κόσμο, αλλά και σε όλον αυτόν τον κόσμο που κινήθηκε με υποδειγματικό τρόπο για να οργανώσει την αλληλεγγύη στην απεργία των χαλυβουργών. Προσπάθησε να τους προσβάλει, εξισώνοντάς τους με τη Χρυσή Αυγή να τους δείξει ότι εάν επιμένουν να στηρίζουν τους χαλυβουργούς και να τους επισκέπτονται, θα βρίσκονται στον ίδιο χώρο με την Χρυσή Αυγή, θα μοιράζουν μαζί γάλατα και σοκοφρέτες, θα αναγκαστούν να μπουν στο ίδιο κάδρο μιας φωτογραφίας, στην οποία σε πρώτο πλάνο θα φαίνεται ο Χρυσαυγίτης δίπλα στον πρόεδρο του σωματείου (αξίζει να αναφερθεί ότι ενώ το ΔΣ του σωματείου υποδέχτηκε θερμά την Χρυσή Αυγή, δίνοντάς της το δικαίωμα να απευθυνθεί στους απεργούς, έχει συστηματικά απαγορεύσει σε μέλη αριστερών ή ακροαριστερών οργανώσεων να μιλήσουν στους χαλυβουργούς). Η έκταση της συμπαράστασης και της αλληλεγγύης έχει γίνει εμπόδιο για τους χειρισμούς του ΠΑΜΕ και θέλει να την περιορίσει ή και να τη σταματήσει. Η απεργία έχει τραβήξει πολύ και η νίκη εξαρτάται από την κλιμάκωσή του αγώνα, την οποία κλιμάκωση το ΠΑΜΕ δεν έχει την ικανότητα να την αναλάβει μόνο του. Για να κλιμακωθεί αυτός ο αγώνας χρειάζεται συντονισμός και ενότητα και με άλλα εργατικά σωματεία και οργανώσεις που δεν ελέγχονται από το ΠΑΜΕ. Το ΠΑΜΕ δεν ξέρει πως μπορεί να συνεχιστεί η απεργία και γι’ αυτό ψάχνει τρόπους να την κλείσει. Αλλά δεν θα πρέπει να παραβλέπουμε και τις πιέσεις που δέχεται το ΠΑΜΕ από την αστική τάξη, για να συνετιστεί και να σταματήσει μια απεργία που μέσα σε συνθήκες ανάκαμψης του εργατικού κινήματος (η εξεγερσιακή κινητοποίηση της 12 Φλεβάρη), μπορεί να αποκτήσει μια νέα, πολύ πιο μαχητική δυναμική. Για να καταφέρει όμως το ΠΑΜΕ να κλείσει αυτή την απεργία, θα πρέπει να εμποδίσει την αλληλεγγύη που εκδηλώνεται, να την οδηγήσει στην απομόνωση, για να μπορεί να ισχυριστεί απέναντι στους χαλυβουργούς: “είμαστε μόνοι μας, δεν μας υποστηρίζει κανένας, δεν μπορούμε να κρατήσουμε περισσότερο, οι συνθήκες δεν είναι ακόμα κατάλληλες για μεγάλες μάχες” (αυτό είναι το επιχείρημα με το οποίο το ΚΚΕ κρατάει την εργατική του βάση μακρυά από τις εργατικές μάχες που δίνονται τα τελευταία χρόνια).
Το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ επέτρεψε στη Χρυσή Αυγή να επισκεφτεί τους απεργούς, για να δημιουργήσει σύγχυση και απογοήτευση στους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που κινητοποιούνται και στηρίζουν την απεργία των χαλυβουργών. Ξέρει ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος των αλληλέγγυων θεωρεί ότι ο φασισμός είναι ένας κίνδυνος που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα (σε αντίθεση με το ΚΚΕ που πιστεύει ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος προέρχεται από τις άλλες οργανώσεις του κινήματος). Αυτό που επιχείρησε να κάνει λοιπόν, ήταν να προκαλέσει την οργή αυτού του κόσμου, πιστεύοντας ότι θα προκληθεί μια συναισθηματική αντίδραση (κυρίως από την νεολαία που στηρίζει τους απεργούς), που θα αδρανοποιήσει τις δράσεις αλληλεγγύης. Πολύ απλά, προσπάθησε να δημιουργήσει μια εικόνα “καλών σχέσεων” των απεργών με τη Χρυσή Αυγή, έτσι ώστε, στα μάτια των αλληλέγγυων, να ταυτιστούν οι απεργοί με τη Χρυσή Αυγή. Το ΠΑΜΕ πριν επιχειρήσει να κλείσει την απεργία, προσπαθεί να τη βρομίσει.
Η βρομιά της Χρυσής Αυγής που πέταξε το ΠΑΜΕ και το ΔΣ του σωματείου στο πρόσωπο των απεργών, δεν μπορεί να λασπώσει τον ηρωικό τους αγώνα, ούτε να αναιρέσει τη σπουδαιότητα αυτής της απεργίας, την οποία θα πρέπει να στηρίξουμε όλοι και όλες μας για να νικήσει. Ως εκ τούτου οι δράσεις αλληλεγγύης θα πρέπει να ενταθούν, σαν απάντηση στη χυδαιότητα που διέπραξε το ΠΑΜΕ και η συνδικαλιστική ηγεσία των χαλυβουργών. Η απεργία των χαλυβουργών πρέπει να νικήσει και πρέπει να συμβάλουμε όλοι και όλες γι’ αυτό. Όμως, δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια απέναντι στον τρόπο με τον οποίο το ΔΣ του σωματείου και το ΠΑΜΕ διαχειρίζονται την απεργία. Γιατί αν μέχρι σήμερα το ΔΣ σωματείο φαινόταν ανίκανο να οργανώσει και να καθοδηγήσει αυτόν τον αγώνα στην νίκη, μετά τον αυτοεξευτελισμό του απέναντι στη Χρυσή Αυγή, αποδεικνύεται και επικίνδυνο. Είμαστε λοιπόν υποχρεωμένοι να πούμε τη γνώμη μας στους απεργούς της χαλυβουργίας: μία από τις προϋποθέσεις για την νίκη της απεργίας είναι να απαλλαγείτε από αυτή τη συνδικαλιστική ηγεσία και να συγκροτήσετε μία απεργιακή επιτροπή που θα την ελέγχετε άμεσα και καθημερινά. Φυσικά είναι δύσκολο “να αλλάζει κανείς άλογο καθώς διασχίζει ένα ποτάμι”, αλλά δυστυχώς, αν το άλογο έχει ψοφήσει στη μέση του ποταμού, θα πρέπει κανείς να το εγκαταλείψει, έστω κι αν χρειαστεί να κολυμπήσει για να φτάσει στην όχθη. Διαφορετικά υπάρχει ο κίνδυνος, το σάπιο κουφάρι να μεταδώσει τη σαπίλα του και στο υγιές σώμα.
Κώστας Κ
1 Σχετικά δημοσιεύματα:
http://www.alfavita.gr/artro.php?id=52883
http://antigeitonies.blogspot.com/2011/12/blog-post_16.html#axzz1mkKU6p4z
http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=6589105
http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=13/12/2011&id=13809&pageNo=11&direction=1
2 Σχετικά:
http://www1.rizospastis.gr/storyTextOnly.do?id=6663185&publDate=28%2F1%2F2012&textOnly=true
http://www.eksegersi.gr/article.php?article_id=15824
Category: Εσωτερικά
μια ματιά και εδώ για μια διαφορετική τοποθέτηση για το ίδιο θέμα:
Γιατί πανικοβλήθηκαν διάφοροι αριστεροί από την επίσκεψη της “χρυσής αυγής” στην Χαλυβουργία;
Δεν κατάφερα να το διαβάσω όλο.Συγγνώμη κιόλας.Η όλη σας ανάλυση βασίζεται στο ότι «δεν μπορεί, το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ θα έδωσε την άδεια» και από αυτή την θέση εκδιπλώνεται όλη σας η επιχειρηματολογία. Δεν μπορώ να γνωρίζω σε ποιον βαθμό ελέγχεται όλο το ΔΣ από το ΠΑΜΕ (πέραν του Σιφωνιού) ή απλά αν οι ίδιοι οι απεργοί βλέπουν στο ΠΑΜΕ τον πιο δυναμικό υποστηρικτή της απεργίας τους (που δεν είναι κακό), αλλά το ότι το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ επέτρεψε την επίσκεψη των νεοναζί προκειμένου να αυτο-απομονωθεί μου φαίνεται πραγματικά αστείο, ασχέτως αν το ΚΚΕ επιδίωκε πάντα την «κινηματική καθαρότητα».Η επίσκεψη της Χρυσής Αυγής έγινε σε μια φάση όπου η ίδια η απεργία βρίσκεται σε μια καμπή, δεν «ακούγεται» λόγω της ευρύτερης κοινωνικής κατάστασης και του απόηχου της 12 Φλεβάρη και ως εκ τούτου:
α)ενδεχομένως να θεώρησε καλή αυτή την στιγμή να κάνει την επίσκεψή της.Αυτό θα μπορούσε μόνο να την ωφελήσει.Είτε δεν θα γινόταν τίποτα και έτσι θα μπορούσε να αυτοπαρουσιαστεί ως μια «δύναμη» που στέκεται δίπλα στον αγώνα της εργατιάς, είτε θα δεχόταν την επίθεση από την «αριστεροαναρχοκρατούμενη» απεργία και έτσι θα μπορούσε να κάνει το δικό της επικοινωνιακό παιχνίδι λέγοντας πως η απεργία είναι της «αριστεράς, των κομμουνιστών, των αναρχικών και είναι ανθελληνική».
β)Η επίσκεψη θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και σχεδιασμένο έργο του Κράτους και των εβρισκόμενων σε δύσκολη θέση βιομηχάνων, οι οποίοι το μόνο που τρέμουν δεν είναι οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, βίαιες ή μη, αλλά η διάδοση της μορφής πάλης που κάνουν εδώ και σχεδόν 4 μήνες οι χαλυβουργοί.Ως εκ τούτου,με το να στείλουν της νεοναζιστική και παρακρατική (το τονίζω το τελευταίο) συμμορία στην απεργία, υπολογίζοντας στην αντίδραση της υπόλοιπης αριστεράς,του αλληλέγγυου κόσμου και κυρίως των αναρχικών (που πήρε αμέσως έντονες διασπαστικές ως προς την απεργία διαστάσεις), θα μπορούσαν να προκαλέσουν ίσως το χειρότερο πλήγμα αυτή την στιγμή στην πιο δυναμική μορφή πάλης που έχουμε δει στην μνημονιακή Ελλάδα.Και το προκάλεσαν.Η πόλωση θα επικρατήσει, η απεργία θα στιγματιστεί και δίπλα από την ταμπέλα «η απεργία του ΚΚΕ» θα μπει και η Χρυσή Αυγή.Αυτή θα είναι και η καταδίκη αυτού του αγώνα.Στο τέλος οι χαλυβουργοί θα μείνουν μόνοι τους και θα κατηγορούνται ως φασίστες.
Προσωπικά η δεύτερη περίπτωση μου φαίνεται το ίδιο πιθανή με την πρώτη και καθόλου συνομωσιολογική.
(δεν θα ασχοληθώ εδώ με το τι στάση έπρεπε να κρατήσουν οι απεργοί, αν και θα ήθελα να τους πλακώσουν.Η θέση τους ενδεχομένως να ήταν αρκετά δύσκολη.Επίσης δεν θα ασχοληθώ με το τι έκανε (αν έκανε) ή τι πρέπει να κάνει το ΚΚΕ για αυτήν την επίσκεψη.Το θέμα αυτό υπερβαίνει κατά πολύ το ΚΚΕ)
JKL
H απεργια δεν ειναι των κομμουνιστων, των αναρχικων και δεν ξερω και γω ποιων αλλων. Αλλα σαφως και εχει συγκεκριμενα ταξικα χαρακτηριστικα και στοχους. Η ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ οργανωση Χρυση Αυγη οταν ξεκινησε η απεργια με ανακοινωση καταφερθηκε εναντιον των χαλυβουργων. Θεωρεις οτι υπηρχε θεμα στο να τους αρνηθει η επισκεψη? Μηπως δεν υπηρχαν επιχειρηματα που να διακαιολογουσαν την αποφαση να μην τους δεχτουν? Μια χαρα θα μπορουσε να δικαιολογηθει η αποφαση αυτη και στο κατω κατω μιλαμε για μαχαιροβγαλτες που επρεπε να αντιμετωπιστουν αναλογως! Αλλα το ΚΚΕ ποτε δεν αντιμετωπισε με την πρεπουσα σοβαροτητα να επανεμφανιση του φασισμου (βλ. Αγιος Παντελεημονας). Οι αποριες που γεννιουνται ειναι αν μη τι αλλο ευλογες και νομιζω πρεπει να απαντηθουν!
Αντί να τους κηνυγήσουν τους υποδέχτηκαν θερμά;
Κρίμα τα λεφτά που τους έσκασα για βοήθεια. Κρίμα και στην διαφήμιση που τους έκανα – μαλάκες μικροαστοί που κοιτάνε μόνο το τομαράκι τους.
Σκατά στα μούτρα τους και αν και το ΚΚΕ είναι μέσα σ’ αυτή την μαλακία σκατά στα μούτρα του κι αυτού.
Να χέσω εγώ εργατική τάξη που θα οικοδομήσει τον νέο κόσμο.
Ολο το γελιο ειναι στη φραση που λες στην αρχη» Ας προσπαθήσουμε να σκεφτούμε τις πιο λογικές απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα.»
Μαλλον χρειαζεται μεγαλυτερη προσπαθεια οσον αφορα το κοματι της σκεψης φιλε Κωστα…
Στην συνέχεια εκτός βίντεο που ειναι της παραγωγή χα, οι εργαζόμενοι αποδοκίμασαν τους ναζί, που έφυγαν άρον άρον. Οι ευθύνες όμως μένουν, και απαιτούνται εξηγήσεις από τον εκπρόσωπο του σωματείου (ΠΑΜΕ ξε-ΠΑΜΕ) που έδωσε βήμα σε ναζίδες, αλλά που πχ στο παρελθόν το είχε αρνηθεί στον εκπρόσωπο της Ανταρσύα, Χάγιο, όπως και σε πολλούς ακόμα συμπαραστάτες της εξωθεσμικής αριστεράς κατά την διάρκεια των τελευταίων 110 ημερών αγώνα.
Και πραγματικά πρέπει να ανοίξει η συζήτηση τι είδους αγώνα διεξάγουν οι της χαλυβουργίας κλεισμένοι αποκλειστικά στο εργοστάσιο και περιφερόμενοι στις εκδηλώσεις του ΠΑΜΕ.
Το μεγαλύτερο επίτευγμα της Χ.Α. είναι ότι ξεμπρόστιασε όλους εσάς τους αντιΚΚΕ ΧΑΦΙΕΔΕΣ που είστε μέχρι πάνω βουτηγμένοι στη λάσπη. Αν έχουν τέτοιους «συμπαραστάτες» οι χαλυβουργοί τί να τους κάνουν τους εχθρούς. ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ ΕΛΕΕΙΝΟΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΤΕ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΙΤΕ ΤΟ ΚΚΕ ΜΕ ΤΑ ΠΙΟ ΑΘΛΙΑ ΜΕΣΑ!
Το σημαντικοτερο προβλημα για ενα μεγαλο μερος της λεγομενης αριστερας στη χωρα ειναι η καιροσκοπικη μικροπολιτικη σκεψη, οι περισπουδαστες ασυναρτησιες, οι ανορθολογικοι αφορισμοι, τα ευκολως ποιουμενα λογικα αλματα, η ελλειψη παραθεσης δεδομενων, η παιδαριωδης ανακριβεια στην επιχειρηματολογια, ο μικροπρεπης καταγγελτικος λογος, η χυδαιοτητα ντυμενη με τη φθηνια της εγωπαθους κυνικοτητας του ατομικισμου που μασκαρευει καθημερινα τον πολιτικο αμοραλισμο και την ενδογενη αδυναμια στην αναλυση των κοινωνικων φαινομενων εξαιτιας της καυχησιαρικης αμορφωσιας των φορεων της ασθενειας του πολιτικου νανισμου του λεγομενου «αντιεξουσιαστικου» χωρου. Ολα αυτα αποτελουν μια σειρα απο τους λογους οπου, εδω και πολλα χρονια, οποιαδηποτε πολιτικη κριτικη στην τακτικη και στη στρατηγικη του ΚΚΕ, οχι μονον δεν ειναι παραγωγικη, αλλα προβοκατορικα (και το εννοω) αρνητικη με συνεπειες σε πολυ μεγαλη εκταση (περαν του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ) για το λαικο και το εργατικο κινημα σε τουτη την κρισιμη περιοδο. Λυπαμαι για το μπλογκ σας που δημοσιευει τετοιες ασχημιες, ταυτοχρονα, δε, σχηματιζω βασιμα την αποψη μου ως προς τις συνεπειες και, δυστυχως, ως προς τους απωτερους σκοπους σας στον τομεα της διαδικτυακης ενημερωσης. Μα λιγο ελεος για τους εαυτους σας δεν βλαπτει, αν τουλαχιστον, νοιαζεστε τη χωρα και τους ανθρωπους της.
με πείσατε να ψηφίσω ΚΚΕ στις εκλογές..:p
Φίλε Άγγελε,
Το άρθρο σου μας λύπησε πάρα πολύ. Αν δεν μπορούμε να βάλουμε στην πάντα ιδεολογικές διαφορές και κομματικούς «πατριωτισμούς» ούτε σε αυτή την περίπτωση, είμαστε χαμένοι. Και ίσως να υπάρχει και κάποια δικαιοσύνη σ’ αυτό το χάσιμό μας, αν συντελεσεί. Ίσως δεν μας πρέπει ελευθεριά…
«Το μεγαλύτερο επίτευγμα της Χ.Α. είναι ότι ξεμπρόστιασε όλους εσάς τους αντιΚΚΕ ΧΑΦΙΕΔΕΣ που είστε μέχρι πάνω βουτηγμένοι στη λάσπη. Αν έχουν τέτοιους «συμπαραστάτες» οι χαλυβουργοί τί να τους κάνουν τους εχθρούς. ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ ΕΛΕΕΙΝΟΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΤΕ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΙΤΕ ΤΟ ΚΚΕ ΜΕ ΤΑ ΠΙΟ ΑΘΛΙΑ ΜΕΣΑ!»
με το σχόλιο του βλάκα με το νικ «MOLOTOV» πείθεται και ο πιο δύσπιστος για το στόχο του ΠΑΜΕ μέσα από την κίνηση του να υποδεχτεί την ΧΑ, που αναλύεται πολύ ωραία μέσα από το παρόν ποστ. Η μεθόδευση και προβοκάτσια ανήκουν πρώτα από όλα στο ΠΑΜΕ που άφησε να συμβεί, ακριβώς για να συκοφαντηθεί το κίνημα αλληλεγγύης. Ακριβώς γιατί είχε χάσει την μπάλα το ΠΑΜΕ και κάπως πρέπει να τους μαζέψει πάλι στο μαντρί του (που θεωρεί ότι ανήκουν οι εργάτες), ακόμα και χρησιμοποιώντας τα πιο βρώμικα μέσα.
Προσοχή μόνο στο ποιους καταγγέλει κανείς. Δεν αξίζει να τα βάλει με τους εργαζόμενους. Η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στο ΠΑΜΕ.
ΥΓ: Μην διανοηθείτε φίλοι του ΚΚΕ/ΠΑΜΕ να ξαναγκεμπελίσετε εις βάρος άλλων κομματιών του κινήματος αποκαλώντας τους «παρακρατικούς», όταν εσείς δώσατε βήμα στους κατεξοχήν παρακρατικούς χρυσαυγίτες. Περαστικά σας
Δεν θεωρώ ότι το ΠΑΜΕ έκανε εσκεμμένα αυτην την κινηση. Παρόλαυτα ο αποχωρητισμος του κκε εχει δημιουργησει τεραστιο χασμα επικοινωνιας με το υπολοιπο κινημα γεγονος που δημιουργει αμφοτερη απαξιωση.
Πολυ πιθανό οι ανθρωποι του να μην εχουν και μεγαλη επαφη με τους φασιστες, οπου αναρχικοι και εξωκ. συγκρούονται για χρόνια τώρα στους δρόμους υπερασπιζοντας τα ταξικα μας αδερφια τους μεταναστες.
Επισης ανυπογραφα κειμενα που συκοφαντουν μαρξιστικής καταβολής (και οχι αναρχικες οπως λανθασμενα ο ανενημερωτος και ανυπογραφος συντακτης του ριζοσπαστη γραφει) συλλογικοτητες δε βοηθανε την καλυτερευση των σχεσεων.
από ριζοσπάστη 28-1:
Κοινοί «προβληματισμοί»…
«Την ανάγκη για ενίσχυση της «περιφρούρησης του αγώνα» επειδή όσοι έρχονται εδώ δεν έρχονται όλοι για το καλό μας» τόνισε ο πρόεδρος του σωματείου της Ελληνικής Χαλυβουργίας και στέλεχος του ΠΑΜΕ, στην τελευταία γενική συνέλευση». Το παραπάνω απόσπασμα προέρχεται από δημοσίευμα στην «Κόντρα» (γνωστό έντυπο κάποιας ομάδας «αντιεξουσιαστών») αλλά – με ελάχιστες φραστικές διαφορές – το συναντά κανείς και σε δημοσίευμα της ιστοσελίδας της εφημερίδας της «Χρυσής Αυγής». Κι οι δύο επιλέγουν να αναφερθούν στην παραπάνω επισήμανση του σωματείου, για να επιτεθούν στους χαλυβουργούς.
Η μεν «Κόντρα» για να πει ότι η αλληλεγγύη που χρειάζεται είναι αυτή που θα βοηθήσει «ώστε να βγει η απεργία από το τέλμα», συκοφαντώντας και χτυπώντας έτσι τον αγώνα των χαλυβουργών που όχι μόνο σε τέλμα δεν έχει φτάσει αλλά δυναμώνει καθημερινά μέσα από το πλατύ άνοιγμα στον κλάδο, τη δράση που βοηθά για να δυναμώσει η αφύπνιση και οργάνωση των εργατών ενάντια στην πολιτική που στηρίζει κάθε Μάνεση. Η δε «Χρυσή Αυγή» για να … θυμίσει ότι «η εργασία δεν είναι»δικαίωμα», αποτελεί καθήκον και υποχρέωση τόσο του κράτους απέναντι στον πολίτη, όσο και αντιστρόφως», καλώντας εμμέσως πλην σαφώς τους απεργούς να δεχτούν όσα ζητά ο Μάνεσης και να γυρίσουν «φρόνιμα» στις δουλειές τους.
… από «Κόντρα» και «Χρυσή Αυγή»
Τα δημοσιεύματα «συναντιούνται» στη συνέχεια ξανά για να τα «βάλουν» με μια άλλη επισήμανση της εισήγησης (η οποία συνολικά εγκρίθηκε με συντριπτική πλειοψηφία από τη συνέλευση και ως απόφαση): «Τη μεγαλύτερη βοήθεια στον αγώνα μας, τη μεγαλύτερη πίεση σε εργοδοσία και κυβέρνηση μπορεί να την κάνει η εργατική τάξη, μέσα στα εργοστάσια και στις επιχειρήσεις. Καλές οι ευχές, η συμπάθεια και τα μεγάλα λόγια, αλλά αν η εργοδοσία και η κυβέρνηση δε νιώσουν την ανάσα μας σε κάθε εργοστάσιο και επιχείρηση δεν πρόκειται να κάνουν πίσω».
Δηλαδή, «Κόντρα» και «Χρυσή Αυγή» μοιράζονται το εξής «πρόβλημα»: το ότι οι χαλυβουργοί οξύνουν το ταξικό τους κριτήριο και δηλώνουν αποφασισμένοι να κρατήσουν απομονωμένους όσους σπεύδουν το τελευταίο διάστημα να το παίξουν φίλοι τους αλλά τους συμβουλεύουν όσα ακριβώς τους «συμβουλεύει» ο Μάνεσης κι η κυβέρνηση. Κοινό επίσης «πρόβλημα» «Κόντρας» και «Χρυσής Αυγής» είναι το ότι – κάθε μέρα που περνά – οι χαλυβουργοί συνειδητοποιούν και αναδεικνύουν πως η παρεμπόδιση της αντεργατικής επίθεσης περνά πρώτα από την οργάνωση και την αντίσταση μέσα σε κάθε τόπο δουλειάς, εκεί που οι δυο τάξεις αναμετριούνται καθημερινά. Αυτοί είναι οι κοινοί προβληματισμοί «Κόντρας» και «Χρυσής Αυγής». Καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Το άρθρο δεν είναι δικό μου φίλε Left G700 αλλά του συντάκτη της aformi Κώστα Κ. Ωστόσο συμφωνώ με την άποψη του Κώστα.
Μια παρατήρηση μόνο. Δεν υφίσταται κανένας «κομματικός πατριωτισμός», το μπλοκ δεν είναι τοποθετημένο κομματικά (προφανώς όλοι μας είμαστε στρατευμένοι στην Αριστερά και στο κίνημα γενικότερα είτε ως ανένταχτοι είτε ως οργανωμένοι). Έχουμε εξασκήσει κριτική σε όλα σχεδόν τα σχήματα της Αριστεράς και το ΚΚΕ δεν είναι δυνατόν να είναι στο απυρόβλητο της κρητικής.
Μετά τις απολύσεις στον 902, η επίσκεψη της Χρυσής Αυγής ήταν η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι (τουλάχιστον όσο με αφορά). Σε μια περίοδο ανόδου της ακροδεξιάς, συνεχόμενων πογκρόμ εναντίον μεταναστών και δημοσκοπικής ανόδου των φασιστών, η επίσκεψη της Χρυσής Αυγής δεν μπορεί παρά να είναι ένα κατάπτυστο γεγονός. Ο στόχος των φασιστών είναι η νομιμοποίησή τους στον κόσμο, στις γειτονιές, στους εργασιακούς χώρους. Το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ δεν έχουν απολύτως καμιά δικαιολογία. Δεν είναι δυνατόν το ΚΚΕ να το παίζει τιμητής όλων στην Αριστερά (και μάλιστα με βαρύτατες εκφράσεις του είδους «προβοκάτορες» κ.λπ.) και το ίδιο σε κάθε κριτική που του γίνεται (και μάλιστα για τέτοιες απαράδεκτες ενέργειες) να διαμαρτύρεται.
Άγγελος Κ
Συγχαρητήρια!!!
Αριστερογκρουπούσκουλα-Χρυσή Αυγή χέρι-χέρι χτυπάνε τον αγώνα των χαλυβουργών. Οι δεύτεροι ανεβάζουν πετσοκομμένα βιντεάκια με στόχο να προβοκάρουν, οι πρώτοι πιστεύουν με κλειστά τα μάτια αυτό που λέει η Χρυσή Αυγή και το χρησιμοποιούν για να επιτεθούν στο ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ.
Το ίδιο ακριβώς έκαναν και στις 20 Οκτώβρη όταν ιντιμίντια, τζυριζαίοι και λοιπό αριστεροί απολογητές του καπιταλισμού μαζί με τους χρυσαυγίτες με μια φωνή κατήγγειλαν το ΠΑΜΕ ότι περιφρούρησε τη Βουλή (αλήθεια την προηγούμενη Κυριακή που το ΠΑΜΕ δεν ήταν μπροστά από τη Βουλή γιατί δε μπουκάρατε όλοι μαζί οι επαναστάταροι: χρυσαυγίτες και φρικιά;
Μα τι λεω;
Αφού δεν ήταν εκεί το ΠΑΜΕ
Παρεμπιπτόντως δείτε τι γράφει ο Χρυσαυγίτης που έχει πάρει σχετική γραμμή από τον κυπατζή Μιχαλολιάκο:
«Αντί να τους κηνυγήσουν τους υποδέχτηκαν θερμά;
Κρίμα τα λεφτά που τους έσκασα για βοήθεια. Κρίμα και στην διαφήμιση που τους έκανα – μαλάκες μικροαστοί που κοιτάνε μόνο το τομαράκι τους.
Σκατά στα μούτρα τους και αν και το ΚΚΕ είναι μέσα σ’ αυτή την μαλακία σκατά στα μούτρα του κι αυτού.
Να χέσω εγώ εργατική τάξη που θα οικοδομήσει τον νέο κόσμο»
Κλασσική χρυσαυγίτικη τοποθέτηση. Να γιατί έκανε την επίσκεψη η ΧΑ στη Χαλυβουργία. Γιατί ήξερε ότι μπορεί να ξεκινήσει νέα επίθεση στο ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ όχι από τους φασίστες αλλά από τις «αριστερές δυνάμεις»(μη χέσω)
Γνωστά κόλπα από τη εποχή του Μανιαδάκη. Και οι «αριστερές δυνάμεις πάντα πρόθυμες να συνεργαστούν με τους φασίστες για να καταπολεμήσουν τον «σταλινισμό» (Θυμηθείτε τους τροτσιστές στην κατοχή)
ΟΙ ΧΑΥΒΟΥΡΓΟΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ
ΟΠΟΡΤΟΥΝΕΣ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΡΕΜΕΤΕ: Η ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΥΟΣ ΞΑΝΑ
Το είπαν και άλλοι παραπάνω, πραγματικά τα σφάλματα στη συλλογιστική του κειμένου βγάζουν μάτι ελέφαντα.
Από τα «κατά πάσα πιθανότητα» και τα «το πιο λογικό είναι» βγαίνει ένα ολόκληρο σεντόνι δήθεν συμπερασμάτων. Ο σκοπός του συντάκτη – και μόνο από αυτό – είναι σαφής.
Αυτο το αρθρο εχει βαση, εφοσον παρουμε τοις μετρητοις το βιντεο και τα λεγομενα της χρυσης αυγης. ‘Ομως αυτο δεν ειναι σιγουρο.Η εκδοχη κκεδων που συζητησα, απο δικη τους πληροφορηση απο το κομμα, ειναι οτι τα ναζισταρια καναν μονταζ, ότι ηρθαν απροσκλητοι κι αιφνιδιαστικα χωρις να δηλωσουν ταυτοτητα απο πριν, μιλησαν λιγο, τραβηξαν βιντεο και το κοψαν οταν αρχισε να τους καταγγελει ο Προεδρος, οπου εφυγαν κακην κακως υπο τα γιουχα εργατων.Λεν «ειναι τυχαιο οτι ο Προεδρος μιλα στο βιντεο λιγα δευτερολεπτα και μετα κοβεται?». Εγω δε λεω οτι ειναι ετσι σιγουρα. Αλλα η ειδηση αυτη δεν επιβεβαιωνεται πουθενα σε κανενα «σοβαρο» μεσο ενημερωσης. Βεβαια οφειλει να καταγγειλει με αρθρο ο Ριζοσαπστης το γεγονος, αν ειναι ετσι, και περιμενουμε τις επομενες μερες.
Συνεπως λεω οτι πρεπει να επιφυλαχθουμε για την εγκυροτητα της ειδησης, πριν προλαβουμε να κοψουμε παλι βιαια την προσεγγιση που εκ των πραγματων γινεται τους τελευταιους μηνες (με μπρος-πισω, όπως στις 20/10/2011) μεταξυ βασης ΚΚΕ και λοιπης Αριστερας. Θα δειξει τις επομενες μερες τι εχει γινει. Η αληθεια ειναι οτι δε μου φαινεται πολύ λογικο αυτην την ωρα να διαλεξει το ΚΚΕ να εκτεθει τοσο πολυ στον κόσμο του. Αν και δεν το αποκλειω, δεν το θεωρω πιθανο, να εχει τετοιο στρατηγικο σχεδιο όπως περιγραφει το αρθρο.Θεωρω μεν πως ενα επαναστατικο κομμα δε θα επρεπε να «ξαφνιαστει» αλλα να τους πλακωσει στα κλωτσιδια και στα φτυσιματα μαζι με τους εργατες, πριν μπουν στο εργοστασιο. Αυτο το ξαφνιασμα ισως οφειλεται στο οτι το ΚΚΕ εχει ξεκοψει για δεκαετιες απο την αντιφασιστικη παλη.Αλλα δε σημαινει απαραιτητα ολα αυτα που γραφει ο Κωστας.
Η αληθεια κινειται πανω σε αυτα που ειπε ο «κριμα». Αμοιβαια καχυποψια, προβοκατορολογια, αμαρτωλο παρελθον σταλινικου ρεφορμισμου απο τη μια, υπερβολικη εχθρα απεναντι και στη βαση του ΚΚΕ απο την αλλη, χωριζουν πολλες φορες την αληθεια στη μεση και την τραβαν στα ακρα, οι μεν με ΥπερΚΚΕ γραμμη, οι δε με αντιΚΚΕ γραμμη, κι υπαρχει μια προκαταληψη κι απο τις δυο πλευρες, που οδηγουν πολλες φορες τη ριζοσπαστικη Αριστερα να λεει «το ΚΚΕ δεν ειναι Αριστερα» κλπ και να δινει αλλοθι σεχταρισμου στο ΚΚΕ που λεει «δεν ειμαστε Αριστερα, ειμαστε κομουνιστες» κλπ.
Αυτοι ειναι οι προσωπικοι μου προβληματισμοι μου σαν μελος της ΔΕΑ, όσον αφορα το θεμα. Ειμαι υπερ της αποψης προσεγγισης στη βαση των δυο πλευρων, κι εχουν γινει βηματα σε καποιες περιπτωσεις.Ας μη γκρεμιζουμε τις γεφυρες, με ανεπαρκη στοιχεια, γιατι εκτιθομαστε.
Θα ξεκινήσουμε την ανάλυση επιχειρώντας μια κριτική ανάγνωση της βασικής θέσης όλων εκείνων που κάνουν κριτική στο ΚΚΕ για «προδοσία της εργατικής τάξης». Οι φορείς της άποψης αυτής καταθλίβονται επίσης από το ότι «τσακωνόμαστε μεταξύ μας». Η άποψη αυτή μοιάζει να παραβλέπει, να ξεχνά ποιός είναι ο ρόλος του ΚΚΕ στην ταξική πάλη στην Ελλάδα. Δεν πρόκειται όμως για απροσεξία. Δεν πρόκειται για παράλειψη ή αφηρημάδα. Αυτό που δεν βλέπει η άποψη αυτή καθορίζεται από την ουσία εκείνου που βλέπει, από τη δομή της όρασης της, από τον ίδιο τον πυρήνα του περιεχομένου της. Εκείνο που βλέπει η άποψη αυτή είναι η επανάσταση ως θρίαμβος της εργατικής τάξης, η μετατροπή της καπιταλιστικής κοινωνίας σε κοινωνία εργατών, δηλαδή, η επανάσταση όπως παριστάνει ότι τη βλέπει και το ΚΚΕ (με τον εαυτό του βέβαια στη θέση των αφεντικών). Γι’ αυτό το λόγο η κριτική αυτή κατηγορεί το ΚΚΕ για «προδοσία» στην προσπάθεια επίτευξης ενός κοινού στόχου. Θεωρεί μάλιστα ότι το ΚΚΕ προδίδει τον κοινό στόχο της «ελεύθερης» εργατικής κοινωνίας επειδή με την πρακτική και το λόγο του προτάσσει τη δημιουργία της πολιτικής μορφής ενός εργατικού κράτους αντί της εργατικής αυτοδιαχείρισης της παραγωγής, και σ’ αυτό το πλαίσιο εξανίσταται από τη χρήση του συνθήματος «Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά» από το ΚΚΕ.
Πλήρες κείμενο εδώ:
classwar
ΥΓ: Ξερω πολυ καλα τι πολιτικα εγκληματα και τι αθλιες μεθοδους εχει χρησιμοποιησει ο σταλινικος ρεφορμισμος σε βαρος επαναστατων, σε συνεργασια με αλλους λακεδες του συστηματος, απεναντι στο εργατικο κινημα κλπ. Και στην Ελλαδα και διεθνως. Ενα τετοιο παραδειγμα που μου ρχεται ειναι το ΚΚ Γαλλιας το Μαη του 68 και πως εκλεισε την απεργια, λεγοντας ψεματα στο ενα εργοστασιο οτι τα αλλα εργοστασια κλεισαν την απεργια κλπ. Αλλά άλλο αυτη η γενικη αληθεια για το παρελθον, κι άλλο στο σημερα, να διακινδυνευσει ενα τοσο μεγαλο ζητημα το ΚΚΕ για την υστεροφημια του, οταν δεν εχει ουτε στο ελαχιστο το μπετοναρισμα προηγουμενων δεκαετιων, οταν το 60% των ψηφοφορων του βρισκουν διεισδυτικες τις προτασεις Τσίπρα κλπ.
Οι ολοκληρωτικές νοοτροπίες είναι συγκοινωνούντα δοχεία.
Το πιάσαμε το υπονοούμενο. Δε μας έφτανε η κρίση, έχουμε και την κρίση και τον «εμφύλιο» στην Αριστερά. Όσοι μικροαστοί(αντιφασίστες, κουκουέδες και λοιποί) ας κάνουμε τον σταυρό μας …
Λύσσα κακιά από κρετίνους που νομίζουν πως θα κονομήσουν κανα κουκί απο την επίθεση σε ένα κκε που δεν δείχνει να μπορεί να διαχειριστεί μια κρίση (ελλείψη μαζικών οργανώσεων)και με ένα εργατικό κίνημα σε ύπνωση που τα κοκκόρια-φωστήρες της επανάστασης δεν μπορούν να αφυπνήσουν.
Το σύστημα έχει πολλά εργαλεία φασίστες, χασίστες, φουντικούς αλλά μεγαλύτερο εργαλείο απο τον μαλάκα δεν υπάρχει.
Τα λεφτά σας πίσω λοιπόν και αντε γ@%$#ειτε αλληλέγγυοι του κ*λου. που νομίσατε οτι όπως αγοράζατε την ελευθεροτρυπίδα για να δείχνετε προοδευτικοί έτσι και με τα ευρουλάκια σας θα περιφέρεστε για κανα χρόνο σαν τους ευεργέτες της εργατιάς.
Ρε ρεζίλια, 115 μέρες σας πήρε να καμαρώσετε για την αυθεντία σας;
Αν δεν ήταν τα ασπόνδυλα, θα ήταν κάποιος άλλος εξίσου σιχαμερός και επικίνδυνος οι τραμπούκοι ήρθαν σαν «φίλοι» αλλά ξέρουμε πως σε λίγο θα εμφανιστούν και οι σκύλοι.
Αποσύρετε λοιπόν τις δυνάμεις σας απο την ομάδα περιφρούρησης (χαχαχχαχαχαχχαχαχαχχαχα) και κουρνιάξτε σε καμια γωνία στο σύνταγμα λίγο πριν έρθει το ΠΑΜΕ για να θυμηθείτε να επιτεθείτε για την κατάλληψη της Βουλής!!
Αλήθεια τι περιμένετε οι παμίτες δεν «τολμάνε» να φτάσουν πλέον εκεί γιατί φοβούνται μην πάρετε φόρα και τους παρασύρετε στην πορία σας προς την κατάλληψη των ανακτόρων.
Πούλα πρωτοπορία καημένο ξώγαμο του μαρξισμού που το πάιζεις έτοιμος να αναλάβεις τη ηγεσία της κοινωνικής επανάστασης και άσε το απομονωμένο κκε να στενάζει στα διψήφια εκλογικά ποσοστά του, έχεις άλλους για συμμάχους που θα σε οδηγήσουν στην ανανέωση και στον ευρωπαϊσμό. Στη θέση σας θα κατείγγειλα και την τακτική του ΠΑΜΕ να περιφρουρεί τις απεργίες απο άκρη σε άκρη της ελλάδας καθώς δεν είναι δυνατόν να φτάσετε σε κάθε τόπο δουλειάςκαι δεν μπορει «αυτοί» να μονοπωλούν τους εργάτες.
Ναι ναι ναι, αρθρο 99, απολύσεις, στάλιν, τυποεκδοτική, κομμουνιστές και αλαφούζος τεγόπουλοι, κουρής και μέγκα.
Πάρτε το απόφαση το εργατικό κίνημα θα διαλέξει την πρωτοπορία του ή οπως σκατά θέλετε πείτε το απο εκείνους που θα βρίσκονται ανάμεσα τους και θα μιλάνε για την λαϊκή εξουσία για τον κακό καπιταλισμό που θα γίνει καλύτερος τους τα είπαν ο Μπίστης, η Δαμανακή, ο Ανδρουλάκης και για την ενώτητα της αριστεράς τους τα είπε ο Κουβέλης.
Με τις υγείες μας λοιπόν και καλή αντάμωση στα γουναράδικα
Λυπάμαι που διάβασα το συγκεκριμένο άρθρο. Από κάποιες υποθέσεις και με στοιχεία βιντεάκια της χρυσής αυγής καταλήγει σε συμπεράσματα αστεία, τόσο αστεία που σε συνθήκες κρίσης και μιας τόσο δυναμικής απεργίας γίνονται θλιβερά. Ο άλλος τώρα αποκαλεί τους εργάτες της Χαλυβουργίας μικροαστούς και μετανιώνει για την ενίσχυση που «τους έσκασε». Με τέτοιους αριστερούς, έχει δίκιο ο Μπογιόπουλος. «Δεν είμαι αριστερός, είμαι κομμουνιστής.»
Εάν επρόκειτο ένας άνδρας,μέλος του ΠΑΜΕ, να συζήσει για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα σε ένα ερημονήσι με κάποιον άλλον, θα προτιμούσε αυτός ο άλλος να ήταν φασίστας παρά έναν αναρχικός. Εκτός εάν κάνω λάθος. Αυτό όμως θα μας το επιβεβαιώσουν τα ίδια τα μέλη του ΠΑΜΕ. Εγώ, ως μαρξιστής αναρχοκομμουνιστής, δηλώνω ότι θα προτιμούσα ένα μέλος του ΠΑΜΕ, όχι ένα φασίστα.
κάτι μένει.Μπράβο «Σύντροφοι»!!!
Η ΧΑ πήγε στη Χαλυβουργία
Στη χαλυβουργία είναι και το ΠΑΜΕ
Το ΠΑΜΕ είναι με το ΚΚΕ
Αρα, προφανώς, το ΚΚΕ είναι ΧΑ!!!!
Να τη χαίρεστε την ανάλυση σας.
Αφιερομένο σε Κώστα Κ, και άλλα κοθώνια της αντιστροφής της πραγματικότητας.
Τις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν,
τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν,
που απ’ τους άλλους θεν παλικαριά
κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά,
σ’ αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί,
τους έχω βαρεθεί.
Το ΚΚΕ πολλοί το μίσησαν τους φανατικούς αντιΚΚΕδες περισσότεροι…
http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/page.do?publDate=21%2F2%2F2012&id=13922&pageNo=32&direction= Αφιερωμενο σε όλους τους (φιλο)κκεδες που θιχτηκαν.Ο Ριζοσπαστης αποδέχεται ότι η ΧΑ πηγε εκει, δεν απολογειται οτι το ΠΑΜΕ «ξαφνιαστηκε», ότι δεν ηξερε ποιοι ειναι κλπ, δε λεει οτι τους γιουχαισε, τους εδιωξε κλπ, ουτε καν οτι το βιντεακι ειναι πειραγμενο.Δε θα πρεπε να τα πει?Δε θα πρεπε να καταγγειλει? Δε θα πρεπε (αν δεχτουμε οτι σεβεται την αυτονομια του σωματειου) να την πεσει σκληρα στο σωματειο? Γιατι δε γραφει τιποτα απ όλα αυτα, παρα «ξεσκεπαζει πολιτικα τη ΧΑ»? Ειναι «ισοτιμοι» συνομιλητες μας οι μαχαιροβγάλτες ναζιδες στο «τιμιο στιβο της πολιτικης αρενας»? Τους δινουμε βημα και μετα τους ξεσκεπαζουμε «τιμια»? Κριμα…
Το ΚΚΕ φυσικα αλλο που δε θελει να περιχαρακωσει τη βαση του, κι ετσι διαφοροι φιλοι του εσπευσαν να δικαιώσουν ενα ίσως αμφιλεγομενο και πιθανα αδίκως επιθετικο αρθρο για τα σχεδια του ΚΚΕ: όλοι οι «αριστεροι» (Συριζα, ανταρσυα,τροτσκιστες, αριστεριστες) ειναι προδότες, συμμαχοι της ΧΑ. Συνεπως δικαιωνεται ο αρθρογραφος. Κι ο φαυλος κύκλος της συνωμοσιολογιας και της πρακτορολογιας (σταλινικα γουρουνια ο ενας, τροτσκιστοφασιστες ο αλλος) συνεχιζεται…
http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=21/2/2012&id=13922&pageNo=17&direction=1 αυτο βελτιωνει λιγο την κατάσταση, αλλα δικαιωνει ξανα τον αρθρογραφο, εκει που λεει:»Δηλώνουμε ότι οι Χαλυβουργοί δεν είναι για τα δόντια της Χρυσής Αυγής και διάφορων άλλων δήθεν επαναστατών. Οι Χαλυβουργοί είναι κομμάτι του οργανωμένου ταξικού κινήματος». Οι δηθεν επαναστατες προφανως ειναι όλοι αυτοι που κανουν κριτικη στο ΠΑΜΕ. Αριστεροι προφανως, γιατι τους ναζι τους κατονομαζει.Αρα λοιπον, ταυτιση ναζι με «επαναστατες» όπως λεει, περιχαράκωση του σωματειου και των πιεσεων απο τα αριστερα. Φοβάται το ΚΚΕ μη χασει τον ελεγχο το ΠΑ ΜΕ απο την «υπερβολικη» συμπαράσταση???
Συνεχίστε να εκτίθεστε. Σε λίγο καιρό αυτό το άρθρο, μνημίο υποκρισίας και μισαλοδοξίας, μαζί με πολλά απο τα σιχαμερά σχόλια που το επιβράβευσαν θα είναι από τις ντροπές αυτού του χώρου… Πολύ φοβάμαι ότι λίγα λέει ο «Ρ» και το συνδικάτο για τους φίλους του εργατικού κινήματος…
Και εις ανώτερα…
@ΑL Lios
το συμπέρασμα που πας να βγάλεις δεν προκύπτει απο τα γραφώμενα στο άρθρο του ριζοσπάστη που παραθέτεις αλλά απο αυτό που απλά ήθελες απο πριν να πεις.
@Αθανάσιος Δρατζίδης
θα προτιμούσα γυναίκα.
τις «επιθέσεις φιλίας» στο παμε με τα περι «αδίκως επιθετικού άρθρου» αλλά εν τέλει «δικαιωμένου» απο τον ριζοσπάστη να τις κρατήσεις για την τρελοπαρέα σου φίλτατε καθώς μόνο σε τρελοπαρέα μπορείς σε τρεις γραμμές να ακυρώσεις αυτό που λες στην πρώτη.
Πραγματικά έχω πολλές φορές πάρει φόρα-παρτίδα ανοιχτά θέση υπεράσπισης τόσο του παμε όσο και σπανιότερα του «πολυπαθου» κκε αλλά δεν μπορώ να αξιολογώ εξίσου την αδυναμία μιας οργάνωσης να ανταπεξέλθει σε αυτή την κρίσιμη φάση (προφανώς διοτι δεν διαθέτει αντίστοιχα «κορμιά» με τα εκλογικά του νούμερα ούτε συνειδήσεις αντίστοιχες του μανιφέστου του) και απο την άλλη τις χαιρέκακες ζωντοχήρες του αριστερού (αριστεροι αυτοαποκαλούνται απο πασόκος που ψηφίζει πάγκαλο μέχρι ΣΕΚιτες (τι θυμήθηκα τώρα) αλλά και πρώην κομμουνιστές που ανανεώθηκαν όταν λούστηκαν με ευρωπέξ) κομματιού του κινήματος. Οι οποίοι στην πρεμούρα για κατοχύρωση ηγετικής (τρομάρα τους) θέσης εξαντλούν όλη την ανάλυσή τους στο ίντερνετ και στην virtual-κριτική παριστάνοντας τους παρόντες σε κάθε μετερίζι. (να τους ενημερώσω πως ο χαβαλές στο ιντερνετ δεν αντιστοιχεί σε αλληλογραφία μεταξύ Νετσάγιεφ, Μπακούνιν και ας νομίζετε πως ζυμώνετε τους e-προλετάριους)
Για να μην σας κουράζω άλλο όσοι δεν έχετε άλλη δικαιολογία πάρτε το τρελοπαρεάκι σας, φτιάξτε το πρώτα πολιτική ομάδα, οργάνωση, συλλογικότητα ή ότι άλλο φαντασιώνεστε και κάντε την κριτική σας (ελπίζω κάποτε να γίνει και πολιτική πράξη εκτός από κήρυγμα) επι τόπου. απο το πισι πολλοί στέφθηκαν βασίλισσες του κινηματικού χορού.
Οι κκεδες επίσης να κοιτάξουν πως θα δώσουν έναυσμα να συσπειρώσουν κόσμο που θα παλεύει στους χώρους δουλειάς και να αφήσει την ψιλοκουβέντα με όσους θεωρεί οπορτούνες πραχτόρους και πλανημένους γιατί το πολύ το κυριελέησον το βαριέται και ο παπάς. Όποιος «παρασυρθεί» δεν θα το κάνει επειδή δεν του έκανε εμβόλιο το κομμα κατα της οπορτουνίτιδας αλλα΄γιατί διάλεξε άλλον δρόμο αυτό τον Ε90 ντε, που βγάζει προς Βρυξέλες, εκεί σε περιμένει ο κομπεντιτ κ ο Γιόσκα που ξέρουν απο κακή ευρώπη…
Σχόλιο επί των σχολίων
Στα περισσότερα σχόλια μπορούμε να διακρίνουμε δύο κατηγορίες επιχειρημάτων εναντίον του άρθρου μου. Στην πρώτη κατηγορία, απλώς επαναλαμβάνεται αυτό που διευκρινίζω εξαρχής:
Tο άρθρο μου στηρίζεται σε λογικές υποθέσεις.
Δεν είναι τόσο δημιουργικό, αυτός ο οποίος διαφωνεί μαζί σου, να επαναλαμβάνει απλώς αυτά που εσύ έχεις πει. Σ’ αυτή την περίπτωση, το μόνο που μπορώ να πω, είναι: ναι, έχεις δίκιο, έτσι είναι όπως τα λέω. Και να συμπληρώσω, ότι υπάρχει μια βασική διαφορά μεταξύ του αστυνομικού ρεπορτάζ και του άρθρου σχολιασμού της πολιτικής επικαιρότητας. Στο αστυνομικό ρεπορτάζ παρατίθενται τα γεγονότα ενός εγκλήματος, χωρίς να υπάρχει καμιά αναφορά σε κοινωνικές καταστάσεις. Στο πολιτικό άρθρο τα γεγονότα εξηγούνται με βάση κοινωνικές καταστάσεις. Η ορθότητα της ανάλυσης κρίνεται από το αν τα γεγονότα τη διαψεύδουν ή την επαληθεύουν. Στην προκειμένη λοιπόν περίπτωση, αυτό που θα έπρεπε να επιχειρήσει να κάνει αυτός ή αυτή που διαφωνεί με το άρθρο μου, είναι να προσπαθήσει να ερμηνεύσει το γεγονός της επίσκεψης της Χρυσής Αυγής και της πανηγυρικής της υποδοχής από τον πρόεδρο του σωματείου και να αποδείξει σε επίπεδο πολιτικής ανάλυσης, ότι η σχέση μεταξύ των γεγονότων, διαμορφώνεται με βάση άλλες πολιτικές αιτίες, διαφορετικές από αυτές που αναφέρω.
Η δεύτερη κατηγορία επιχειρημάτων, έχει κάτι το κλασσικό, διαμορφώνονται δηλαδή με το κλασσικό υλικό της σταλινικής μεθοδολογίας. Η ακραία μορφή αυτών των επιχειρημάτων είναι η κατηγορία, ότι όποιος διαφωνεί με το ΚΚΕ είναι προβοκάτορας. Φυσικά δεν υπάρχει λόγος να προσπαθήσει κανείς να απαντήσει σε αυτά τα επιχειρήματα. Στην πιο εκλεπτυσμένη τους όμως μορφή, τα επιχειρήματα αυτά θα μπορούσαν να συνοψιστούν στη φράση: “αυτή η κριτική δεν βοηθάει τον αγώνα”. Εδώ θα σταθούμε λιγάκι. Όταν ονομάζουμε “κριτική” μία διαφωνία, σημαίνει ότι η διαφωνία αυτή εντοπίζει τα προβληματικά στοιχεία μιας κατάστασης και τα αναδεικνύει, ώστε να γίνουν ορατά και να διορθωθούν. Άρα αν η διαφωνία μπορεί να το κάνει αυτό, τότε το μόνο που κάνει είναι να βοηθάει. Η μόνη περίπτωση όπου μία κριτική δεν βοηθάει είναι όταν αυτή είναι άκαιρη, όπως για παράδειγμα, το να κάνεις κριτική σε ένα τρίχρονο παιδάκι, επειδή δεν γνωρίζει τους ποταμούς της Ασίας. Όταν όμως κάνεις κριτική στα λάθη που γίνονται και απειλούν να καταστρέψουν έναν αγώνα, τότε όχι μόνο αυτή η κριτική βοηθάει, αλλά και αυτοί/ες που ζητάνε να μην γίνεται κριτική, “αντικειμενικά” εργάζονται για την ήττα αυτού του αγώνα.
Σε κάθε περίπτωση θα είχε ενδιαφέρον να προσπαθήσει κανείς να απαντήσει στα ερωτήματα που έχω θέσει στην αρχή του άρθρου μου.
Η γενική κατακραυγή για την επίσκεψη της Χρυσής Αυγής στη Χαλυβουργία και, σίγουρα, και οι πιέσεις των ίδιων των απεργών, ανάγκασαν τελικά το ΔΣ του σωματείου να βγάλει καταγγελία εναντίον της Χρυσής Αυγής. Χωρίς να αναφέρει τίποτα για το πώς η Χρυσή Αυγή βρέθηκε στη Χαλυβουργία, για το πώς ο Χρυσαυγίτης πήρε το μικρόφωνο για να απευθυνθεί στους απεργούς και για το πώς ο πρόεδρος του σωματείου βρέθηκε δίπλα στο Χρυσαυγίτη, να κάνει “κλείσιμο” στο φασιστικό χαιρετισμό. Η καταγγελία του ΔΣ προσπαθεί ουσιαστικά να ταυτίσει τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη που δεν προέρχεται από το ΠΑΜΕ (δηλαδή την αλληλεγγύη που οργανώνεται από ολόκληρο το κίνημα) με τη “βοήθεια” της Χρυσής Αυγής. Το μήνυμα σαφές: το ΠΑΜΕ δεν μπορεί να διαχειριστεί αυτή την κινηματική ενότητα που χτίζεται από το κίνημα της αλληλεγγύης στους απεργούς της Χαλυβουργίας, δεν μπορεί να διαχειριστεί ούτε αυτόν τον αγώνα που δυναμώνει από την αλληλεγγύη, άρα η αλληλεγγύη πρέπει να σταματήσει. Το μήνυμα του ΔΣ είναι σαφές: όποιος στηρίζει τους χαλυβουργούς και δεν είναι στο ΠΑΜΕ, τότε συνεργάζεται με τη Χρυσή Αυγή. Όπως είπαμε, αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που επέτρεψαν στη Χρυσή Αυγή να παρουσιαστεί στη Χαλυβουργία.
για να είναι εποικοδομητική κριτική πρέπει να έχει τέτοια γλώσσα που να μην απωθεί τον κρινόμενο. Άρα εγώ συμφωνώ για το απαράδεκτο της παρουσίας ναζιστών στη Χαλ., τις αναντίρητες ευθύνες του ΔΣ και όσων δυνάμεων συμμετέχουν εκεί (του ΠΑΜΕ συμπεριλαμβανομεου), όπως και με την απίστευτη στενομυαλιά και μικροκομματισμό της ανακοίνωσης του Ριζοσπάστη και του ΔΣ(υπό επιρροή ΠΑΜΕ) που ενώ βγαίνει για να καταγγείλει τους φασίστες, να καταλήγει να καταγγέλει και τους…αριστερούς συμπαραστάτες! ΠΡΟΦΑΝΩΣ πρόκειται για υποτίμηση του φασιστικού κινδύνου το λιγότερο.
Αλλά το ισχυριστείς ότι το ΠΑΜΕ επέτρεψε από την αρχή επίτηδες τους ναζί να έρθουν στο εργοστάσιο (ακόμη και ΑΝ είναι ΙΣΩΣ αναπόδεικτη αλήθεια) ΔΕΝ βοηθάει την επικοινωνία με τη βάση του ΠΑΜΕ, δεν βοηθάει την κατανόηση του φασιστικού ΚΙΝΔΥΝΟΥ (όπως πολύ περισσότερο τα άρθρα του Ριζοσπάστη) από αυτούς που δεν έχουν κατανοήσει.
Οπότε πού απευθύνεται αυτός ο ισχυρισμός, αυτή η εικασία; Στους υπόλοιπους, εκτός επιρροής ΚΚΕ; Για να τους πει τι; Ότι η ηγεσία του ΚΚΕ υπηρετεί συνειδητά την πλουτοκρατία που καταγγέλει; Με τι δια ταύτα;
Κώστα
Το κείμενο σου παραβιάζει το «ξυράφι του Όκαμ», ανάμεσα δηλαδή σε πολλές, εξίσου εύλογες θεωρίες, επιλέγουμε την απλούστερη. Είναι λοιπόν πιθανόν ανάμεσα στους χαλυβουργούς να υπάρχουν υποστηρικτές της Χ.Α, άλλωστε η συμμορία κάνει συστηματικά δουλειά στον Ασπρόπυργο γύρω από την ύπαρξη του καταυλισμού των Τσιγγάνων (δες εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=gbMdIBCWltk) και αυτοί να μεσολάβησαν ώστε να ενφανιστεί εκεί. Επίσης δεν είναι καθόλου σίγουρο πως το ΔΣ του σωματείου, που δεν είναι όλοι ΠΑΜΕ και ο Σιφωνιός που είναι ο μόνος παμίτης, γνωρίζουν τι ακριβώς οργάνωση είναι η Χ.Α. Το ΚΚΕ δεν ασχολείται ούτε στο ελάχιστο με την αντιφασιστική πάλη και άρα δεν διαπαιδαγωγεί τα μέλη του ώστε να γνωρίζουν και να ανγνωρίζουν τους ναζί και τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύουν. Πόσο μάλλον όταν αυτά τα μέλη είναι εργάτες και όχι φοιτητές, όπως ο Σιφωνιός και βρίσκονται εκτός Αθήνας. Θα μπορούσε λοιπόν κάποιος να υποθέσει άγνοια ή στην καλύτερη περίπτωση περιορισμένη γνώση από τη μεριά των Χαλυβουργών που προσέλαβαν τη Χ.Α. ως μία ακόμη δεξιά οργάνωση που ήρθε να εκδηλώσει τη συμπαράσταση της και στα πλαίσια της λογικής του «παλλαϊκού μετώπου (πλην της υπόλοιπης αριστράς βέβαια που δεν ανήκει στο λαό)» που καλλιεργεί ως αντίληψη το ΚΚΕ να τη δέχτηκαν και ο Σιφωνιός να μιλάει μετά τον Κασιδιάρη ατηλιτεύοντας τους Βορίση, Γεωργιάδη και λέγοντας πως έχουν όλη την Ελλάδα με το μέρος τους, ακόμη και την δεξιά (που μάλλον δεν την εκφράζουν τα δύο αποχωρήσαντα στελέχη του ΛΑΟΣ).
Το ότι μετά το γεγονός το ΚΚΕ βρήκε την ευκαιρία να επειτεθεί στην υπόλοιπη αριστερά εξομοιώνοντας την με τους φασίστες, ήταν αναμενόμενο. όμως ένα μέρος αυτής της αριστεράς (και κυρίως της αναρχίας) αντέδρασε υπερβολικά έως συναισθηματικά απέναντι στο γεγονός, δίνοντας εύκολη αφορμή στο ΚΚΕ.
Το βασικό πρόβλημα είναι πως η απεργία κρατήθηκε αυστηρά σε οικονομικά πλαίσια. Ουδέποτε η κατάληψη του εργοστασίου έγινε προσπάθεια να μετατραπεί σε κέντρο πολιτικής και ιδεολογικής συζήτησης. Η ταξική – κομμουνιστική συνείδηση δεν προκυπτει αυθόρμητα από τους οικονομικούς αγώνες. Ζητήματα όπως αυτό του ρατσισμού, του εθνικισμού και του φασιμού δεν θα εξαφανιστούν επειδή κάποιοι απεργούν, έστω και για 113 μέρες για να μην απολυθούν. Μην εκπλησόμαστε λοιπόν όταν συναντάμε ανοχή έως αποδοχή από εργάτες τέτοιων αντιλήψεων, ακόμη και από μέλη του ΚΚΕ. Ήταν άλλωστε στις κομμουνιστικές περιοχές της Γαλλίας που ο Λεπέν έπαιρνε πολλά από τα υψηλότερα ποσοστά του (η Μασσαλία έβγαζε για τριάντα χρόνια κομμουνιστή δήμαρχο και ξαφνικά άλλαξε σε λεπενικό).
Πριν λοιπόν αρχίσουμε να κάνουμε μία σειρά μη αποδείξιμες υποθέσεις που στηρίζοντα σε πολλαπλούς και άγνωστους σε μας σχεδιασμούς, ας πατήσουμε πάνω σε ορισμένα γεγονότα και ας βγάλουμε συμπεράσματα στη βάση αυτών…
Προσδοκίες και ματαιώσεις περί επαναστατικού υποκείμενου
Με αφορμή μια απροσδόκητη επίσκεψη φασιστών στη Χαλυβουργία
Την Παρασκευή (17/2) κλιμάκιο της νεοναζιστικής συμμορίας που περιφέρεται με τον τίτλο “χρυσή αυγή” βρέθηκε στην “Χαλυβουργία Ελλάδος” που βρίσκεται ήδη στον 4ο μήνα απεργίας διαρκείας. Οι εργάτες που βρίσκονταν εκεί μαζί και ηγετικά στελέχη του σωματείου τους αντί να τους πετάξουν έξω με τις κλωτσιές, θεώρησαν θεμιτό όχι μόνο να παραλάβουν από δαύτους μερικά κουτιά γάλατα με το περιτύλιγμα “χρυσή αυ.γή για να ξεβρομίσει ο τόπος” αλλά και να τους δώσουν το μικρόφωνο για να ακούσουν από πάνω και τις εμετικές τους ανοησίες. ανάγνωση του υπολοίπου »
και μένα μου φαίνεται κάπως παρατραβηγμένο το συμπέρασμα του Κώστα (ότι το ΠΑΜΕ -και όχι οι εργάτες γενικώς- έκανε συνειδητά αβάντα στην χρυσή αυγή. μου φαίνεται όμως πιο πειστικό από το ότι οι εργάτες του ασπροπύργου -σε αντίθεση με τους φοιτητές των αθηνών- είναι πολιτικά αστοιχείωτοι και δεν γνωρίζουν ή γνωρίζουν στο περίπου τι εστί χρυσή αυγή (πόσο μάλλον αν πρόκειται για πολιτικοποιημένους συνδικαλιστές) την στιγμή μάλιστα που η εν λόγω οργάνωση αναπτύσσει δράση στην περιοχή τους και συνάδελφοί τους είναι (μάλλον) υποστηρικτές της. επίσης μου φαίνεται αδιανότητο ότι το ΠΑΜΕ δεν είχε πληροφορηθεί την θέση της χρυσής αυγής για την απεργία άρα και λόγο και πρόσχημα είχε. είναι η στάση του ΠΑΜΕ που εκπλήσσει (δυστυχώς όχι πρώτη φορά) και όχι το ότι μεταξύ των εργατών υπάρχουν αριστεροί και δεξιοι, κεντροκάτι, κομμουνιστές, φασίστες, ρατσιστές, σεξιστές, απολίτικοι, οπαδοί κάποιας ποδοσφαιρικής ομάδας, απεργοσπάστες, φίλοι του αφεντικού κλπ. προσωπικά και εντελώς συναισθηματικά -έστω και ενάντια στα γεγονότα- δεν θα πάψω να εκπλήσσομαι αν υπάρχουν μέλη κομμουνιστικού κόμματος που ανέχονται ή αποδέχονται φασιστικές απόψεις όπως και με όσους/ες κομμουνιστές/τριες δεν εκπλήσσονται από κάτι τέτοιο.
Συμφωνώ με τη προβληματική των:
21 Φεβρουαρίου 2012 στις 2:01 μμ
και
21 Φεβρουαρίου 2012 στις 2:35 μμ
επίσης κάθε φορά που δεν συμφωνούμε με κάτι που κάνει το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ δεν είναι ανάγκη να συμπορευόμαστε με τη λογική ιντιμέντια. Έχει ξανασυμβεί στα γεγονότα της 20οκτ. Έχει επαναληφθει στο άρθρο αυτό
http://www.aformi.gr/2012/02/%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF-%CF%87%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%AF-%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%B7-%CE%B2%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%B6%CE%B1-%CE%B5/
Η εξωκοινοβουλευτική αριστερά έχει το δικό της λόγο, δεν είναι μόνο το ΚΚΕ και ο ΑΑ οι μοναδικοί χώροι αλήθειας. Το ζητούμενο είναι η προσέγγιση με τη βάση του ΚΚΕ/ΠΑΜΕ. Σε αυτό ο ΑΑ είναι αδιάφορος, και εχθρικός (επιμένω για την 20οκτ). Σε αυτό το χώρο δεν νομίζω οτι υπάρχει τίποτα κοινό με την εξ. αριστερά. Επομένως, ο λόγος μας και η κριτική μας να είναι έτσι που να μην οδηγούν σε λανθασμένες ταυτήσεις, στις οποίες αρέσκονται δυστυχώς οι ηγεσίες του ΚΚΕ/ΠΑΜΕ.
Πιστευω οτι το ΚΚΕ επετρεψε στους φασιστες να μπουν γιατι απλα το μονο που ενδιαφερει το ΚΚΕ και τους <> συνδικαλιστες του ΠΑΜΕ ειναι τα ψηφακια που θα χαναν απο καποιους εθνικοφρονες εργατες(οχι αναγκαστικα της χαλυβουργιας) οι οποιοι θα στεναχοριοντουσαν βλεποντας τους ελληναραδες τησ Χ.Α να τσακονονταν με το ΚΚΕ που καθημερινα διεκδικει τα δικαιοματα τους
Φίλε Άγγελε,
Ασχέτως τού ότι γράφεις πως το άρθρο σε εκφράζει, κάπου χαιρόμαστε που δεν είσαι εσύ ο αρθρογράφος (συγγνώμη για το εκ παραδρομής λάθος μου). Για τα υπόλοιπα που επικαλείσαι, διαφωνούμε ριζικά, αλλά δεν είναι της ώρας και το αφήνουμε.
Δυστυχώς, η διαλεκτική τής ζωής, μάς …τιμωρεί για την όποια χαρά μας! Γιατί τώρα κάπου λυπόμαστε που ο αρθρογράφος είναι ο Κώστας Κ. (αν είναι ο ίδιος Κώστας Κ. με τον οποίο συνομιλούμε κατά καιρούς). Η δε απάντησή του είναι για σεμινάριο με τίτλο «Πώς να κάνετε πολιτικό συνδικαλισμό και να σας παίρνουν χαμπάρι μέχρι και τα μικρά παιδιά.»!
Τα λέμε
Παιρνοντας σαν δεδομενη την αληθεια των εικονων ενος βιντεο ενος λεπτου (κακα κομμενου και μονταρισμενου α λα Αιζενσταιν – ο νοων νοειτο) εχουν γραφτει δεκαδες περισπουδαστες αναλυσεις και εκατονταδες σχολιασμοι. Εντουτοις, υπαρχουν δυο πραγματα που μαλλον δεν εγιναν. Πρωτον απο εκεινους που πηραν την πρωτοβουλια να συγγραψουν πονηματα πολιτικης αναλυσης, εγινε απο μερους τους καποιο ρεπορταζ, επιτοπια ερευνα, ερωτηθηκαν μαρτυρες, διασταυρωθηκαν οι μαρτυριες τους? ΤΙΠΟΤΕ απο αυτα! Δευτερον, και δεδομενου οτι κι αυτο το αρθρο και μερικα αλλα συναφη οχι μονον υπονοουν αλλα διαβεβαιωνουν οτι το ΚΚΕ τα εχει κανει πλακακια με τη ΧΑ ή οτι της κανει πλατες ή οτι δεν θελει να την αντιμετωπισει για πολλους και διαφορους λογους, θα επρεπε οι συγγραφεις να εχουν κατα νου τη μεθοδο του Hume (μια και καποιος σχολιαστης θυμηθηκε το ξυραφι του Ockham) που ο C. Sagan επανασυνοψισε στην ακολουθη φραση: Extraordinary claims require extraordinary evidence. Μεχρι τοτε, τα εν λογω κειμενα ειναι καταγελαστα. Παιδες, εντελως φιλικα, και επειδη και οι καιροι ειναι δυσκολοι, ο χρονος για χασιμο μετρημενος και το σκατομεσον του internet βριθει απο σκουπιδια που επιτεινουν το προβλημα της διαχειρισης του χρονου και της προσεγγισης της αληθειας, μην κανετε την τρίχα τριχιά διοτι εκτος των αλλων, στη συγκεκριμενη περιπτωση, απο δημοσιευματα του ειδους ανεγειρονται αναχωματα στην κοινωνικη αλληλεγγυη στους εργατικους αγωνες. Αυτο θελετε?
Φίλε Πέτρο έχεις χάσει επεισόδια.Από χτες δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με το βιντεάκι ,έχουμε την ανακοίνωση του ΔΣ του σωματείου και το κείμενο του ριζοσπάστη.Σε αυτά τα κείμενα πουθενά δεν υπάρχει καμία αναφορά ότι η διοίκηση του σωματείου όταν δεχόταν την «αλληλεγγύη» δεν ήξερε με ποιους έχει να κάνει.Το αν αυτό ήταν αποτέλεσμα χαμηλού πολιτικού κριτηρίου του Σιφωνιού,η κεντρική επιλογή του ΚΚΕ έχει μικρή πλέον αξία.
Μετά την δημοσίευση των 2 κειμένων(σωματείου και Ριζοσπάστη) το πολιτικό θέμα είναι το εξής:η ηγεσία του ΚΚΕ χρησιμοποιεί την προβοκάτσια της Χρυσής Αυγής για να χτυπήσει το κίνημα αλληλεγγύης όσον αφορά τάσεις πέρα από το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ.Αυτό είναι κάτι που δεν γίνεται καν προσπάθεια να κρυφτεί μιας και είναι απόλυτα συμβατό με την γραμμή του ΚΚΕ ότι δεν υπάρχει καμία πολιτική δύναμη εν δυνάμει σύμμαχος του,και ότι δεν υπάρχουν καμία άλλη αγωνιστική ταξική τάση στο εργατικό κίνημα πέρα από το ΠΑΜΕ.
Η ηγεσία του ΚΚΕ είναι αντιμέτωπη με μια εκρηκτική αντίφαση.Από την μία βλέπει την επιρροή της να μεγαλώνει,από την άλλη όμως αυτό γίνεται στην βάση μιας κοινωνικής λειτουργίας που πνέει τα λοίσθια,δηλαδή της διαμαρτυρίας εργατικών και μικροαστικών στρωμάτων και της διαπραγμάτευσης όψεων των συμφερόντων τους εντός του μέχρι πρόσφατα υπαρκτού κοινωνικού συμβολαίου.Στην Ελλάδα της απότομης τριτοκοσμοποίησης όμως όλα αυτά δεν πατάνε και τόσο καλά,και η ηγεσία του ΚΚΕ αντιλαμβάνεται μια σειρά από ερωτήματα στην βάση του.»Πως είναι δυνατόν το χρέος να είναι πρόσχημα,και ταυτόχρονα ένας παγκόσμιος ταξικός μηχανισμός ενάντια στους εργαζόμενους?».»Πως γίνεται όταν μπήκαμε στην ΟΝΕ ,το κόμμα να λέει όχι,και σήμερα να μην βάζει θέμα νομίσματος?Γιατί ότι γίνεται ,δεν …ξεγίνεται μετά?».»Πως είναι δυνατόν να γίνει αλλαγή εξουσίας με την Ελλάδα στην ΕΕ,όπως θέλει η γραμμή της αποδέσμευσης μετά την λαϊκή εξουσία?» .»πως αποδεικνύεται ότι τα πρωτοβάθμια σωματεία αβαντάρουν ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ?».»Γιατί είναι αρνητική η σύγκλιση διάφορων κομματιών της αριστεράς πάνω σε μια σειρά μεταβατικούς στόχους,που φαινομενικά συμμερίζεται και το ΚΚΕ αλλά μόνο για ζύμωση?».»Γιατί το κόμμα απαντάει ΟΧΙ στην ενότητα της αριστεράς,και δεν απαντάει στο ΠΩΣ?».»Πως αποδεικνύει το κόμμα πως όποιος αλληλέγγυος στους Χαλυβουργούς δεν είναι με το ΠΑΜΕ-ΚΚΕ,ενδιαφέρεται μόνο για φωτογραφίες και ρεκλάμες?».
Στο τελευταίο ερώτημα έρχεται η αξία χρήσης της προβοκάτσιας της Χ.Α.»Το κόμμα και το ΠΑΜΕ παλεύουν μόνα του τόσο καιρό,και στην Χαλυβουργία και γενικά.Και να έγινε ένα λάθος ,μια στραβοτιμονιά ρε αδερφέ,γιατί οι διάφοροι οπορτουνιστές χτυπάνε το κόμμα?Γιατί είναι απέναντι,και είναι συνένοχοι στην προβοκάτσια αντικειμενικά και ασχέτως προθέσεων».Αυτή είναι η γραμμή της ηγεσίας του ΚΚΕ που επιλέγει μπροστά στις αντιφάσεις της γραμμής της την γραφειοκρατική σκλήρυνση και τον ενδοαριστερό εμφύλιο.Στο δικό μας χέρι είναι να μην την ακολουθήσουμε,όχι για να μην καταγγείλουμε κινήσεις που θίγουν το εργατικό και το κομμουνιστικό κίνημα στον πυρήνα της ηθικής τους.Για να μην περάσει η προβοκάτσια της Χ.Α και η έξω από αρχές χρησιμοποίηση της από την ηγεσία του ΚΚΕ.
4. Μα η ανακοίνωση του ΔΣ δεν μιλάει για πλαστό βίντεο. Μιλάει για ξάφνιασμα και για άγνοια του τι περιείχαν τα κιβώτια (όχι όμως για άγνοια του τι είναι η χρυσή αυγή και της στάσης της απέναντι στην απεργία). Η αλληλεγγύη συμβαδίζει με την κριτική. Αλληλεγγύη που δεν θέλει να εμπλακεί σε έναν αγώνα –και αυτό σημαίνει να καταδείξει και τυχόν λάθη ή παραλείψεις- δεν είναι αλληλεγγύη μα «φιλανθρωπία». Εξάλλου δεν υπάρχει κι άλλος τρόπος -πέραν της εσωτερικής και εξωτερικής κριτικής- να “μάθουμε”. Μια απεργία δεν είναι μόνο ένα “οικονομικό” γεγονός αλλά και “άσκηση” στην πολιτική, στην “διαχείριση των υποθέσεών σου”. Και η πολιτική αυτή εμπεριέχει και κριτική και διαφωνίες και συγκρούσεις από τις οποίες δεν θα μας απαλλάξουν -ευτυχώς- τα σεμινάρια μεσαιωνικής και μεταμεσαιωνικής φιλοσοφίας.
Αγαπητε Βαγγελη, αλλο η πολιτικη κριτικη στη στρατηγικη και στην τακτικη του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ που επιχειρεις κι αλλο οι διαβεβαιωσεις του τυπου: «Το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ επέτρεψε στη Χρυσή Αυγή να επισκεφτεί τους απεργούς, για να δημιουργήσει σύγχυση και απογοήτευση στους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που κινητοποιούνται και στηρίζουν την απεργία των χαλυβουργών» ή «Η βρομιά της Χρυσής Αυγής που πέταξε το ΠΑΜΕ και το ΔΣ του σωματείου στο πρόσωπο των απεργών,» ή ακομα «Είναι επίσης εντελώς απίθανο, το σωματείο το οποίο ελέγχεται από το ΠΑΜΕ, να πήρε αυτή την πολύ σοβαρή πολιτική απόφαση μόνο του, χωρίς να συμβουλευτεί το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ» και «Στην πραγματικότητα όμως, ασχέτως από τις ικανότητες πολιτικής αντίληψης της συνδικαλιστικής ηγεσίας, η απόφαση να επιτραπεί στη Χρυσή Αυγή να επισκεφτεί τους απεργούς, δεν μπορεί να πάρθηκε από το το ίδιο το ΔΣ του σωματείου, αλλά από το ΠΑΜΕ (και το ΚΚΕ). Ήταν λοιπόν μια πολιτική απόφαση». Ολα αυτα εμπεριεχονται στο αρθρο ως ΔΕΔΟΜΕΝΑ αδιαμφισβητητα στο αρθρο του Κωστα Κ. Πως το λενε, ντοκουμεντα, αντικειμενικα στοιχεια. Ειναι ομως τετοια ή ειναι αποψεις που γελιοποιουν το συγγραφεα αν δεν τον καταδικαζουν για συκοφαντια? Επισης, ειναι διαφορετικο να κανεις κριτικη στο σωματειο, στον προεδρο του, στο ΔΣ (αφου βεβαια, κι επιμενω σε αυτο, κανεις ερευνα εξισου σοβαρη με τη σοβαροτητα της καταστασης και των συμπερασματων στα οποια τεινεις να καταληξεις) απο το να εμπλεκεις το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ σε σχεσεις πολιτικης/συνδικαλιστικης συνεργασιας με τους νεοναζι. Κι ομως, τετοιου ειδους θεσεις εληφθησαν αυθορμητα (ή συντονισμενα) απο την πρωτη στιγμη που βγηκε το θεμα στη δημοσιοτητα σε διαφορα μπλογκς και χωρους διαδικτιακης συζητησης.