Εκτυπώστε το
Η συγκέντρωση της 20/10/2011, το ΚΚΕ και η δολοφονία ενός αγωνιστή
Και η δεύτερη μέρα της 48ωρης γενικής απεργίας ήταν μαζική και μαχητική, πράγμα που για πολλούς (συμπεριλαμβανομένου και εμού) ήταν έκπληξη. Περίμενα, μετά τη συγκέντρωση περίπου μισού εκατομμυρίου διαδηλωτών της Τετάρτης, η συγκέντρωση της Πέμπτης να ήταν μικρή (λόγω της οικονομικά οριακής κατάστασης που βρίσκονται οι περισσότεροι εργαζόμενοι και δεν θα άντεχαν την απώλεια και δεύτερου μεροκάματου). Ωστόσο η συγκέντρωση ήταν μεγαλειώδης, την υπολογίζω γύρω στις 100.000.
Η συγκέντρωση σημαδεύτηκε από το θάνατο του βυρωνιώτη οικοδόμου Δημήτρη Κοτσαρίδη από τη δολοφονική χρίση χημικών και δακρυγόνων από τα ΜΑΤ της νεοφιλελεύθερης χούντας του ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο, το ΚΚΕ, μετέτρεψε αυτή τη δολοφονία από την κυβέρνηση του μέλους του ΠΑΜΕ σε ευκαιρία να καταγγείλει όλη την Αριστερά και τον αντιεξουσιαστικό χώρο. Σε εμετική ανακοίνωση του ΠΑΜΕ αναφέρεται:
«Η ταξική πάλη έχει και μια άλλη πλευρά. Δίπλα στους κρατικούς, κατασταλτικούς μηχανισμούς υπάρχει και ένας άλλος μηχανισμός, στον οποίο συνυπάρχουν φασιστοειδή, αναρχικοί, χρυσαυγίτες, άνθρωποι του Καρατζαφέρη, οι γνωστοί κουκουλοφόροι.
Όλοι αυτοί επιχείρησαν να χτυπήσουν τη συγκέντρωση μας. Χάρη στην οργάνωση, την ψυχραιμία, την αποφασιστικότητα των δυνάμεων του ΠΑΜΕ οι μηχανισμοί αυτοί αναχαιτίστηκαν και αντιμετωπίστηκαν.
Οι παραπάνω δυνάμεις εμφανίστηκαν πίσω και μέσα στο λεγόμενο κίνημα του ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ στην οδό Βασιλέως Γεωργίου. Από αυτή τη δολοφονική επίθεση είχαμε το νεκρό συνάδελφό μας, οικοδόμο, γραμματέα του παραρτήματος Οικοδόμων Βύρωνα και τραυματίες.
Καταγγέλλουμε ορισμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης που επιχειρούν να χρεώσουν στο ΠΑΜΕ ευθύνες για τα επεισόδια. Αυτά τα ΜΜΕ είναι τα ίδια που το προηγούμενο διάστημα προσπάθησαν να συκοφαντήσουν με όλους τους τρόπους το ΠΑΜΕ και τους αγώνες των εργαζομένων. Να χτυπήσουν την πόρτα και να απευθυνθούν στο κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ και σε εκείνες τις δυνάμεις που θεωρούν αντίπαλο το ΠΑΜΕ και μέσα στις γραμμές τους υποθάλπονται και αναπτύσσονται προβοκατόρικα και εγκληματικά στοιχεία, καθώς και στην κυβέρνηση που επί χρόνια υποθάλπει αυτά τα στοιχεία».[1]
Η Παπαρήγα, συνέδεσε ευθέως τη δολοφονία του αγωνιστή Δημήτρη Κοτσαρίδη με τα επεισόδια μπροστά στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία ενώ ο συνδικαλιστής μεταφέρθηκε από το Ζάππειο με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στον Ευαγγελισμό και ήταν ήδη νεκρός ενώ δεν έφερε ίχνη από χτυπήματα στο σώμα. Η Παπαρήγα, προχώρησε ακόμα περισσότερο δηλώνοντας ότι «της θύμισε την ημέρα που είχαμε τρία θύματα στην Marfin που ήταν προϊόν σχεδιασμένης ενέργειας» και κατήγγειλε ότι «υπάρχουν θύλακες κρατικοί και παρακρατικοί ακόμη και μέσα σε πολιτικές δυνάμεις». Ποιες είναι αυτές οι πολιτικές δυνάμεις; Το ΚΚΕ τις ονοματίζει, ταυτίζοντας δυνάμεις της Αριστεράς και του κινήματος με την ακροδεξιά:
«Όπως είπε μάλιστα “ό,τι έγινε σήμερα ήταν προσχεδιασμένο, δεν ήταν ότι άναψαν τα αίματα”, επισημαίνοντας ότι “καταγγείλαμε και πολιτικό κόμμα”, ενώ υποστήριξε ότι όταν αποχώρησε από την συγκέντρωση συγκεκριμένο συνδικαλιστικό μπλοκ, παρεισέφρησε στον χώρο αυτό το κίνημα “Δεν πληρώνω” κάτω από τις σημαίες του οποίου βρήκαν στέγη διάφορες ομάδες από την άκρα αριστερά και την άκρα δεξιά μέχρι και το ΛΑΟΣ».[2]
Κατά την Παπαρήγα το κίνημα συνολικά, από τον ΣΥΡΙΖΑ έως τον αντιεξουσιαστικό χώρο είναι ύποπτο για «κουκουλοφορισμό» (sic!):
«Παράλληλα, η γ.γ. του ΚΚΕ θεώρησε πως επίσης είναι κατακριτέο το γεγονός πως ο Ρ/Σ “Στο Κόκκινο” ανέφερε στην κάλυψη των επεισοδίων πως η Πλατεία Συντάγματος δεν είναι ιδιοκτησία του ΠΑΜΕ, υποστηρίζοντας πως με αυτή τη φράση χειροκροτεί τους κουκουλοφόρους.
“Πρόκειται για μια ωραιοποίηση του κουκουλοφορισμού”, είπε η κυρία Παπαρήγα αφήνοντας σαφείς αιχμές προς το ΣΥΡΙΖΑ ότι με αυτήν την τακτική “βλέπει” μια πιθανότητα να συμμετάσχει σε μελλοντική κυβέρνηση συνεργασίας.[3]
Η αντίδραση του ΚΚΕ στη δολοφονία του μέλους του ΠΑΜΕ Δημήτρη Κοτσαρίδη αποδεικνύει, για άλλη μια φορά, ότι το κόμμα αυτό έχει μετατραπεί στο κατ’ εξοχήν καθεστωτικό κόμμα. Η κυβέρνηση βρισκόταν σε εξαιρετικά δύσκολη θέση μετά την ανακοίνωση για την ύπαρξη νεκρού από την αφόρητη ατμόσφαιρα που δημιούργησε η αλόγιστη χρίση τόνων χημικών από την αστυνομία. Η ανακοίνωση για ύπαρξη νεκρού γινόταν μετά από δυο ημέρες μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις-διαδηλώσεις και την ώρα της ψήφισης των πιο σκληρών μέτρων λιτότητας. Σε αυτό λοιπόν το κλίμα, το ΚΚΕ επέτυχε να βγάλει την κυβέρνηση από τη δύσκολη θέση, απαλλάσσοντας την κυβέρνηση από την ευθύνη της για τη δολοφονία και εκθέτοντας όλη την Αριστερά ως κατηγορούμενη για τον θάνατο του αγωνιστή Δημήτρη Κοτσαρίδη.
Στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα για το ΚΚΕ. Το κόμμα αυτό απέχει, εδώ και πολλά χρόνια, από οποιαδήποτε κινηματική διαδικασία και μάλιστα καταγγέλλει οτιδήποτε δεν ελέγχει το ίδιο, ως μικροαστικό, προβοκατόρικο και άλλα τέτοια διακοσμητικά επίθετα. Διασπά και αποδυναμώνει το εργατικό κίνημα κάνοντας δικές του «κινητοποιήσεις», ενώ η «αγωνιστικότητα» των συνδικαλιστών του είναι ακριβώς αντίστοιχη των γραφειοκρατών της ΓΣΕΕ. Και, ασφαλώς, υπάρχουν και οι απολύσεις σε επιχειρήσεις του ΚΚΕ, στον 902 για παράδειγμα, απολύσεις για τις οποίες το ΠΑΜΕ δεν διοργανώνει κανενός είδους κινητοποιήσεις.
Στη χτεσινή συγκέντρωση το ΚΚΕ επιχείρησε να κάνει ένα ακόμα βήμα προς την κατεύθυνση της κατοχύρωσης της θέσης του ως καθεστωτικό κόμμα. Μέχρι σήμερα το ΚΚΕ καθύβριζε όλα τα κινήματα που είχαν ως στόχο την κατάληψη της πλατείας Συντάγματος. Χτες, λοιπόν, κατέλαβε το ίδιο τον χώρο μπροστά από τη Βουλή με αστυνομικά διατεταγμένα μέλη του (την κατ’ ευφημισμό λεγόμενη «περιφρούρηση»). Στόχος ήταν (και το επέτυχε) να εμποδιστούν οι διαδηλωτές εργαζόμενοι να πλησιάσουν το κτήριο της Βουλής. Εκεί που απέτυχε η αστυνομία επέτυχε το ΚΚΕ. Υπήρχε αγαστή συνεργασία με τα ΜΑΤ και την αστυνομία. Τα μέλη της «περιφρούρησης» του ΚΚΕ είχαν (όπως και τα ΜΑΤ) την πλάτη τους προς την Βουλή και κοιτούσαν απειλητικά τους διαδηλωτές.
Δείτε στο παρακάτω βίντεο που φαίνεται ότι στο ύψος της εισόδου της Μεγάλης Βρετανίας μέλη του ΚΚΕ με γκλομπς (σημαιάκια του ΠΑΜΕ) εμποδίζουν τους διαδηλωτές των συνδικάτων να πλησιάσουν το χώρο της Βουλής.
Στόχος, λοιπόν, του ΚΚΕ δεν ήταν οι «κουκουλοφόροι» αλλά οι απεργοί!
Για το λόγο αυτό το ΚΚΕ εισπράττει και τα εύσημα τόσο από κυβέρνηση όσο και από τα ΜΜΕ. Στο κεντρικό «δημοσιογραφικό» δελτίο του Alter ο Χατζηνικολάου διαβεβαίωνε τους τηλεθεατές ότι βουλευτές του μετέφεραν την ανακούφιση τους γιατί τους:
«προστατεύουν μέλη του ΠΑΜΕ. Τώρα δηλώνουν αισθανόμαστε πραγματικά ασφαλείς!».
Η αποθέωση ήταν η εμφάνιση του Άδωνη Γεωργιάδη στο δελτίο του Alter που έδωσε «συγχαρητήρια στο ΚΚΕ γιατί περιφρούρησε τις καταστατικές πολιτικές δυνάμεις!».
Στην πραγματικότητα, ο στόχος του ΚΚΕ χτες ήταν να κάνει επίδειξη δύναμης προς την άρχουσα τάξη ότι μπορεί το ίδιο να ελέγξει κατασταλτικά το εργατικό κίνημα. Ο στόχος του ΚΚΕ ήταν να βάλει ταφόπλακα στο κίνημα ενάντια στο μνημόνιο καταστέλλοντας τη δυναμική της 48ωρης γενικής απεργίας.
Κάποιες παρατηρήσεις σε σχέση με τη σύγκρουση των δυνάμεων «περιφρούρησης» (δηλαδή τα ΜΑΤ του ΚΚΕ) με ομάδες αντιεξουσιαστών. Πολλά μπορούν να ειπωθούν για τους «μπαχαλάκηδες» και την ύπαρξη προβοκατόρων της αστυνομίας που λειτουργούν ως «ταραξίες». Οι δυνάμεις του κινήματος θα πρέπει να αντιμετωπίσουν αυτή την κατάσταση. Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι οι δυνάμεις της Αριστεράς με τις Αντιεξουσιαστικές Κινήσεις θα πρέπει να βρουν κάποια λύση στο πρόβλημα και αυτό είναι εφικτό.
Ωστόσο, κατά τη γνώμη μου, χτες δεν ήταν αυτό το πρόβλημα. Το πρόβλημα το δημιούργησε το ΚΚΕ και η τραμπούκικη προσπάθειά του να ελέγξει με αστυνομικό τρόπο το κίνημα. Θα έπρεπε όλες οι άλλες δυνάμεις του κινήματος να προσπαθήσουν να σπάσουν τις αλυσίδες των ΜΑΤ του ΚΚΕ. Αυτός θα ήταν ένας αποτελεσματικός τρόπος να μην αναλάβουν δράση οι «μπαχαλάκηδες» αλλά οι δυνάμεις του κινήματος. Επιτέλους, δεν μπορεί να δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα την προσπάθεια του ΚΚΕ να καταστείλει το κίνημα με βίαιο τρόπο. Δεν θα πρέπει με κανένα τρόπο να επιτρέψουμε τα ΜΑΤ της κυβέρνησης και του ΚΚΕ να θάψουν το κίνημα.
Στις άθλιες λασπολογίες του ΚΚΕ για το σύνολο της Αριστεράς έχει απαντήσει, όσο τουλάχιστον γράφονται αυτές οι γραμμές, το κίνημα «Δεν Πληρώνω». Διαβάστε κάνοντας κλικ εδώ.
Εντύπωση προκαλεί η ανακοίνωση της Ανταρσία για τα γεγονότα. Δεν υπάρχει ούτε μια λέξη για τις λασπολογίες του ΚΚΕ εναντίον της Αριστεράς αλλά μόνο η καταγγελία «τυχοδιωκτικών ομάδων»:
«Η επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων κατά της διαδήλωσης στο Σύνταγμα ξεδιπλώθηκε με τη χρησιμοποίηση της δολοφονικής επίθεσης τυχοδιωκτικών ομάδων, που βρίσκονταν για άλλη μια φορά σε διατεταγμένη υπηρεσία, ενάντια στη περιφρούρηση του ΠΑΜΕ και σε άλλους διαδηλωτές. Αποτελεί στην ουσία υλοποίηση της κρατικής – κυβερνητικής προβοκάτσιας για να κτυπηθεί το κίνημα και να επικρατήσει ο φόβος και η κινδυνολογία. Για να κτυπηθεί η τάση για κοινή παράταξη των μαχόμενων δυνάμεων του εργατικού κινήματος, η οποία είναι εξαιρετικά αναγκαία σήμερα. Η προσπάθεια των κυβερνητικών και κρατικών μηχανισμών να κτυπήσει το οργανωμένο συλλογικό κίνημα της εργατικής τάξης, που ανέβηκε σε πρωτοφανή ύψη τελευταία με τις καταλήψεις στα Υπουργεία, την απεργία στους Δήμους και σε άλλους χώρους, την 48ωρη απεργία και να περάσει στα μουλωχτά το άθλιο πολυνομοσχέδιο δεν θα περάσει».[4]
Σύντροφοι που γράψατε την ανακοίνωση της Ανταρσία, το ΚΚΕ δεν συναισθάνεται καμιά «τάση για κοινή παράταξη των μαχόμενων δυνάμεων του εργατικού κινήματος» που αναφέρεται. Το αντίθετο μάλιστα: κάνει ότι μπορεί για να διασπά τους αγώνες και διευκόλυνε με τη στάση του την κυβέρνηση για να περάσει το «άθλιο πολυνομοσχέδιο».
Καλό θα ήταν να υπάρχει ένα Ενιαίο Μέτωπο των δυνάμεων του εργατικού κινήματος απέναντι στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα. Ωστόσο, αυτό δεν αποτελεί επιλογή του ΚΚΕ. Χειρότερα. Το κόμμα αυτό λειτουργεί διασπαστικά στο εργατικό κίνημα, καθυβρίζοντας όλες τις μαχόμενες δυνάμεις του, οδηγώντας όσες δυνάμεις της εργασίας κατορθώνει να εγκλωβίσει στις γραμμές του σε καθαρά κοινοβουλευτική προοπτική: επαναλαμβάνει μονότονα ότι η μόνη λύση είναι «ισχυρό ΚΚΕ στη Βουλή και το λαό». Το ΚΚΕ θα υποχρεωθεί να αλλάξει πολιτική μόνο όταν ένα ισχυρό εργατικό κίνημα με τη συμβολή πολιτικών δυνάμεων της Αριστεράς αλλάξουν τους συσχετισμούς στην ελληνική Αριστερά και μειωθεί η επιρροή του ΚΚΕ στις δυνάμεις του κόσμου της εργασίας.
Άγγελος Καλοδούκας
[1] http://www.edupame.gr/%CE%98%CE%AD%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/%CE%92%CE%B1%CE%B8%CE%BC%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CF%82-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7%CF%82/%CE%94%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%AC%CE%B8%CE%BC%CE%B9%CE%B1
Category: Χωρίς κατηγορία
Η δημιουργια λοιπον ενος ενωτικου αριστερου πατριωτικου κομματος στην Ελλαδα,κομματος συγκλισης και οχι αποκλισης εννοιων,χωρις παραμαγαζα και φατριες ειναι για μενα θεμα ζωτικης σημασιας.Επειτα εναρξη δρασεων με τις πραναφερθεισες χωρες και οργωμα της χωρας απ τον Εβρο μεχρι την Κρητη σε καθε ξεχασμενο χωριο να ενημερωσουμε τον ταλαιπωρημενο ελληνικο λαο.
Δεν υπάρχουν βασικές διαφορές μεταξύ μας επι της ουσίας.
Ανένταχτε, απο τα σχόλια σου στο παρελθόν του στύλ ο Αντρέας ήξερε τι έκανε, ήτανε μεγάλος πολιτικός και τέτοια απαράδεκτα, το οτι για να το τονίσεις αυτό τον βάζεις σε αντιδιαστολή με τους κακούργους εκσυχρονιστες, αρνούμενος να δεις την λογική συνέχεια και ΟΧΙ ασυνέχεια στις πολιτικές τους…όπως και το προηγούμενο σου σχόλιο:«ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΤΟΤΕ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ,ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΟΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ», με κάνει να βγάζω το ασφαλές συμπέρασμα οτι το ανέκδοτο δεν ισχύει μιας που δεν θεωρώ οτι συναντιούνται 2 αριστεροί…
Ο αγώνας μπορεί να είναι κοινός σε αυτή τη φάση Μάρκο, όμως ο αγώνας είναι διαδικασία, και η ιστορία έχει δείξει οτι ο συμβιβασμός είναι αυτός που διαβρώνει το το ήθος του αγώνα. Τέτοιο αγώνα έκανε το ΠΑΣΟΚ και τέτοιο κίνημα ητανε, ένα μεταρρυθμιστικό αντι επαναστατικό, μικροαστικο κόμμα. Δημιουργησε (με τη συνένεση των εδώ καπιταλιστών) σε μία νύχτα μια μεσαία τάξη απο παρθενογένεση, ασύνδετη με το ιστορικόπολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο απο το όποίο αυτή θα προέκυπτε.
Εξαγόρασε τις συνειδήσεις του λαού (που έβγαινε τεράστιος νικητής απο την πτώση της χούντας ζητώντας 1 2 3 πολλά Πολυτεχνεία), με την ΠΑΣΟΚικη εκδοχή του κοινωνικού κράτους σε στυλ σοσιαλδημοκρατίας.
Όμως έτσι και αλλοίως και «σωστά» να το έκανε, στο σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα, οτι δηλ. μέσα απο τη προαγωγή της εργατικής τάξης σε μεσαία τάξη και το σχηματισμό του κοινωνικού κρατους θα έρθει το ειρηνικό πέρασμα στο σοσιαλισμό (και λοιπές αηδίες τύπου Μπέρνσταιν, που τόσο κόστισαν στον αγώνα)η απάντηση είναι μία: καθολική κοινωνικοποίηση του κεφαλαίου, καθολική κατάργηση των μηχανισμών που αναπαράγουν φτώχεια.
Και μία υπενθύμιση σε στυλ ερώτησης: πόσες φορές ο «κοινός αγώνας» είχε μπροστάρη τους κουμμουνιστές και την εργατική τάξη και πόσες φορές τον οικειοποιήθηκαν οι σοσιαλιστές και οι λοιπές αστικές παραλαγές τους;
Θα μπορούσαμε να απαντήσουμε με το συμπέρασμα που βγαίνει απο το γνωστό κείμενο της Λούξεμπουργκ: Επανάσταση και ΟΧΙ μεταρρύθμιση.
ΠΡΟΣ ΜΑΝΟ..
http://www.youtube.com/watch?v=4IHZd5mSoZQ
δεν εχεις διαβασει αρκετα σχολια μου μαλλον..πεφτεις σε παγιδες λοιπον φιλε μου.
Δεν αρνηθηκα οτι ο Ανδρεας Παπανδρεου ηταν η μεγαλυτερη αλλα και αντιφατικοτερη προσωπικοτητα της πολιτικης ιστοριας μας τα τελευταια 50 χρονια.
Υπερασπιστης της πολιτικης του Πασοκ δεν υπηρξα και δεν θα υπαρξω ποτε.Ουτε προσωπολατρης.Δεν παραγνωριζω ομως την ανοδο ενος ολοκληρου λαου οικονομικα και κοινωνικα.ΙΣΩΣ ΕΙΣΑΙ ΜΙΚΡΟΣ αλλα και αν εισαι ρωτα την ελλαδα του 49-81 πωσ ηταν.Πιστεψε με δεν θελεις να γυρισουμε σε αυτη.
ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΣΥΝΕΒΑΛΕ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ.ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝ ΗΤΑΝ Η ΟΧΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΤΟΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕ ΤΟΝ ΜΙΧΑΛΗ ΤΟΝ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ Η ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΙ.Για το μονο τον οποιο το μεμφομαι ηταν ο συγκεντρωτισμος του και η αμβλυνσει τον θεσεων του.ΙΣΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΧΕ ΔΙΚΙΟ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΛΕΚΟΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ-(ΠΟΥ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΝΤΕΜΕΚ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ)που αρνιοταν να συμμαχησει με τον ΑΝΔΡΕΑ λογω του συγκεντρωτισμου που επεβαλε ο τελευταιος.Ειναι δικαιωμα σου να μην θες την ανοδο της εργατικης ταξης και να προσβλεπεις σε αταξικη κοινωνια..Ειναι ενα ουτοπικο ονειρο που δεν θα ευοδοθει ποτε.Απλα πραγματα.Ειναι τοσο ξεκαθαρο οσο ο θανατος οταν τον πλησιαζεις.
Τωρα εσυ ζητας να μην μετεξεληχθει κατι και να μεινει αδαμαντο και αφθαρτο αλλιως μαλλον δεν δεχεσαι να συμετασχεις.Μαλλον δεν μελετησες την οκτωβριανη επανασταση και που κατεληξε.Την επανασταση του κανταφι και τοσον αλλων ιστορικων γεγονοτων.
Η λογικη σου ομως στρωνει το χαλι ειτε στον ωχαδελφισμο ειτε στην περιχαρακωση.Καλως η κακως η πλειοψηφια του κοσμου στην Ελλαδα δεν ειναι αριστεροι.Αυτο τι σημαινει για σενα ομως?Μηπως οτι οι θεσεις σου ειναι οι σωστες και των αλλων οχι?Ξερεις οι περισσοτεροι δεν ονειρευονται να μεγαλωσουν με την γυναικα τους και τους φιλους τους σε κοινοβια.Ειναι κατι που αναιρει την ελευθερια τους.Ισως ονειρευεσαι το τερματισμο της ατομικης ιδιοκτησιας.ΛΥΠΑΜΕ.δεν το θελουν οι υπολοιποι.
το ζητουμενο λοιπον ειναι να αμβλυνουμε τις αντιθεσεις ,να φερουμε τον κοσμο στις θεσεις μας προοδευτικα υποστηριζοντας την ατομικη ιδιοκτησια αλλα εχοντας το κρατος υπο τον ελεγχο του βασικους πυλωνες του οικονομικου-πολιτικου συστηματος για την ασκηση ανεξαρτητης πολιτικης με εθνικο νομισμα (για ελεγχο κεφαλαιακων ροων),για πολιτικη αγριας φορολογησης του κεφαλαιου αλλα και παραγωγικης ανασυγκροτησης(το μεγα θεμα που δεν κουβεντιαζει κανεις.ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙς ΦΑΚΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝ ΣΤΟΝ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ)
Αν η καλυτερευση σε αυτον τον κοσμο της ζωης μας καλυτερευσει τον καπιταλισμο και δεν ευοδοθει το οραμα του σοσιαλισμου μπορει εσυ να λυπασαι που περασε ομορφα ο κοσμος,που γελασε και δημιουργησε πνευματικα,που εμοιασε σε βιοτικο επιπεδο με τουε σουηδους η τους νορβηγους.ΕΓΩ ΟΜΩΣ θα εχω το χαμογελο της ικανοποιησης οπωσ στο διαλο και να λεγεται το συστημα στο οποιο θα ζω και δεν θα βαζει τους ανθρωπους πανω απο τους αριθμους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ.
Ξερουμε πως ο ισκιος μας θα μεινει πανω στα χωραφια,
πανω στην πλιθΙνη μαντρα του φτωχοσπιτου.
Πανω στους τοιχους των μεγαλων σπιτιων που θα χτιζονται αυριο.
Πανω στην ποδια της μητερας που καθαριζει φρεσκια φασολακια,στην δροσερην αυλοπορτα.
Το ξερουμε.
Ευλογημενη ας ειναι η πικρα μας,
ευλογημενη η αδελφοσυνη μας.
ευλογημενος ο κοσμος που γενιεται.
(αφιερωμενο σε οσους αναζητουν το πραγματικο νοημα της ζωης)
ΜΑΝΟ η αντιπαραθεση μας ειναι καλοπροαιρετη απο μεριας μου να το γνωριζεις αυτο.
συνεχίζεις τη προσπάθεια να με πίσεις οτι το ΠΑΣΟΚ ήτανε επαναστατικό κόμμα…ενόσο εμμέσως παραδέχεσαι οτι ο μπαμπας Παπανδρεου δεν είχε σκοπό στο να υλοποιήσει σοσιαλιστικό πρόγραμμα «Ειναι δικαιωμα σου να μην θες την ανοδο της εργατικης ταξης και να προσβλεπεις σε αταξικη κοινωνια».
Να σε βοηθήσω λίγο, σοσιαλισμός δεν είναι το Τσοβόλα δώστα όλα…ούτε επαναλαμβάνω η φούσκα της μεσαίας τάξης που δημιούργησε το ΠΑΣΟΚ, και που δεν σχολίασες ούτε σε μια γραμμή. Άρα για σένα ο δημαγωγικός ψευτο κοινωνισμός του ΠΑΣΟΚ, που έβγαλε την αστική τάξη υπερενισχυμένη είναι επαναστατικό πρόγραμμα επειδή ο «κόσμος δεν πείναγε». Δεν σχολιάζεις καν το γεγονός οτι το ΠΑΣΟΚ τοτε με το ΠΑΣΟΚ τώρα είναι το ίδιο κα ιτο αυτό, βρίσκονται στην ίδια εξελικτική πορεία.
Συνεχίζοντας λες για την εργατική εξουσία «Ειναι ενα ουτοπικο ονειρο που δεν θα ευοδοθει ποτε.Απλα πραγματα.Ειναι τοσο ξεκαθαρο οσο ο θανατος οταν τον πλησιαζεις».
Πρόκειται για κλασσική χαμελεοντική άποψη «αριστερών» και άλλων παρόμοιων υβριδίων που με το έτσι θέλω ταυτίζουν την αταξική κοινωνία με ουτοποία. Πρέπει να ξέρεις οτι στον ιστορικό υλισμό, που είναι διαλεκτική θεωρία, και δεν δέχεται τελεολογισμους, η επανάσταση νοείται σαν διαδικασία (πρότσες, κάλη λέξη να την μάθεις) όχι ως αυτοτελές επισόδειο που οδηγεί προς την αταξική κοινωνία. Μία διαδικασία που είναι διαρκής..
Σε αυτή τη λογική ο ουτοπισμός, καταργείται μιας που δεν μιλάμε για μία τελική κατάσταση αλλα για μία δυναμική κατάστασταση (η συμβολή του επιστημονικού σοσιαλισμού στον ουτοπικό σοσιαλισμό…). Άρα δεν είναι ουτοποία η επανατατική διαδικασία που θα φέρει την εργατική τάξη στην εξουσία. Η ιστορία κινείται με τους δικούς της ρυθμούς και καμμία επανάσταση δεν απέτυχε, όλες πέτυχαν γιατί γράφονται στην ιστορία και κρατάνε το στόχο δυνατό.
Μίλησες για τη μεγαλειώδη ρωσική σοβιετική επανάσταση, σκέψου οτι όχι μόνο άλλαξε τις κοινωνικές σχέσεις στην Ρωσία, αλλά επιρρέασε άμεσα και άλλες χώρες, όπως την Γερμανία (μεγαλειώδης επανάσταση των Σπαρτακιστών) και την Ουγγαρία (σοβιετική δημοκρατία της ουγγαρίας,1919), χώρες πλέον αντιδραστικές και μοναρχικές. Άμεση συνέπεια της ρωσικής επανάστασης ητανε το σταμάτημα του Πρωτου πολέμου, η πτώση των αυτοκρατιοριών, των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, οι αντιαποικιοκρατικοί αγώνες, και φυσικά η εξαγωγή των κομμουνιστικών ιδεών σε όλο το κόσμο με συνέπεια το δυνάμωμα των εργατικών ενώσεων. Αν αυτό το βλέπεις σαν αποτυχία τότε έχεις μπλέξει την επανάσταση με τη Δευτέρα παρουσία και τον επαναστάτη με το Μεσσία, πρόβλημα κοινό σε όλους τους μικροαστικούς ιδεολογισμούς της και καλά αριστεράς.
Με δεδομένη τη δομική κριση του καπιταλισμού (λόγω των αντιφάσεων του) η κοινωνία είναι έτσι κ αλλοιώς σε επαναστατική διαδικασία. Αυτό απλα γίνεται πιο εμφανές σε περιόδους σαν αυτή που η κρίση επεκτείνεται περισσότερο. Επομένως ο καπιταλίσμός με βάση τη μαρξιστική ανάλυση επαναστατικοποιεί διαρκώς τη κοινωνία φέρνοντας ο ίδιος όλο και πιο κοντά την υπέρβαση του.
Όμως υπάρχει ένα σημείο τεράστιας σημασίας, που μπορεί να καθιστά αυτή την υπέβαση πολύ δύσκολη…κάτι που απέτυχε να προβλέψει ο Μαρξ (που φυσικά είδανε μεταγενέστεροι μαρξιστές). Μιλάω για την ικανότητα του καπιταλισμού να ανοίγει αναπτυξιακούς θύλακες στο παγκόσμιο σύστημα μέσα απο το διεθνή καταμερισμό εργασίας. Μιλάω επίσης για την ικανότητα του συστήματος να κοινωνικοποιεί ένα μέρος της υπεραξίας που παράγει προς μία κάποια κοινωνική ευμάρεια. Θυμίσου οτι οι καπιταλίστές μέχρι τα τέλη του 70 που οι δυτικές κοινωνίες βλέπανε μόνο ανάπτυξη, πώς το χτυπάγανε στην αριστερά. Οτι είμαστε παροχυμένοι και οτι αυτοί τα κατάφεραν καλύτερα χωρις γκουλάκ (με βιετναμ και Αλγερία, αλλα αυτό είναι άλλη συζήτηση).
Σε αυτή τη διαδικασία ανάπτυξης και με ένα ρεφινάρισμα των απαράδεκτων αντιεπαναστατικών αρχών της δευτέρας διεθνούς το εργατικό κίνημα έγινε ο νόμιμος συνομιλήτής του κεφαλαίου και έπαψε τις επαναστατικές του διεκδικίσεις….κάνοντας τες να φαντάζουν…ουτοπικές!
Τεράστια ευθύνη για αυτό είχε κυρίως το πολιτικό σκλέλος του εργατικου κινήματος η σοσιαλδημοκρατία ,και οι ευρωαριστερές της παραλαγές, η οποία είχε και στη κάτοχη της το μεγαλ΄υτερο μέρος του βιομηχανικού σκέλους, τα μεγαλύτερα δηλαδή εργατικά συνδικάτα.
Αυτο που καταργει την επαναστατική διαδικασία είναι ο άθλιος συμβιβαστικός ρόλος της σοσιαλδημοκρατιας η οποια μέσα απο καπιταλιστικές μεταρρυθμίσεις οδήγησε στην αδράνεια του εργατικού κινήματος. Μπορείς να κάνεις τις ανάλογες συγκρίσεις με το συνδικαλίστικό κίνημα της μεταπολίτευσης…και τη σχέση τους με το επαναστατικό ΠΑΣΟΚ.
Λοιπόν αυτο που έκανε το ΠΑΣΟΚ, εκμεταλλευόμενο τη κρίση της κομμουνιστικής αριστεράς ήτανε να δημιουργήσει ένα ανάχωμα (συμβατό με τις αρχές της σοσιαλδημοκρατίας και του κοινωνικού κρατους) για περετέρω διεκδικίσεις προς όφελος του κόσμου της εργασίας.
Αυτό το ανάχωμα, δημιούργησε τέτοια κοινωνική χάβνωσηπου μας έφερε σε αυτό το σημείο.
Σαν ουτοποία δέχεσαι λοιπόν το αυτονόητο, την χειραφέτηση της κοινωνίας απο το κεφάλαιο και δέχεσαι σαν επαναστατική προοπτική τη «κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας». Επανάσταση για σένα είναι η μάσα, το βόλεμα και η αποβλάκωση…με όμως ανξάρτητη εθνική κυριαρχία. Και μην βιαστείς να πεις τι λέει…γιατί σκέψου πόσο θα σου άρεσε 2000 ευρω βασικός μισθός, και κοινωνικό κράτος τύπου σουηδίας. Μια δηλαδή πιο chic εκπόρνευση της εργατικής τάξης που θα έβαζε για πάντα στο ψυγείο την επαναστατική προοπτική. ¨Ετσι χωρις πολλά πολλά για να μην ταραζόμαστε και γιατι δεν τα μπορούμε τα αίματα εμείς οι καλοθελητες, που είδαμε κρίση μόνο όταν ξεπουλήθηκε η χώρα και με την κοινοβουλευτική τζίφρα.
Λοιπόν καλό είναι να το καταλάβεις οτι η επικράτηση της εργατικής τάξης είναι ουτοπική μόνο στο σημείο που επικρατούν τέτοιου είδους (σαν τις δικές σου δηλαδή) προτάσεις. Καμμία συνένεση, καμμία αυταπάτη οτι η οποιαδήμποτε μεταρρύθμιστική λύση τύπου πρώιμο ΠΑΣΟΚ μπορεί να οδηγήσει πουθενά. Τώρα είναι η ευκαιρία να μπούμε σε μια νέα τροχιά δυνατοί απο τα λάθη του παρελθόντος. Ας τελειώνουμε με τις μεσοβέζικες λύσεις και τις παλινδομιτικές μικροαστικές τάσεις που προτείνεις. Αν θελήσεις ριζοσπαστικές λύσεις που θα έρθουν σε πλήρη ρήξη με το κεφάλαιο, θα τα πούμε σίγουρα πλάι πλάι.
ΥΓ
Ένα απο τα άγνωστα επανατατικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ξέρεις απο αυτούς τους «προδωμένους απο τον ΓΑΠ επαναστατες» κάποτε είπε…τι να το κάνεις το σπίτι στο παράδεισο (να την πάλι η ρήξη με την ουτοπία!!!!!) δεν είναι καλύτερα να έχεις το σπιτάκι σου (ώπ ο νοικοκύρης μικροαστός) σε ένα οικοπεδάκι λίγο πιο έξω;
Ποιο χαρακτηριστικό νόημα της ιδεολογίας του καλοθελητή επαναστατη ΠΑΣΟΚΟΥ δεν υπάρχει πιστεύω.