Εκτυπώστε το
Στιβ Τζομπς: η ξεδιάντροπη αγιοποίηση ενός αδίστακτου καπιταλιστή
Ο θάνατος του ιδρυτή της Apple Στιβ Τζομπς (ενός εκ των πλουσιοτέρων ανθρώπων του πλανήτη) προκάλεσε ένα τσουνάμι προπαγανδιστικής, εμετικής αγιογραφίας σε όλα τα ΜΜΕ, ακόμα και στα λεγόμενα «προοδευτικά» (;) μπλογκς και σάιτς.
Φυσικά στην πρώτη γραμμή της ανακήρυξης του Τζομπ σε άγιο του καπιταλισμού βρέθηκαν οι… συναγωνιστές του στην ίδια τάξη των μεγαλοκαρχαριών: τη θλίψη του εξέφρασε ο ιδρυτής της Microsoft, Μπιλ Γκέιτς:
«Για όσους από εμάς ήμασταν τυχεροί να εργαστούμε μαζί του, ήταν μια τρομακτικά μεγάλη τιμή. Θα μου λείψει τρομερά ο Στιβ».[1]
Παρέλειψε, φυσικά, να συμπληρώσει «αλλά… ουδέν κακόν αμιγές καλού, ένας λιγότερος στον ανταγωνισμό της αγοράς»!
Ο ιδρυτής του Facebook και γνωστός φραγκοφονιάς, Μαρκ Ζούκερμπεργκ, δήλωσε (προφανώς) «κατασυγκινημένος»:
«Στιβ ευχαριστώ που υπήρξες μέντορας και φίλος. Ευχαριστώ γιατί έδειξες ότι αυτά που δημιούργησες μπορούσαν ν” αλλάξουν τον κόσμο. Θα μου λείψεις».
Ο δε Μπαράκ Ομπάμα εξέδωσε την ακόλουθη γραπτή δήλωση:
«Ο Στιβ ήταν ανάμεσα στους μεγαλύτερους Αμερικανούς οραματιστές -αρκετά θαρραλέος ώστε να σκέφτεται διαφορετικά, αρκετά τολμηρός ώστε να πιστεύει ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο και αρκετά ταλαντούχος ώστε να το κάνει».[2]
Η νεοφιλελεύθερη εκδοχή του καπιταλισμού δεν έφερε μόνο την εκτόξευση στη στρατόσφαιρα των κοινωνικών ανισοτήτων, τις συχνές οικονομικές κρίσεις που τσακίζουν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, τη βαρβαρότητα με τη μορφή ενός ανηλεούς κοινωνικού δαρβινισμού. Αναγκαίο συμπλήρωμα των παραπάνω είναι και η προπαγανδιστική, ιδεολογική εξύμνηση «των δυνάμεων της ελεύθερης αγοράς», που παρά τη συγκεκριμένη, υπαρκτή, δυστυχία που προσφέρει απλόχερα αποτελεί τη «μόνη οδό» -There Is No Alternative, όπως της άρεσε να επαναλαμβάνει η Μάργκαρετ Θάτσερ.
Επειδή ωστόσο αυτό το ιδεολόγημα (ο καπιταλισμός ως μονόδρομος) είναι κάπως καταθλιπτικό, οι ιδεολογικοί μηχανισμοί του καπιταλισμού το συνόδευσαν με ένα αναγκαίο συμπλήρωμα: την ηρωοποίηση-αγιοποίηση αδίστακτων καπιταλιστικών καθαρμάτων του είδους των Τζόμπς, Γκέιτς και Ζούκερμπεργκ. Καθάρματα που τα ΜΜΕ παρουσιάζουν ως «οραματιστές» που μάλιστα «αλλάζουν τον κόσμο».
Μια δακρύβρεχτη
αυτοπαρουσίαση-αυτοδιαφήμιση
Οι καπιταλιστές γνωρίζουν την τέχνη της αυτοπροβολής -δεν περιμένουν τα πάντα από τα τσιράκια τους, δημοσιογράφους και image makers. Στο tvxs διάβασα έναν κατάπτυστο λογύδριο του εκλιπόντος Στιβ Τζομπς στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και για το οποίο το tvxs μας αποκαλύπτει ότι κατά τη διάρκειά του «οι περισσότεροι απόφοιτοι έκλαιγαν συνεχώς»!![3]
Ο Τζομπς αρχίζει με μια τετριμμένη τεχνική:
Προκαλεί στο κοινό του μια αίσθηση τρυφερής, συναισθηματικής αμεσότητας, λέγοντάς τους ότι ήταν υιοθετημένο παιδί μιας και «η βιολογική μου μητέρα ήταν πολύ νέα, ανύπαντρη φοιτήτρια, και αποφάσισε να με δώσει για υιοθεσία».
Αλήθεια, «πραγματικά συγκινητικό», αλλά… έπεται και συνέχεια!
Αμέσως μετά εξιστορεί πως εγκατέλειψε τις σπουδές του λόγω οικονομικών δυσκολιών, γιατί δεν «άξιζε τον κόπο οι γονείς μου να ξοδεύουν τόσα χρήματα για να σπουδάζω εγώ. Δεν έβλεπα να είχε αξία αυτή η επένδυσή τους». Ως καλός καπιταλιστής, βλέπει τις ενέργειες των γονιών του, ο αθεόφοβος, ως «επένδυση» και βγάζει το συμπέρασμα ότι δεν αξίζει η «επένδυση».
Ως φοιτητής, μας πληροφορεί, ζούσε στερημένα. Επίσης φτηνό και τετριμμένο, αλλά αναγκαίο εφέ που οδηγεί (στον κατασκευασμένα κοινωνικά αποδεκτό) μύθο του «αυτοδημιούργητου»:
«Πήγαινα σε σουπερμάρκετ και τους επέστρεφα γυάλινες μπουκάλες Κόκα Κόλα και έπαιρνα 5 σεντς τη μία και αγόραζα κάτι να φάω, και περπατούσα 7 μίλια από τη μία άκρη της πόλης στην άλλη κάθε Κυριακή βράδυ για να πάρω δωρεάν ένα πιάτο καλό φαγητό που μοίραζαν σε κάποιο ναό των Χάρε Κρίσνα».
Ας αποδομήσουμε λίγο τον μύθο του «αυτοδημιούργητου καπιταλιστή». Για ποιο λόγο ένας «αυτοδημιούργητος» καπιταλιστής πρέπει να είναι πιο αποδεκτός από κάποιον, ας πούμε, κληρονόμο μιας μεγάλης επιχείρησης; Επειδή, μήπως, ο «αυτοδημιούργητος με την αξία του» απέκτησε χρήματα εκκινώντας από χαμηλότερο κοινωνικό επίπεδο; Με αυτή τη λογική γιατί να μην είναι κοινωνικά αποδεκτός ο Αλ Καπόνε, για παράδειγμα, που αποδεδειγμένα ξεκίνησε από τον κοινωνικό πάτο για να φτάσει να γίνει μεγαλοεπιχειρηματίας (έστω μαφιόζος μεγαλοεπιχειρηματίας). Τι καθιστά τον Αλ Καπόνε μη-αποδεκτό; Το γεγονός ότι δολοφονούσε μήπως; Μα αυτή είναι μια συνήθης πρακτική «αυτοδημιούργητων» και μη καπιταλιστών. Μάλιστα τα εγκλήματα της μαφίας στην πραγματικότητα ωχριούν μπροστά σε αυτά των καπιταλιστών:
«Πριν ακόμη πουλήσει το πρώτο Pinto της στη δεκαετία του 1970, η Ford Motor Company ανακάλυψε ότι το ρεζερβουάρ είχε σχεδιαστεί εσφαλμένα, γεγονός που θα είχε ως αποτέλεσμα ν” ανατιναχτεί το αυτοκίνητο σε ένα δυνατό τρακάρισμα. Παρόλο που οι μελέτες της εταιρείας προέβλεπαν ότι θα συνέβαιναν περισσότεροι από 180 θάνατοι, τα στελέχη της υπολόγισαν ότι η ρύθμιση των μηνύσεων που θα υποβάλλονταν εξαιτίας των θανάτων θα ήταν πολύ φτηνότερη (49,5 εκατομμύρια δολάρια) από την επισκευή όλων των αυτοκινήτων που είχαν ήδη κατασκευαστεί (137 εκατομμύρια δολάρια), έτσι αποφάσισαν να πουλήσουν τα θανατηφόρα αυτοκίνητα. Με τον τρόπο αυτό, τα αναίσθητα διευθυντικά στελέχη ακολούθησαν απλώς το δόγμα του ιδρυτή της εταιρείας, Χένρυ Φορντ, ο οποίος κάποτε είπε: «Υπάρχει κάτι το απαραβίαστο στις μεγάλες επιχειρήσεις. Οτιδήποτε είναι οικονομικά σωστό είναι και ηθικά σωστό».[4]
Όπως θα δούμε λίγο παρακάτω και ο Στιβ Τζομπς είχε βαμμένα τα χέρια του με αίμα αθώων εργαζομένων…
Ωστόσο, προς το παρόν, ας επανέλθουμε στο λογύδριο-αυτοδιαφήμιση στο Στάνφορντ. Παρά την αρχική φτώχεια, υπάρχει ένα ευτυχισμένο happy end στην ιστορία του Στιβ Τζομπς, όπως θα περίμενε κανείς σε ένα καπιταλιστικό παραμύθι: στο τέλος τα αρχικά βάσανα της φτωχικής του καταγωγής αποδείχθηκαν χρήσιμα στην πορεία του προς την κορυφή του κόσμου:
«Αλλά δέκα χρόνια μετά, κοιτώντας πίσω, ήταν πλέον πολύ σαφές. Πάλι, δεν μπορείς να συνδέσεις τα σημεία κοιτώντας εμπρός. Μπορείς να το κάνεις μόνο εάν κοιτάξεις πίσω εκ των υστέρων. Έτσι, πρέπει να έχεις εμπιστοσύνη ότι τα σημεία αυτά (ή, τα σημάδια, αν θέλετε), με κάποιον τρόπο, στο μέλλον θα ενωθούν. Πρέπει σε κάτι να έχεις πίστη. Στη διαίσθησή σου, στη μοίρα σου, στη ζωή, στο κάρμα, σε οτιδήποτε. Αυτή η προσέγγιση δεν με πρόδωσε ποτέ, και έχει κάνει όλη τη διαφορά στη ζωή μου».[5]
Αυτή η πίστη στο… «να έχεις πίστη» (κυκλικό και επομένως αυταπόδεικτο!) δεν τον εγκατέλειψε ποτέ. Περιγράφει πως τον απέλυσαν από την Apple (1985), πως τον επαναπροσέλαβαν (1997), πως οδήγησε την εταιρεία στην κορυφή της Wall Street. Για να καταλήξει (για μια ακόμα φορά!) ότι ο ίδιος πιστεύει στην… πίστη:
«Μερικές φορές η ζωή σε χτυπάει στο κεφάλι με ένα τούβλο. Μη χάνετε την πίστη σας. Είμαι πεπεισμένος ότι το μόνο πράγμα που με κράτησε όρθιο ήταν ότι αγαπούσα πολύ αυτό που έκανα.
Πρέπει λοιπόν και εσείς να ανακαλύψετε τι πραγματικά σας αρέσει. Και αυτό αφορά και τη δουλειά που θα κάνετε, και τον σύντροφο που θα επιλέξετε στη ζωή σας. Η εργασία θα γεμίσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής σας, και ο μόνος τρόπος για να είστε πραγματικά ικανοποιημένοι είναι να κάνετε αυτό που εσείς πιστεύετε ότι είναι μια σπουδαία δουλειά. Και ο μόνος τρόπος για να κάνει κάποιος μια σπουδαία δουλειά είναι να την αγαπήσει. Εάν δεν την έχετε ανακαλύψει ακόμα, μην απογοητευθείτε. Συνεχίστε να ψάχνετε. Μην επαναπαυτείτε. Μην συμβιβαστείτε».
Σοφά λόγια…
…τόσο σοφά που σου έρχεται η διάθεση να κόψεις τις φλέβες σου από πλήξη!
Τα success stories στον καπιταλισμό, οι περιπτώσεις επιτυχημένων επιχειρηματιών όπως ο Στιβ Τζομπς (αλλά και κατά πολύ λιγότερο επιτυχημένων από αυτόν), είναι τόσο εξαιρετικά σπάνιες, τόσο δακτυλοδεικτούμενες εξαιρέσεις, που καθιστούν τις παραπάνω παραινέσεις άνευ ουσίας αερολογίες. Οι επιτυχημένοι μεγαλοκαπιταλιστές (που δεν ξεπερνούν στο συνολικό πληθυσμό μιας χώρας το 1-2%) αποτελούν εξαίρεση που θυμίζει όσους πέφτουν από αεροπλάνα με ελαττωματικά αλεξίπτωτα. Κάποιοι (ελάχιστοι) θα γλυτώσουν το θάνατο από θαύμα, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία θα σκοτωθεί. Η προπαγάνδα θυμάται μόνο τους επιζήσαντες, ποτέ τη συντριπτική πλειοψηφία. Ξεχνιέται με άλλα λόγια η τεράστια μάζα όσων είχαν επιχειρηματικά «οράματα» του είδους του Τζομπς και, ενδεχομένως, πολύ περισσότερα επιχειρηματικά ταλέντα από τον ίδιο, αλλά απλά απέτυχαν και συντρίφτηκαν. Και φυσικά ούτε λόγος για τη μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων που θα μείνει σε όλη της τη ζωή μισθοσυντήρητη. Αλλά, αν η επιτυχημένη (μεγάλη) επιχειρηματική δραστηριότητα είναι τόσο σπάνια δεν μπορεί παρά να σημαίνει ένα μόνο πράγμα: η επιτυχία έχει να κάνει περισσότερο με την τύχη, στο ότι έτυχε να βρέθηκε κάποιος στις «σωστές συνθήκες» και με τους «σωστούς ανθρώπους», παρά με την ικανότητα ή τα επιχειρηματικά «οράματα».
Στη συνέχεια της ομιλίας του στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, ο Τζομπς αναπτύσσει τις σκέψεις του πάνω στη ζωή και το θάνατο, τόσο θλιβερά κοινότοπες που δεν αξίζει τον κόπο να αναφερθεί κανείς (το να τις διαβάσεις αποτελεί πράξη αυτοτιμωρίας…). Ωστόσο καταλήγει στο απαύγασμα της προσωπικής του σοφίας που δεν είναι άλλο από:
«Μείνε πεινασμένος. Κάνε την τρέλα σου. Αυτό ευχόμουν και εγώ πάντοτε για τον εαυτό μου. Και τώρα, καθώς αποφοιτάτε για να αρχίσετε μια καινούρια ζωή, εύχομαι και για σας το ίδιο, ακριβώς, πράγμα: Μείνετε πεινασμένοι. Κάντε την τρέλα σας».[6]
Ένα είναι σίγουρο: οι ακροατές του έμειναν, κυριολεκτικά και μεταφορικά, πεινασμένοι (αν δεν πέθαναν από βαρεμάρα)!
Η εισβολή του Πραγματικού
Ο Τζομπς φυσικά δεν έμεινε πεινασμένος ούτε μεταφορικά ούτε κυριολεκτικά. Η προσωπική περιουσία του ήταν 8,3 δισεκατομμύρια δολάρια.[7] Η χρηματιστηριακή αξία της Apple είναι 362 δισεκατομμύρια δολάρια, η εταιρεία έχει ρευστό 76 δισεκατομμύρια δολάρια τι στιγμή που το υπουργείο οικονομικών των ΗΠΑ έχει 74 δισεκατομμύρια…[8]
Πως αποκτήθηκαν αυτά τα χρήματα; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα εξαφανίζει την αγιοποιημένη εικόνα του Τζομπς και φέρνει στην επιφάνεια το πραγματικό του πρόσωπο: αυτό ενός αδίστακτου, δολοφονικού καπιταλιστή.
Τα προϊόντα της Apple, ειδικότερα τα iPads και iPhones, τα κατασκευάζει μια κινεζική εταιρεία, η Foxconn. Οι συνθήκες εργασίας στην Foxconn είναι εντελώς απάνθρωπες: εξαντλητικά ωράρια (η εταιρεία εξαναγκάζει τους εργάτες της να δουλεύουν υπερβαίνοντας στο τριπλάσιο το νόμιμο χρόνο εργασίας στην Κίνα) που έχουν οδηγήσει σε κύμα αυτοκτονιών μεταξύ των εργατών. Μόνο το 2010 στο εργοστάσιο της Foxconn στο Shenzhen αυτοκτόνησαν 10 εργάτες. Η βρετανική εφημερίδα Daily Mail περιγράφει τις συνθήκες στο εργοστάσιο:
«Αντιμετωπίσαμε ένα παράξενο, ενοχλητικό κόσμο όπου οι νέες προσλήψεις γίνονται με στρατιωτικό τρόπο, οι εργαζόμενοι διατάζονται να στέκονται προσοχή στον ύμνο της εταιρείας και διαμένουν σε στρατώνες-σπίτια όπως οι κότες -όλα αυτά για λίγο περισσότερο από 20 λίρες την εβδομάδα.
Σε ότι έχει ονομαστεί το «i-Εργοστάσιο Εφιάλτης», το σκάνδαλο επικεντρώνεται σε δύο συγκροτήματα κοντά στο Shenzhen, πριν από δύο δεκαετίες ένα μικρό ψαρολίμανο και τώρα μια πόλη 17 εκατομμυρίων ανθρώπων.
Αυτό είναι το επίκεντρο των εργασιών για την Foxconn, το μεγαλύτερο εξαγωγέα της Κίνας, η οποία παράγει προϊόντα για την Apple χρησιμοποιώντας 420000 ανθρώπους εργατικό δυναμικό στο Shenzhen. Η εταιρεία έχει 800.000 εργαζόμενους σε ολόκληρη τη χώρα.
Και καθώς ο Τζομπς μιλούσε στο Σαν Φρανσίσκο [όταν ανακοίνωσε το iPhone], νέα μέτρα παίρνονταν από την Foxconn για να αποτρέψει το σκάνδαλο των αυτοκτονιών από το να βλάψει τις πωλήσεις της Apple σε παγκόσμιο επίπεδο.
Εκπληκτικά, αυτό συνεπάγεται να εξαναγκαστούν όλοι οι εργαζόμενοι της Foxconn να υπογράψουν ένα νέο νομικά δεσμευτικό έγγραφο υποσχόμενοι ότι δεν θα αυτοκτονήσουν».[9]
Η απάντηση στις επικρίσεις του Τζομπς και της Apple ήταν να στείλουν στην Foxconn ειδικούς για την «πρόληψη των αυτοκτονιών» και για «την καλύτερη εκπαίδευση του προσωπικού, για καλύτερη επίβλεψή του ώστε να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα».[10] Επιπλέον, η Apple ζήτησε από τα εργοστάσια που παράγουν προϊόντα της οι εργαζόμενοι να μην απασχολούνται «περισσότερο των 60 ωρών την εβδομάδα»! Ωστόσο (σύμφωνα με έρευνα της ίδιας της Apple) μόνο το 57% των εργοστασίων συμμορφώθηκε με την οδηγία. Πιο πρακτική (από τις προσχηματικές παρενέσεις του Τζομπς) η Foxconn έφτιαξε ένα ατσάλινο δίχτυ ώστε να εμποδίζονται οι εργαζόμενοί της να αυτοκτονούν πέφτοντας από τα παράθυρα…
Αλλά το ξεζούμισμα των εργαζομένων του ο Τζομπς δεν το περιόριζε μόνο για τους Κινέζους, το εφάρμοζε και στο εσωτερικό της χώρας του, στις ΗΠΑ. Στα καταστήματα της Apple στις ΗΠΑ οι εργαζόμενοι δουλεύουν κατά πλειοψηφία ως part-time, εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης με πενιχρές απολαβές. Προτιμώνται οι εργαζόμενοι μέχρι τα 30 τους χρόνια ενώ απολύονται αδίστακτα όσοι υπερβαίνουν το ηλικιακό αυτό όριο. Ακόμα, ο Τζόμπς και η Apple έχουν κάνει (μυστικές φυσικά) συμφωνίες με τις άλλες εταιρείες λογισμικού να κρατούν τους μισθούς των εργαζομένων τους προγραμματιστών σε τεχνικά χαμηλά επίπεδα.[11]
Ιδού λοιπόν το «μυστικό» ενός «οραματιστή» καπιταλιστή:
Δεν υπάρχει κανένα μυστικό! Πλούσιος, διάσημος ακόμα και… «άγιος» άμα λάχει, γίνεσαι πάντοτε με τη δοκιμασμένη συνταγή:
Με το αίμα και τον ιδρώτα των άλλων…
Άγγελος Καλοδούκας
[2] Στο ίδιο.
[4] Gus Russo Το Συνδικάτο, εκδόσεις Ηλέκτρα, Αθήνα 2005.
[6] Στο ίδιο.
[10] Στο ίδιο.
[11] Στο ίδιο.
Category: Χωρίς κατηγορία
και στο TVXS παρακαλω!!!
σε mac το εγραψες αυτο?
Όχι, προτιμώ τον άλλον μεγάλο «οραματιστή» και «επαναστάτη», τον Γκέιτς!
Ηξερε πως βγαινουν τα λεφτα, ιδιαιτερα οταν εχεις να κανεις με αυτοκλητα θυματα του light life style τα οποια βεβαιως γνωριζε και πως να διαμορφωνει συμφωνα με τις αναγκες των πωλησεων της αταιρειας του. Ομως, οσο για το βαθος της κουλτουρας του … φαινεται οτι θα αναγνωριζε την «αυθεντια του Κοελιο» ή καποια παρομοια ως πνευματικο οδηγο του. Προκαλει θλιψη να αντιλαμβανεσαι ποιο ειναι το προσωπικο ποιόν εκεινων που, σαν ταξη, καθοριζουν τα γουστα, τον τροπο ζωης, τη γλωσσα επικοινωνιας και βεβαια αυτες τις ιδιες τις ζωες μας!
Ναι! φίλε Pipideee στην αρχή και γω πήγα να ξεσπαθώσω και να πω (όχι τόσο κυνικά) ότι χάρις ίσως τις δημιουργίας αυτών των υπολογιστών εμείς επικοινωνούμε τώρα. Ολοκληρώνοντας όμως την ανάγνωση του άρθρου και διαβάζοντας (τα γνωστά αλλά με περίσσια εθελοτυφλία αγνοούμενα από πολλούς)θα προτιμούσα να πω καλύτερα κ πιο γόνιμα κάτι άλλο. Ο ΑΚ το προσεγγίζει κοινωνικά και κυρίως το κοιτά ως άνθρωπος. Ο «δαγκωμένο μήλο» κυρίως μάλλον ατομικοϊδιοκτησιακά το κοιτά χωρίς ιδέα τί θα πει συνάνθρωπος κ κοινωνική ευμάρεια. Δεν δημιούργησε για να προσφέρει αλλά για να αρπάξει. Δεν θέλω να πω ότι αυτοσκοπός του ήταν να καθαρίζει ζωές. Στα σταυροδρόμια όμως που κινήθηκε συναντήθηκε με πολλές ζωές ανθρώπων τις οποίες όχι απλά δεν υπολόγισε αλλά τις αφαίμαξε μιας κ του δόθηκε η ευκαιρία. Επιλογή έκανε. Δεν το υποχρέωσε κανείς. Κ το «δαγκωμένο μήλο» να μην υπήρχε κ πάλι θα ζούσαμε, ίσως κ πιο ήσυχα κ ήρεμα. Ίσως κ να βρισκόμασταν κ από κοντά για να επικοινωνήσουμε.
Πρωτοφανής εχθρική αντιμετώπιση σε έναν οραματιστή επιχειρηματία,τα προϊόντα του οποίου χρησιμοποιείτε εσείς οι ίδιοι που τον εξυβρίζετε.Τελικά γίνεστε και εσείς συνένοχοι στο υποτιθέμενο έγκλημα που διαπράττει ο καπιταλισμός εις βάρος των ασθενών κοινωνικών ομάδων.Ο καπιταλιστής άλλωστε θα πωλούσε ελάχιστη έως μηδενική ποσότητα προϊόντος αν δεν υπήρχε η μάζα να την αγοράσει.Και μη διανοηθείτε να ισχυριστείτε ότι η μάζα είναι επιρρεπής στην διαφημιστική προαπγάνδα,διότι τότε ουσιαστικά υποτιμάτε τον ίδιο σας τον εαυτό,μιας και ανήκετε στη μάζα.Όσον αφορά στο Τζοπς,είχε την ιδέα,το ταλέντο,την τύχη και κάποιους ανθρώπους που τον στήριξαν και κατόρθωσε εκ του μηδενός να στήσει μια παγκόσμια αυτοκρατορία.Μακάρι να το καταφέρετε και εσείς και όταν το καταφέρετε τότε να κρίνετε το Στηβ Τζόμπς.
Ποιος σου ειπε οτι ολος ο κοσμος ονειρευεται να φτιαξει αυτοκρατοριες.Μαλλον σε λαθος χωρο και σε λαθος ατομα βρηκες να πασαρεις καπιταλιστικα ονειρα.Γιατι δεν μνημονευονται οι δημιουργοι του διαδικτυου,ο εφευρετης του κινητου,οι εφευρετες της συμπιεσης mp3/mpeg4 κ.α,αφου τοσο πολυ κοπτεστε για την επικοινωνια.Αν οι macintosh δεν αντεγραφαν την αρχιτεκτονικη του pc και δεν εβαζαν εναν επεξαργαστη της προκοπης στα τενεκουδια τους,η «τεχνολογικη επανασταση»,θα εφτανε μεχρι την διασταυρωση εξω απο γκαραζ του αυτοδημιουργητου.Αν σου πουνε οτι οι τεχνολογικες επαναστασεις ξεκινανε απο τα ερευνητικα κεντρα των πανεπιστημιων θα πεσεις απο τα συννεφα;
Το άρθρο γράφει την αλήθεια.
Συγχαρητήρια Αγγελε.
Έτσι ακριβώς. Κανείς δεν μνημονεύει τους εφευρέτες της συμπίεσης και όχι μόνο. Μια μικρή ιστορία λοιπόν. Η πρώην κοπέλα μου δούλευε στην Samsung στην Νότια Κορέα. Είναι φυσικός του πανεπιστημίου Λομονόσοφ της Μόσχας. Απελπισμένη στο να βρεί αξιοπρεπή δουλειά στην Μόσχα, μετανάστευσε στην Νότια Κορέα το 2006 και δούλεψε στα κεντρικά της Samsung στο τμήμα έρευνας ανάπτυξης αλγορίθμων συμπίεσης. Το τμήμα ήταν επανδρωμένο αμιγώς απο Ρώσσους μαθηματικούς και φυσικούς. Οι επικεφαλής ήταν δύο καθηγητές πανεπιστημίου του Λομονόσοφ οι οποίοι και αυτοί είχαν μεταναστεύσει στην Νότια Κορέα για να ζήσουν αξιοπρεπώς. Το πρότζεκτ στο οποίο δούλεψε αφορούσε στην βελτίωση του αλγορίθμου H.264 ο οποίος χρησιμοποιείται στην συμπίεση video. Με το πέρας της εργασίας της εκεί η Samsung κατάφερε να βελτιώσει τον αλγόριθμο ώστε να επιτυγχάνει συμπίεση κατά 3% καλύτερη από τις προηγούμενες εκδόσεις του. Έκανε αίτηση έκδοσης πατέντας την οποία και πήρε ενώ η ομάδα βελτίωσης του αλγόριθμου πήρε τον τίτλο του εφευρέτη. Έναν τίτλο που δεν απέχει σε τίποτα από εκείνα τα παράσημα που δίνονται στους ήρωες του πολέμου. Στο τέλος του πρότζεκτ απολύθηκε (φυσικά χωρίς αποζημίωση) και αναζήτησε την τύχη της αλλού. Ορίστε λοιπόν το Κορεατικό θαύμα. Βασίζεται στους Ρώσους μετανάστες επιστήμονες και στην καπιταλιστική τους εκμετάλλευση.
Εδώ να πω ότι για όσους απο εσάς έχετε δέκτη DIGEA για να παρακολουθείτε τηλεοπτικά προγράμματα, ένα μέρος των χρημάτων που σας κόστισε ο δέκτης πήγαν στην Samsung εξαιτίας της προαναφερθήσας πατέντας, ένα πραγματικά ανυπολόγιστο ποσό χρημάτων το οποίο προσπορίζεται η εταιρεία από όλες τις προς πώληση συσκευές είτε πρόκειται για συσκευές Samsung είτε όχι. Αυτό ακριβώς είναι ο καπιταλισμός.
Για τις συνθήκες εργασίας στην Samsung δεν θα μιλήσω γιατί θα έπρεπε να γράψω ένα πραγματικά μεγάλο σεντόνι. Απλά θα πω ότι σε τακτά χρονικά διαστήματα μεταξύ άλλων η κοπελιά έπρεπε να λαμβάνει μέρος σε πάσης φύσεως αθλοπαιδειές πέραν του ωραρίου εργασίας της, τις οποίες διοργάνωνε η εταιρεία στα πλαίσια τόνωσης του ομαδικού πνεύματος των εργαζομένων της και στις οποίες δεν υπήρχε δυνατότητα άρνησης συμμετοχής.
Αντε καληνύχτα μας !
–> Μαριο Στυλιανοπουλο:
Υπαρχει και το linux (σαν κι αυτο, ντε, που εχουν τα μακιντος κατω απο τα χλιδατα γραφικα τους), το χρησιμοποιεις δωρεαν, δεν υπαρχει κινδυνος να βγει «κανενα σκουλικι απο το μηλο»… Προπαντος δεν φτιαχτηκε και δεν αναπτυσσεται απο κανενα, δηθεν, οραματιστη για να πουλαει την επιτυχια του αυτοδημιουργητου στα χαιβανια. Τι σου ειναι φιλε μου η παρακμη της γλωσσας! Να χρησιμοποιουμε τη λεξη «οραματιστης» για εναν δισεκατομμυριουχο-καπιταλιστη, που διαμορφωνει την αγορα με τη διαφημιστικη προπαγανδα, και σε κανει μαλιστα να πιστευεις οτι ειναι δικη σου καταδικη σου επιλογη να αγοραζεις το προιον «του».
ti vlakeies einai aftes??o anthropos pethane kai eseis katheste kai grafetai arlubes gia to kapitalismo!den exete katalavei oti exume perasei se alli epoxi opu o kummunismos den exei pia thesi???an den itan aftos ao anthropos i musiki den tha itan opos einai!!!kuniste to kefali sas kai xupniste!
Τη θέση του μέγα καπιταλιστή Bill Gates πήρε εσχάτως ο Steve Jobs ε; Hipster-οτακτική κλασσική. Και η αγιοποίηση του δεν επήλθε λόγω της συμπόνιας προς τον ευαίσθητο άνθρωπο Steve Jobs αλλά λόγω της απώλειας του μοναδικού οραματιστή και κορυφαίου salesman που έθεσε τα θεμέλια για να γράφουμε comments αυτή τη στιγμή (τα windows αντέγραψαν τον macintosh in case you didn’t know) και άλλαξε τις βιομηχανίες του κινηματογράφου της μουσικής κ.α. Μπορείτε λοιπόν να τον κράζετε επειδή είναι της μόδας (ναι, και η αριστερά μόδα είναι) και επειδή το επιτάσσει η ιδεολογία σας αλλά μόνο γελοία φαίνεται η προσπάθεια σας σε οποιοδήποτε σκεπτόμενο άτομο…
to diko sou kefali kouna kai xupna!prwton to keimeno de leei pouthena psemata kai deuteron afou o kommunismos den exei pia thesi plhrwne to dnt kai ase ton jobs kai ton kathe jobs na bgazei kamia 70ara dis kai as skotwnontai enas enas oi ergates sta ergostasia tou sth kina.
Μπράβο Καλοδούκα, ο άνθρωπος δεν έχει προλάβει να θαφτεί κι εσύ ως γνήσιος πολέμιος του καπιταλισμού και του συστήματος πρώτεψες να γράψεις έναν εμετό με δόσεις αλήθειας.
Μπράβο μάγκα μου, θέλει μπάλες να «θάβεις» έναν φρεσκοπεθαμένο.
Πολέμησες και σήμερα το σύστημα μάγκα μου, έβγαλες στη φόρα τα άπλυτα του αδίστακτου Jobs.
Ακούς εκεί να είναι αυτοδημιούργητος, να βγάλει λεφτά απ” το μηδέν, να χτίσει μια αυτοκρατορία.
Μα να μην υπήρχε ένα στιβαρό κράτος να του τα πάρει όλα απ” την αρχή; Παρά τον αφήσανε να πλουτίσει; Έλεος με την ελεύθερη αγορά και βούληση, νισάφι.
Ευτυχώς που πέθανε Καλαδούκα. Και μας άφησε και κανα pc να γράφουμε, και i-phone να μιλάμε και angry birds να παίζουμε.
«Αν οι macintosh δεν αντεγραφαν την αρχιτεκτονικη του pc και δεν εβαζαν εναν επεξαργαστη της προκοπης στα τενεκουδια τους,η «τεχνολογικη επανασταση»,θα εφτανε μεχρι την διασταυρωση εξω απο γκαραζ του αυτοδημιουργητου»
no11888, πόσο, μα ΠΟΣΟ ΑΣΧΕΤΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ?
Πιο άσχετο κείμενο, δεν θα μπορούσε να έχει γραφτεί. Πραγματικά, άν η επανάστασή σου είναι το κράξημο νεκρών, αποστρέφομαι οιαδήποτε άλλη σου ιδεολογία εξ’αρχής.
Σε τι ακριβώς άλλαξε η μουσική; “Επαψε να γράφεται στο πεντάγραμμο;
«http://www.wired.com/magazine
Προς ανόνυμο (ελαφρώς ανορθόγραφος είσαι βρε συ!)
«Πραγματικά, άν η επανάστασή σου είναι το κράξημο νεκρών, αποστρέφομαι οιαδήποτε άλλη σου ιδεολογία εξ’αρχής».
Μου επιτρέπεται να «κράξω» τον Χίτλερ, τον Στάλιν, τον Νίξον και το αφεντικό μου που πέθανε χτες;
@vas
έγινε ψηφιακή my friend…
ΟΚ αν βαζουμε στο ιδιο τσουβαλι Χιτλερ Σταλιν και Steve Jobs κατι δε παει καλα…
(τ αφεντικο σου δε το ξερω)
Ηρεμειστε παιδες, τρεμουν οι οθονες απο την ταραχη σας. Δεν ειναι δα σοβαρα πραγματα να γινεται συζητηση για τον καπιταλισμο και τον κομουνισμο με αφορμη το θανατο ενος μεγαλο-πλασιε τεχνολογιας. Τα μηχανηματα του μακαριτη, τα αγοραζετε, δεν σας τα χαριζουν. Και μαλιστα πανακριβα. Τα ιδια πραγματα με τα μακιντος κανουν και τα απλα pc με ελευθερο λογισμικο. Εκτος αν το προβλημα εγκειται παιχνιδια. Οποτε παω πασσο, διοτι δεν τα βαζω με εθελομικρονοικους. Επειτα δεν ηταν δα και κανενας μεγαλος εφευρετης, Marconi, Bell για να αξιζει τοσους δοξαστικους. Ενας πωλητης που ειχε «μυτη» για να προωθει μια απο τις χιλιαδες καινοτομιες που παραγει το δημιουργικο μυαλο χιλιαδων ανθρωπων στα πενεπιστημια, στις σπιν-οφ (δηλαδη, πανεπιστημια και ερευνητικα ινστιτουτα) τους οποιους, ομως, δεν ενδιαφερει, δεν θελουν ή δεν ειναι τυχεροι, πατωντας επι πτωματων, να κανουν εκατομυρια. (Οντως δεν ειναι ολοι ιδιοι, και παλι καλα!) Ειναι θλιβερο να βλεπεις για δευτερη φορα σε δεκαπεντε χρονια την ιδια λιβανιστικη πλυση εγκεφαλου να πιανει τοπο με τοση ευκολια σε νεους δυο διαδοχικων γενεων. Την πρωτη ηταν ο Γκειτς, τωρα ο μακαριτης. Θα σας περασει …
Επιτέλους ένα άρθρο που λέει την αλήθεια κόντρα στις μαλακίες που έχει γεμίσει όλο το ιντερνετ.
ΥΓ: Προς καμμένους της Apple. Τα ίδια πράγματα που σας πούλαγε ο Jobbs τα βρίσκετε και τσάμπα αλλά είστε πολύ ψώνια για να το πάρετε χαμπάρι.
Χαϊβάνια
Βασίλης, ο έχων απορίες
Οκ Cafrillio
Ξεκαθάρισες ότι μόνο ο Χίτλερ και ο Στάλιν (όχι ο Νίξον) δικαιούνται κριτικής μετά θάνατον.
Σε αντίθεση με εσένα θεωρώ ότι ο θάνατος δεν μπορεί να σταματά την κριτική. Οι νεκροί δεν βρίσκονται υπεράνω κριτικής. Αυτός είναι στοιχειώδης κανόνας δικαιοσύνης. Πολύ περισσότερο αν δεν είχαν τιμωρηθεί ενώ ήσαν ζωντανοί για εγκλήματα που διέπραξαν. Δεν μπορώ να κατανοήσω την «ευαισθησία» σου. Θλίβεσαι για τον νεκρό Τζομπς αλλά κανένα δάκρυ για τους νεκρούς εργαζόμενους της Foxconn; Ο Τζομπς έχτισε την περιουσία του με τα βάσανα των εργαζομένων στις εταιρείες που παράγουν τα προϊόντα της Apple. Επειδή η Foxconn δεν του ανήκε ιδιοκτησιακά αυτό τον απαλλάσσει για τη βαρβαρότητα των συνθηκών εργασίας; Τι είδους αίσθηση της δικαιοσύνης είναι αυτή; Τι επιλεκτική «ευαισθησία»;
Επειδή στον Παραλληλογράφο διεξάγεται για τη δημοσίευσή μου μεγάλη συζήτηση με δεκάδες μηνύματα έκανα μια μικρή παρέμβαση. Η αιτία ήταν ότι κάποιοι με κατηγορούσαν για «εμπάθεια» προς τον Τζομπς, για αριστερά «κλισέ», για έλλειψη «νηφάλιας» προσέγγισης του Τζομπς. Θεώρησα καλό να αντιγράψω αυτή την παρέμβασή μου και εδώ:
Δεν υπάρχει κανένα κλισέ στο κείμενο μου. Υπάρχει θυμός και αηδία για τις αγιογραφίες ενός μεγαλοκαρχαρία.
Αντίθετα, η ομιλία του Τζομπς στο Στάνφορντ είναι γεμάτη προπαγανδιστικά κλισέ και αυτός είναι ο λόγος που τα ΜΜΕ την προβάλουν ως «ιστορική», «συγκλονιστική», «ανθρώπινη» και άλλες τέτοιες αθλιότητες.
Αλήθεια, υπάρχουν και εδώ άνθρωποι που πιστεύουν ότι ο Τζομπς ήταν «επαναστάτης» που «άλλαξε τον κόσμο»; Πιστεύουν ότι η «ελεύθερη αγορά» και οι πάμπλουτοι μεγαλοκαρχαρίες είναι που αλλάζουν τον κόσμο; Σε μια τέτοια περίπτωση οι ιδρυτές των Ford, Siemens, IBM ήσαν και αυτοί «επαναστάτες που άλλαξαν τον κόσμο»; Ή μήπως τον τίτλο του «επαναστάτη καπιταλιστή» τον δικαιούνται μόνο όσοι ανήκουν στην «ψηφιακή επανάσταση» -ιδεολόγημα πολύ της μοδός τη δεκαετία του 1990. Γιατί η «επανάσταση» στους υπολογιστές είναι σημαντικότερη από τις «επαναστάσεις» που δημιούργησαν τον τόρνο, το πλυντήριο, το αυτοκίνητο ή την ηλεκτρική σκούπα;
Αυτό που θέλω να πω είναι το απλό: η «επανάσταση» στους υπολογιστές (όπως και σε όλες τις τεχνολογικές «επαναστάσεις» στην ιστορία του καπιταλισμού -και είναι πολλές) ήταν αποτέλεσμα δυο αλληλένδετων διαδικασιών: της στυγνής εκμετάλλευσης της δουλειάς των εργαζομένων (εργατών, προγραμματιστών, designers κ.λπ.), που μερικοί από αυτούς κατρακύλησαν στο θάνατο (όπως στην Foxconn) και της ανελέητης επιχειρηματικής ικανότητας τύπων όπως Τζόμπς και Γκέιτς. Η προπαγανδιστική μηχανή αναλαμβάνει να εξαφανίσει τους πρώτους και να αποθεώσει τους δεύτερους: έτσι ο Χένρι Φορντ είναι ο δημιουργός της «αλυσίδας παραγωγής» που «επαναστατικοποίησε» τις παραγωγικές μεθόδους ενώ μηχανικοί, εργάτες, σχεδιαστές απλά τα αναλώσιμα όργανα της ιδιοφυίας του.
Όποιος επιχειρήσει μια «νηφάλια» προσέγγιση «οραματιστών» όπως Τζομπς-Γκέιτς θα βρεθεί μπροστά σε αξεδιάλυτες αντιφάσεις «θετικών» και «αρνητικών». Αυτή η προσέγγιση δεν είναι και η καλύτερη. Θυμίζει την εξής λογική(!;):
Χωρίς τους δούλους δεν θα υπήρχε η Ακρόπολη. Επομένως, ας κρατήσουμε τα… θετικά της δουλείας και ας καταγγείλουμε τα αρνητικά της!
Άγγελος Καλοδούκας
@κ. Στυλιανόπουλε
Οραματιστής στον κόσμο των επιχειρήσεων δεν είναι παρά μαρκετίστας με φαντασία. Τις ιδέες του ο μακαρίτης της βρήκε έτοιμες αλλού (π.χ. στο Xeror Park) και απλώς είχε την ικανότητα να τις μεταφέρει στο δικό του προϊόν.
Περισσότερο εύστροφος διαπραγματευτής και μαρκετίστας ήταν, μαζί με μπόλικη τύχη. Αν το πάμε έτσι, όπως τα λέτε, δεν δικαιούται κανείς να τον κριτικάρει αν δεν… κερδίσει στο Λόττο? χεχε
Υπερτιμήθηκε πολύ ο Jobs και πράγματι είναι ενοχλητική αυτή η αγιοποίηση. Οχι ότι δεν είχε ΚΑΙ κάποια αξία, ή ότι όλα όσα είπε είναι για πέταμα. ΔΕΝ ήταν για πέταμα.
Το ενοχλητικό που δεν θέλουν να βλέπουν οι αγιοποιητές του, βγήκε και εδώ
http://twitpic.com
Καλοδούκα συνέχισε να μας διασκεδάζεις! Μην πτοείσαι!!
Επιπλέον… εδώ στην Ελλάδα έχουμε ΗΔΗ κάποιον αντίστοιχο ογκόλιθο πνεύματος:
http://twitpic.com
(Δρ. No Jobs) XAXAXA….
Να ξεκινήσω τις σκέψεις μου με ένα παιχνίδι που κάνω όταν διαβάζω άρθρο αριστερής,αριστερίζουσας προέλευσης..Πριν διαβάσω το κείμενο να το κατανοήσω,το διαβάζω απλώς για να μετρήσω την επανάληψη της λέξης καπιταλισμός και των παραγώγων της μέσα στο κείμενο.Το πιο πάνω είχε 11,μη σας μπερδεύει το ολικό μέγεθος,είχε και παραθέσεις από «καπιταλιστικές» πηγές!Σας συνιστώ να το δοκιμάσετε,είναι παιχνίδι εξίσου διασκεδαστικό με το angry birds…
Δευτερευόντως να μιλήσω περί της μομφής πως ευθύνεται για θανάτους εργαζομένων.Η σύγκριση,τα επιχειρήματα περί αυτοδημιουργίας,η αναφορά στον Αλ Καπόνε είναι ύψιστου επιπέδου λογικής.Έως και ρητορεία επιπέδου Δημοσθένη(ουπς,συγνώμη που κάνω αναφορά σε μια προσωπικότητα μη κομμουνιστή,το ξέρω είμαι απαράδεκτος) μου θυμίζει.Αγαπητέ γράφοντα αλήθεια να σου θυμίσω τις μεγάλες μορφές του κομμουνισμού;Ο αγαπητός…πατερούλης;Τί καλός τιμονιέρης υπήρξε στο μεγάλο κοινωνικό κεκτημένο μετά την οκτωβριανή επανάσταση;Σκότωσε πολλές χιλιάδες αντιφρονούντες-αντεπαναστάτες ή και τις σκιές τους από δικτατορική ανασφάλεια;Λεπτομέρεια,αφού ο κομμουνισμός απαιτεί θυσίες!Ο μεγάλος τιμονιέρης;κι αυτός κάτι εκατομμύρια κινέζους τους σκότωσε στην πολιτιστική επανάσταση,στην μεγάλη του πορεία και ούτω καθεξής.Αλλά αυτοί είναι λαμπρά παραδείγματα,έτσι;Είναι λοιπόν τραγικά αφελές έως και γελοίο να λες όσα λες.
Να συνεχίσω την σκέψη μου λοιπόν και αρχίστε να με εξορκίζετε με μυστικά ξόρκια των διαφόρων comintern.Τα λαμπρά παραδείγματα ηγετών που πιο πάνω ανέφερα σε τί περιβάλλον ζούσαν;Συμμετοχής φυσικά των κεκτημένων με τον λαό.Lada και ξερό ψωμί,έτσι;Καθόλου χλιδές,τίποτα!Την έννοια πρόοδος,ανταγωνισμός,άμιλλα την έχετε καθόλου επεξεργαστεί ποτέ;Η σύντροφος Παπαρήγα με το iphone και το ipad την είδε Δούρειος Ίππος για να πολεμήσει το σύστημα από μέσα;Αν ναι την παραδέχομαι,είναι μεγάλο κομάντο!
Πάμε παρακάτω;βγάλτε τις κουβέρτες από τις ντουλάπες,μάθετε την γλώσσα ινδιάνων που έστελναν μηνύματα με καπνό γιατί αν δεν υπήρχαν άνθρωποι σαν τον Jobs εκεί θα ήμασταν.
Κλείνοντας θα θελα να σκεφτείτε εσείς οι δεινοσαυρικώς νοσταλγούντες παλαιολιθικές καταστάσεις που και μόνο στην περιγραφή συγκρίνονται με τα κηρύγματα σκληροπυρηνικών κατηχητικών την ιστορία.Τα μεγάλα μυαλά άνθισαν στο περιβάλλον της κατανάλωσης.Πόσοι επιστήμονες,πόσοι καλλιτέχνες αυτομόλησαν απ τα σεβαστά φιλελεύθερα κομμουνιστικά μπλοκ;Ήταν γιατί δεν άντεχαν τόση ελευθερία,ήταν τεμπέληδες,τους κούραζε η πάλη των τάξεων.Ζήτω ο Ζαχαριάδης,ζήτω ο κόκκινος Οκτώβρης,ζήτω η Γκλασνοστ και η pizza hut!
Να ζητήσουμε συγνώμη από τους αναγνώστες της aformi για το τρισάθλιο επίπεδο του Ενιππέα. Τα «επιχειρήματά» του είναι η επιτομή του:
Άλλα ντ’ άλλων τα μεγάλα της Παρασκευής το γάλα!
Δημοσιεύουμε το σχόλιο ως μνημείο για το επίπεδο των «σκεπτόμενων» της ελληνικής δεξιάς.
aformi
@Giagelia
Η ψηφιακή μουσική δεν είναι εφεύρεση του Jobs, ούτε φυσικά και τα ψηφιακά δισκοπωλεία (και αυτά προυπήρξαν του iTunes), ο Jobs απλώς οσμίστηκε ένα επιχειρησιακό μοντέλο για να πουλήσει τρελά και το κατάφερε.
Εντάξει ρε παιδιά δεν αμφισβητεί κανείς νομίζω ότι ήταν έξυπνος, αλλά σε ένα διαφορετικό οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο πιστεύετε ότι θα ήταν αδύνατον να διακριθεί ? Και εν πάση περιπτώσει η διάκριση του να μαντεύεις σωστά ποιο επιχειρηματικό μοντέλο μπορεί να αποδόσει τα μέγιστα γιατί πρέπει να συνοδεύεται με τέτοια «λαική» απήχηση ?
Ποιος για παράδειγμα γνωρίζει τα ονόματα Tim Berners-Lee, James Gosling ή για να παμε και στα καθ” ημας Μιχάλης Δερτούζος.
Αν είχα να διαλέξω έναν από αυτούς θα διάλεγα τον Tim Berners-Lee, γιατί μας έδωσε τον παγκόσμιο ιστό. Αν πραγματικά κάποιος άλλαξε τον κόσμο ήταν αυτός. Αλλά βλέπετε αυτός ούτε τα λεφτά του Jobs κατάφερε να κάνει ούτε φυσικά πολυλησε τον εαυτό του και την εικόνα του όπως ο Jobs. Πιθανόν να μην ενδιαφέρεται καν να κάνει τα λεφτά του Jobs.
Το πρόβλημα του πολιτισμού μας είναι ότι αποθεώνει ότι λάμπει, ακόμη και αν η λάμψη του δεν είναι πραγματική. Το πρόβλημα του πολιτισμού μας είναι ότι εκατομύρια από εμάς δεν ζητάμε τήν περιπέτεια της ζωής, αλλά αποθεώνουμε την περιπέτεια μόνο όταν αυτή έχει ευτυχή κατάληξη (πάντα χρηματικά) σαν και αυτή του Jobs. Και φυσικά δεν λέμε τίποτα για την εκμετάλλευση, κάνουμε την πάπια και αρχίζουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας και να ηθικολογούμε (βλέπε τα σχόλια σχετικά με τον νεκρό Jobs και το πως είναι δυνατόν να δέχεται κριτική ο νεκρός). Ξέρουμε πολύ καλά οτι και εμείς το ίδιο αλλοτριωμένοι είμαστε, το ίδιο κενό κυνήγι «επιτυχίας» θέλαμε για τον εαυτό μας, αλλά στην πορεία δυστυχώς δεν μας βγήκε.
Ήταν αναμενόμενο από τα fanboys του καπιταλισμού και της Apple να βλέπουν τον Jobs ως οραματιστή… δεν πειράζει γιατί ο καπιταλισμός στο πολύ άμεσο μέλλον θα τους ρίξει πολλά χαστούκια και θα στρώσουν σιγά σιγά… το να πέφτουν όμως θύματα της προπαγάνδας του καπιταλισμού που θέλει τον Χίτλερ στο ίδιο καζάνι με τον Στάλιν μερίδα των αντικαπιταλιστών είναι τουλάχιστον ειρωνικό, αστείο και απαξιωτικό για τους ίδιους… απ” ότι παρατηρώ οι προσπάθειες της αστικής τάξης να παρομοιάζει τους ναζιστές με αυτούς που νίκησαν και πάτησαν τον ναζισμό έχουν πιάσει περρισότερο τόπο απ όσο φοβόμουνα..
Το να ζητάτε συγνώμη για μένα είναι βλακώδες υποκριτικό και χαζό.Ευχαριστώ για την ταμπέλα,μακάρι να ήμουν δεξιός,είτε ΠΑΣΟΚ είτε ΝΔ,θα είχα βολευτεί τώρα.Τα εντός ή εκτός εισαγωγικών επιχειρήματά μου σε τί ακριβώς χωλαίνουν;Αντικρούστε τα.Για το επίπεδό μου..συγχωρέστε με που δεν ανατράφηκα με Ριζοσπάστη σε σκόνη,συγχωρέστε με που δεν είχα κάρτα διαρκείας στα φεστιβαλ της ΚΝΕ-Οδηγητής.Είμαι υπόλογος!Συγχωρέστε με!Είμαι σίγουρος πως σε ένα αταξικό αντιιμπεριαλιστικό κομμουνιστικό καθεστώς αλληλεγγύης θα είχα το δίλημμα: Σφυρί ή δρεπάνι στο χέρι να χρησιμοποιήσω στο γκουλαγκ που το δίχως άλλο θα είχα σταλεί ως αντιφρονών;Ζήστε την νιρβάνα της ουτοπίας
Αγαπητέ “Αγγελε
δυστυχώς όπου και να γυρίσεις θα αντικρίσεις εφαρμογές και ανακαλύψεις καπιταλιστών. Ακόμα και το μηχάνημα που θα μας γλιτώσει τη ζωή ( μακρυά και αλάργα) σε μια δύσκολη στιγμή, ένας «αιμοσταγής» καπιταλιστής θα τόχει σκεφτεί και κατασκευάσει. Παπαριές λέει ο Jobs είναι αλήθεια. Δεν έχει ιδεολογία. Αμερικάνικα φτηνά φιλοσοφήματα. Είχε όμως κάτι ιδέες ο μπαγάσας πάνω στις οποίες πατάει ο σύγχρονος κόσμος της τεχνολογίας και της επικοινωνίας των ανθρώπων.
Δυστυχώς για μας της Αριστεράς οι δικοί μας παιδικοί ήρωες άφησαν πίσω τους μονάχα νεκρούς, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν αθώοι. Και ανθρώπους να πεινάνε και να σκοτώνονται. Γιαυτό ο καπιταλισμός παρόλα τα εγκλήματά του ζει και βασιλεύει. Ενώ ο κομμουνισμός πέθανε. Με μίσος και θάνατο εισπράττεις μόνο μίσος και θάνατο. Αλλά και καπιταλισμό (βλέπε Κίνα).
Χαίρομαι που με λογοκρίνετε!να στε καλά εσείς οι υπέρμαχοι της ελευθερίας του λόγου!
Σωστά όλα αν και αμφιβάλω για την εγκυρότητα της ιστορίας με τη Ford. Μπορεί να κάνω και λάθος βέβαια.
Έπρεπε ωστόσο να επισημάνετε και το ζήτημα των 10 χρόνων που «κατάφερέ» να ζήσει με καρκίνο στο Πάγκρεας!!! Χωρίς πολλές εξηγήσεις και όποιος θέλει καταλαβαίνει, η μακροζωία αυτή δεδομένης της πάθησης είναι η απόλυτη απόδειξη της «ταξικότητας» της Υγείας.
Πότε σε λογοκρίναμε Ενιππέα και δεν το πήραμε είδηση;
aformi
(blow) Jobs,
O Gus Russo, που αναφέρει στο βιβλίο του που παραθέτω την ιστορία για την Ford, είναι διακεκριμένος Αμερικανός δημοσιογράφος και ερευνητής που το 1998 ήταν υποψήφιος για το βραβείο Πούλιτζερ.
Άγγελος Κ
Η Foxconn είναι Κινεζική όχι Αμερικάνικη. Επίσης από αυτά που κατάλαβα (με πολύ γρήγορη ματιά είναι η αλήθεια οπότε επιφυλάσσομαι),,, πάρα- πάρα πολλές εταιρείες (βλέπε DELL, HP) κατασκευάζουν τα προϊόντα τους στη Foxconn. Είναι δηλαδή αυστηρά ΚΙΝΕΖΙΚΟΣ κολοσσός και όχι καμιά θηγατρικούλα βιτρίνα της Apple όπως κομπλεξικά αφήνεις να εννοηθεί. Ή τουλάχιστον δεν βλέπω εγώ τουλάχιστον αποδείξεις κάπου στο άρθρο το δικό σου. Ο Jobs όπως κάθε επιχειρηματίας συνεργάζεται με εταιρείες που του δίνουν την καλύτερη απόδοση (παραγωγικότητα/κόστος). Το πώς το καταφέρνουν (με σωστή οργάνωση ή ξεζουμίζοντας τους εργαζόμενους) είναι θέμα δικό τους όχι του Jobs. Σε μια τέτοια περίπτωση την ευθύνη τη ζητάμε από την Κυβέρνηση της Κίνας. Που είναι τα συνδικάτα; Πού είναι οι νόμοι, οι έλεγχοι κλπ, κλπ; Και αφού ο Jobs ως αρχικαπιτάλας δράκουλας πότης του αίματος των εργαζομένων πήγε «εκτός έδρας» στη Κίνα για να κάνει αυτό που δεν μπορούσε να κάνει στην ίδια του την έδρα,, που τυχαίνει να αποτελεί και αυτοκρατορία του Καπιταλισμού γιατί η άλλη αυτοκρατορία των 1,6 δις, η χώρα της «δημοκρατίας», του παραδείσου, η χώρα των 3000 χρόνων πολιτισμού, του σεβασμού και της προστασίας των εργαζομένων τον άφησε (και τον αφήνει ακόμα) να το κάνει;
Η μήπως ξεχνάμε ότι η ίδια είναι γνωστή και ως χώρα της αντιγραφής; (σημείωση: υπάρχει τεράστιος σεβασμός για τους Κινέζους και τον πολιτισμό τους αλλά ουδείς αναμάρτητος).
Ο δεσποτικός χαρακτήρας του Jobs είναι γνωστός, τον ανέφεραν ακόμα και οι ίδιοι οι Αμερικάνοι. Και δεν ήταν πάντα καλοπροαίρετα τα σχόλια ούτε από τους ίδιους.
http://www.youtube.com/watch?v=FF-tKLISfPE
Από την άλλη όμως και τα φράγκα στην Apple χάλια έτσι;
http://www.glassdoor.com/Salary/Apple-Salaries-E1138.htm
Πέρα από αυτό δεν είδαμε κανέναν να αυτοκτονήσει στην Αμερική όπου τα συνταρακτικά ευρήματα του δυνάστη Jobs ήταν το part time και τα 30 χρόνια (παπαριές κατά πολύ χαλαρότερες των δολοφονικών φωτογραφιών που παρουσιάζονται πιο πάνω).
Τέλος εγώ τουλάχιστον δεν είδα αγιοποίηση του Jobs. Συγκίνηση ναι. Αίσθηση ναι. Αλλά όχι και αγιοποίηση. Καρκίνο είχε ο άνθρωπος και δε σκότωσε κανένα. Μη ξεχνάμε ότι παρά τα δις του έβγαινε στις παρουσιάσεις με τζινάκι και πουλοβεράκι και έδινε πάντα την εικόνα απλού ανθρώπου (εκτός αν είναι και αυτό βρωμό-καπιταλιστικό τέχνασμα) και του οποίου η προσωπική ζωή διαφυλασσόταν με ευλαβική επιμέλεια.
Δεκτό το επιχείρημα για το κεφάλαιο. ΟΚ στον κόσμο του καπιταλισμού απελπιστικά λίγοι γίνονται Jobs. Οι περισσότεροι αποτυγχάνουν. Δε σκοτώνονται βέβαια.
Ενώ αντίθετα στον κόσμο του Κομουνισμού όλοι ζουν στον παράδεισο (βλέπε αναρίθμητα ρεπορτάζ για Κούβα που βαριέμαι να ψάξω).
Τέλος αν Jobs είχε βαμμένα τα χέρια του με αίμα αθώων εργαζομένων,,,, ο Jiang Zemin τι πρέπει να κάνει δηλαδή;
Μανώλης
Μα μου κάνατε την εξαιρετική τιμή να σχολιάσετε την δική μου απάντηση και να κάνετε την υπόδειξη στους αναγνώστες πως αποτελώ κυριακάτικο γάλα,δεξιό και άλλες τέτοιες νόστιμες ταμπέλες.Να αναφερθώ επίσης σε κάποιον σκιοφοβικό πως δεν συνέκρινα τον Χίτλερ με τον Στάλιν.Αλλά νομίζω πως δεν είναι και άσχημη η παρομοίωση.
ΡΕ ΔΕΝ ΚΟΒΕΤΕ ΤΙΣ ΜΠΟΥΡΔΕΣ ΛΕΩ ΕΓΩ..ΕΧΕΤΕ ΠΑΛΑΒΩΣΕΙ ΚΑΙ ΣΑΛΤΑΡΕΙ ΟΛΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΑΛΑΚΙΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΛΑΣΑΡΟΥΝ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ.ΞΕΚΟΛΛΑΤΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ..Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΛΑΚΤΗ.Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΤΕΣ.ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΠΙΣΩ ΑΠ ΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΠΑΝΤΩΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΑΣΑΦΙΕΣ,ΚΕΝΑ,ΠΑΡΑΛΗΨΕΙΣ.
ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΑΣ ΛΟΙΠΟΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΥΤΟΣ ΣΥΝΕΒΑΛΕ,ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΩΣΗ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ.ΜΗΝ ΤΟΝ ΜΗΔΕΝΙΖΟΥΜΕ.ΜΗΝ ΤΟΝ ΘΕΟΠΟΙΟΥΜΕ.ΑΠΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ Ο ΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΙΣΤΩΝ ΘΥΜΙΖΕΙ ΑΡΙΣΤΕΡΙΣΜΟ ΚΑΙ ΕΜΠΑΘΕΙΑ ΧΕΙΡΙΣΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ(ΤΟΥ ΣΤΥΛ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΣ ΠΡΟΚΟΨΕ ΕΝΩ ΕΓΩ ΟΧΙ)Η ΔΕ ΘΕΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΕΣ ΛΟΓΙΚΕΣ ΟΠΩΣ ΣΥΝΕΒΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΙΝΣΤΑΙΝ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΥΠΩΘΕΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΕ ΜΠΛΟΥΖΑΚΙΑ(ΤΟ ΠΑΝΙΣΧΥΡΟ ΕΓΚΑΘΕΤΟ ΕΒΡΑΙΚΟ ΛΟΜΠΙ ΒΟΗΘΗΣΕ ΣΤΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΟΥ)ΟΤΑΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΣΑΝ ΤΟΝ NEWTON H ΤΩΝ EULER ΑΠΟΣΙΩΠΟΝΤΑΙ.
ΞΥΠΝΗΣΤΕ.Η ΧΩΡΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗ-ΧΟΥΝΤΑ-ΕΜΦΥΛΙΟ..ΑΝ ΟΙ ΠΑΛΙΟΤΕΡΟΙ ΤΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΣΤΑΔΙΑΚΑ..ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΠΕΡΝΑΜΕ ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ ΝΑ ΤΟ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΟΥΜΕ..ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΣΑ ΘΕΜΑΤΑ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ,ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΑΦΑΝΙΖΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ ΜΑΣ,ΤΗΝ ΑΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ,ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΔΕΡΦΩΝ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΟ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟΥ ΕΡΓΑΤΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.ΜΗΝ ΧΑΛΑΤΕ ΦΑΙΑ ΟΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΥΤΟΝ.ΕΠΗΡΕΑΣΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΤΟΥ 20 ΑΙΩΝΑ.ΑΠΛΑ.
είσαι σίγουρος οτι δεν είσαι πασοκ Ενιππέας;
η μόνη αριστερά είναι η πατριωτική αριστερά…που όταν γίνει κόμμα θα ενταχθεί και ο ανένταχτος
η αλήθεια από ένα τρέντυ μέσο (Lifo). Επειδή πολλοί δυστυχώς είναι ακόμα τυφλοί, και αντικρύζουν σε έναν στιβ τζομπς τον άνθρωπο και ότι άλλο.
http://www.lifo.gr/team/nomiracleshere/26845
και
http://a7.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/312737_10150329142569858_755739857_8081442_1657147602_n.jpg
η εμετική νομιμοποιήση των καπιταλιστών
http://www.economist.com/node/5517656?story_id=5517656
μην ξεχνάμε ότι εκτός απο ιδιοφυίες είναι και φιλάνθρωποι…τόσα και τόσα κάνουνε για το τρίτο κόσμο, που τον κρατούν τρίτο για να μπορούν να κάνουν και κάτι γιαυτον!
Υπομονη. Σε λιγο καιρο θα αλλαξει ο τροπος που βλεπουμε τον καθε Jobs. Δε θα τον κρινουμε πλεον με την ιδιοτητα του καταναλωτη gadgets, αλλα με την ιδιοτητα του κινεζοποιημενου εργατη. Ισως τοτε καποιοι να εκτιμησουμε περισσοτερο την προσφορα του.
«Ο θρίαμβος του Steve Jobs και η ανεπάρκεια των αντιπάλων του»
(http://wp.me/pPn6Y-aHs)
@ ΚΑΤ ναι,είμαι σίγουρος πως δεν είμαι ΠΑΣΟΚ!Αλλά είναι τρομερά διασκεδαστικό αυτό το βάφτισμα.Ο διαχειριστής του aformi με βαφτίζει «σκεπτόμενο δεξιό» εσύ με βαφτίζεις πασόκο,κάποιος άλλος θα με πει φασίστα.Έχει πολύ πλάκα.Αλλά συμφωνώ πλήρως με τον Manolis.Η Foxconn είναι μια κινεζική εταιρία.Τί καθεστώς επικρατεί στην Κίνα;Βοηθήστε με ντε,το ξέχασα!Ίσως βέβαια μου πείτε πως δεν είναι γνήσια αριστερό,είναι εκφυλισμένο κτλ.Ε ακόμη καλύτερα,είμαστε θεατές του μέλλοντος στον αδιέξοδο και παρωπιδικό κόσμο που ονειρεύεστε.Περιμένω,πάντως,να διαβάσω απάντηση του αναγνώστη που ξεχώρισε τον Στάλιν,τον Λένιν,τον Χίτλερ,τον Μαο και μύριους άλλους θεοκράτες,δικτάτορες και πάει λέγοντας.Αγαπητοί σύντροφοι,ποιός ξέρει το όνομα Σβετλάνα Αλληλούγιεβα;Μια κοπέλα που είχε έναν αγωνιστή σύντροφο πατέρα,δίκαιο και αμερόληπτο ιδεολόγο…Επέλεξε να παντρευτεί έναν εβραίο συμφοιτητή της ο οποίος πέθανε σε γκουλαγκ στην Σιβηρία.Η ίδια αυτομόλησε στην Δύση και επέλεξε να κρατήσει το επίθετο της μητέρας της.Να σχολιάσω πως δεν ήθελε καν το υπέρτατο επίθετο ΣΤΑΛΙΝ να την χαρακτηρίζει ή το γεγονός πως αυτομόλησε από την πηγή του κομμουνισμού;
Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο. Το άρθρο εκτός πραγματικότητας, απλώς καταδεικνύει την ημιμάθεια του συντάκτη του με τις ανακρίβειες που περιλαμβάνει, ενώ συγχρόνως επέλεξε να χρησιμοποιήσει μαρκετίστικες και καπιταλιστικές πρακτικές που ο ίδιος κατακρίνει, κάνοντας τώρα την ευαίσθητη κριτική του στον δήθεν «αρχιερέα» του καπιταλισμού… τώρα που η Apple έγινε της μόδας και θα μαζέψουμε περισσότερα κλικ. Αναρωτιέμαι ποιος κάνει προπαγάνδα, αυτοί που τον αποκαλούν οραματιστή ή εσείς που προσπαθείτε να μας πείσετε για το αντίθετο…
Μάλλον πρέπει να δείτε πιο προσεχτικά την Ελληνική ταινία «Ξύπνα Βασίλη», και να αφήσετε τις «εξυπνάδες». Και πόσο βολικά ξεχνάτε ότι στον βάρβαρο καπιταλισμό οφείλετε την δυνατότητα και την ελευθερία να μπορείτε να γράφετε τέτοιες μπούρδες στο διαδίκτυο, και δεν χρειάζεται να επεκταθώ στο γιατί.
Τελικά είναι πολύ δύσκολο να μην είσαι από την πλευρά των βολεμένων… Όσα δεν φθάνει η αλεπού…
το άρθρο παραθέτει στοιχεία προφανώς πολύ κόντα στην αλήθεια …αλλά και ο καπιταλιστής άνθρωπος είναι…ας στεγνώσει πρώτα το χώμα ή ας γίνει η τέλεια καύση και μετά ας γίνει κριτική στο έργο του. Και για να μην ξεχνιόμαστε «Those who can’t act, criticize»