Η ένταση στην ανατολική Μεσόγειο για τα πετρέλαια απειλή για τους λαούς



Δεν Πληρώνουμε την Κρίση τους-Δεν Πολεμάμε για τα συμφέροντα τους

Σύσκεψη Εργατικού-Αντιπολεμικού Κινήματος την Πέμπτη 6/10 στις 7.30 στο Πολυτεχνείο (κτ. Γκίνη)

Εν μέσω της συνεχιζόμενης καπιταλιστικής κρίσης που γίνεται αφορμή για την επιβολή εργασιακού και κοινωνικού μεσαίωνα από κυβέρνηση-Ε.Ε.-ΔΝΤ,  ξετυλίγεται ένα νέο επεισόδιο του σκληρού ανταγωνισμού στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου με πρωταγωνιστές τις άρχουσες τάξεις και τις κυβερνήσεις Ελλάδας,  Ισραήλ, Κυπριακής Δημοκρατίας και Τουρκίας, καθώς και των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ΗΠΑ, Ρωσίας, Μ. Βρετανίας κ.ά. Στο επίκεντρο της αναμέτρησης βρίσκονται η εκμετάλλευση ενεργειακών κοιτασμάτων και διαδρομών, η διαμόρφωση ζωνών επιρροής και η επιβολή πολιτικής ισχύος σε μια σημαντική από γεωπολιτική άποψη περιοχή.  Η εσωτερική βίαιη ταξική αστική πολιτική βρίσκει την συνέχεια της στους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς, ασκούμενη από την Τουρκία που πολεμά και καταπιέζει τους Κούρδους αλλά υποκριτικά υποστηρίζει τους Παλαιστίνιους, το κράτος φονιά Ισραήλ που κατέχει την Παλαιστίνη και τρομοκρατεί τους γειτονικούς λαούς, ενώ μαζί με την Ελλάδα και την Κύπρο αντιμετωπίζουν μεγάλη οικονομική κρίση και πρωτόγνωρη πολιτική αμφισβήτηση από τον αγωνιζόμενο λαό.

Η κλιμάκωση της έντασης και οι πολεμικές απειλές αποτελούν -και ιστορικά πάντα αποτελούσαν- δρόμο διαφυγής του κεφαλαίου από προβλήματα που αντιμετωπίζει σε περιόδους βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης όπως η σημερινή. Ανακαλύπτει νέα πεδία αναπαραγωγής του κεφαλαίου -έστω και αν αυτό σημαίνει νέα αιματοκυλίσματα για ολόκληρους λαούς- ενώ στα πολεμικά κελεύσματα επιδιώκει να διαμορφώσει ένα κλίμα εθνικής ομοψυχίας, αποσπώντας την κοινωνική συναίνεση και  την άμβλυνση της έντασης των κοινωνικών αγώνων.

Η διεκδίκηση ζωνών οικονομικής δραστηριότητας στη θάλασσα, υφαλοκρηπίδας και εναέριου χώρου δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας διαμελισμός του φυσικού πλούτου με στόχο την υπερεκμετάλλευσή του από τις μεγάλες εταιρείες που κρύβονται πίσω από κροκοδείλια δάκρυα των κυβερνήσεων και των «εθνικών δικαίων». Είναι η πρακτική που χρησιμοποιεί ο ιμπεριαλισμός και τα αστικά κράτη για να επιβάλλουν τις ληστρικές παρεμβάσεις του στους εκμεταλλευόμενους λαούς και στη φύση. Το «διεθνές δίκαιο» είναι ο «νόμος του ισχυρού» που απλά νομιμοποιεί αυτά τα ληστρικά συμφέροντα. Δεν είναι τυχαίο ότι μεγάλος χαμένος αυτής της επαίσχυντης μοιρασιάς είναι ο μαχόμενος παλαιστινιακός λαός, στον οποίο δεν αναγνωρίζεται το παραμικρό δικαίωμα.

Απαντάμε: οι λαοί της περιοχής δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από αυτή την κούρσα για τον έλεγχο των φυσικών κοιτασμάτων και το γεωστρατηγικό παιχνίδι επιβολής. Το νέο «Ελντοράντο» της Ανατολικής Μεσογείου μπορεί να αποδειχτεί χρυσοφόρο για τις μεγάλες εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά για τους εργαζόμενους της περιοχής αποτελεί θανάσιμο κίνδυνο. Καλούμαστε ξανά να γίνουμε κρέας στην πολεμική μηχανή των αρχουσών τάξεων, θυσία στους νέους γύρους εθνικής-αστικής ανάπτυξης και κερδοφορίας. Οι πολεμικές προετοιμασίες σηματοδοτούν νέα φάση επίθεσης σε εργασιακά-κοινωνικά δικαιώματα με μεγαλύτερη λιτότητα, περισσότερες πολεμικές δαπάνες, συρρίκνωση των λαϊκών ελευθεριών,  αύξηση της στρατιωτικής θητείας και του μιλιταρισμού, με την άνοδο ενός καταστροφικού και ανεξέλεγκτου εθνικισμού, με την απειλή μια νέας τεράστιας οικολογικής καταστροφής από τη θαλάσσια εξόρυξη φυσικού αερίου ή πετρελαίου παρόμοιας με αυτή του Κόλπου του Μεξικού.

• Ούτε μια σταγόνα αίμα – ούτε ένα ευρώ  για τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσόγειο . Κοινωνική και πολιτική ανυπακοή ενάντια στους δυνάστες στην ίδια μας τη χώρα. Ανατροπή της κυβέρνησης της αντεργατικής λαίλαπας, του κρατικού αυταρχισμού και των πολεμικών τυχοδιωκτισμών.
• Να σταματήσει οποιαδήποτε μοιρασιά της θάλασσας, του βυθού και του αέρα της Ανατολικής Μεσογείου από τις τοπικές κυβερνήσεις και τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
• Να σταματήσει τώρα οποιαδήποτε στρατιωτική ενέργεια (πολεμικές ασκήσεις, περιπολίες πολεμικών πλοίων, πτήσεις μαχητικών, επιφυλακές μονάδων) στην περιοχή – Καμιά αύξηση της στρατιωτικής θητείας.
• Λευτεριά στην Παλαιστίνη. Σεβασμός των μειονοτήτων. Αλληλεγγύη στους εξεγερμένους του αραβικού κόσμου που παλεύουν για κοινωνική δικαιοσύνη και απαλλαγή από τους δυνάστες οποιασδήποτε μορφής.
• Ανατροπή της στρατιωτικής συμφωνίας Ελλάδας-Ισραήλ. Μείωση της στρατιωτικής θητείας. Άμεση έξοδο της Ελλάδας από ΝΑΤΟ-Ε.Ε. Επιστροφή των στρατευμάτων που βρίσκονται εκτός συνόρων. Να κλείσουν όλες οι βάσεις. Καμιά διευκόλυνση στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
• Να φύγουν ΕΛΔΥΚ-ΤΟΥΡΔΥΚ-Αγγλικές βάσεις από Κύπρο. Λύση του Κυπριακού στη βάση των κοινών συμφερόντων των δύο λαών χωρίς ξένους επικυρίαρχους και «Μητέρες Πατρίδες».

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ  

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437   diktiospartakos.blogspot.com

Κωμικοτραγικά γεγονότα του πολέμου

Τουρκίας κατά Κούρδων ανταρτών

Η τουρκική στρατιωτική ιστοσελίδα Askerhaber – TourkikaNea γνωστοποιεί ένα λάθος Τούρκου πιλότου, που παραλίγο να έχει μοιραίες συνέπειες.

Ποιο είναι αυτό; Ο χειριστής του πολεμικού αεροσκάφους έριξε πύραυλο 2,5 λεπτά νωρίτερα! Ας τους δώσουμε το λόγο: «Την Πέμπτη, στις 10.00 έγινε μια έκρηξη στο Μπάρτιν. Αστυνομία, στρατοχωροφυλακή και δήμος κινητοποιήθηκαν για να μάθουν τον λόγο της έκρηξης που τρόμαξε τους πολίτες. Ο δήμαρχος της Τσαγιτσούμα Μιτχάτ Γκιουλσέν δήλωσε: ¨Μήπως έπεσε αεροπλάνο; Κάποιοι έλεγαν πως ¨Σείστηκαν τα σπίτια, σίγουρα ήταν σεισμός¨. Ο λόγος όμως της έκρηξης έγινε γνωστός το μεσημέρι. Πιλότος ο οποίος πετούσε πάνω από το Μπάρτιν με F -16, εξαπόλυσε πύραυλο που έπρεπε να εκραγεί στην Μαύρη θάλασσα 2,5 λεπτά νωρίτερα από ότι έπρεπε. Με βάση πληροφορίες από στρατιωτικούς αρμόδιους, η πρόωρη πυροδότηση του πυραύλου από τον πιλότο είχε ως αποτέλεσμα να εκραγεί αυτός σε ύψος 35.000 ποδιών πάνω από τα χωριά. Καθώς ο πύραυλος έγινε εκατομμύρια κομμάτια, έπεσαν στο έδαφος σαν κομμάτια χαρτιού χωρίς να προκληθεί ζημία σε κανέναν».

Στη περίπτωση αυτή οι πολίτες του Τουρκικού κράτους έμειναν αλώβητοι από την κλιμάκωση της στρατιωτικής σύγκρουσης μεταξύ των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων και των Κούρδων ανταρτών, που εκτραχύνεται καθημερινά. Το τίμημα είναι βαρύ για όλους. Και αν τα στοιχεία για τις απώλειες των κούρδων αμάχων είναι εύλογο να φανταστεί κανείς ότι υποτάσσονται στις ανάγκες προπαγάνδας της κυβέρνησης Ερντογάν, οι αποκαλύψεις για το μέγεθος των απωλειών του τουρκικού στρατού επιτρέπουν να διαμορφώσουμε μια εικόνα για το μέγεθος και την σφοδρότητα της σύγκρουσης.

Νεότερα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι «δύο ακόμη Τούρκοι στρατιώτες σκοτώθηκαν την Παρασκευή και τρείς ακόμα τραυματίστηκαν σε ενέδρα του PKK. Οι στρατιώτες αποτελούσαν μέρος της δύναμης που πραγματοποιούσε περιπολία στην περιοχή Beytüşşebap στην επαρχεία Şırnak. Πρόκειται για τη δεύτερη αιματηρή επίθεση της κουρδικής οργάνωσης μέσα σε μία εβδομάδα με την τελευταία να λαμβάνει χώρα στις 24 Σεπτεμβρίου όπου σκοτώθηκαν 5 Τούρκοι στρατιωτικοί. Από την 1η Ιουνίου μέχρι και σήμερα 81 Τούρκοι στρατιωτικοί έχουν σκοτωθεί από το PKK και 82 έχουν τραυματιστεί».

Παράλληλα, η οργάνωση «Γεράκια για την Ελευθερία του Κουρδιστάν» (TAK) ανέλαβε την ευθύνη για την έκρηξη από βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας που σημειώθηκε μπροστά στο αρχηγείο της Στρατοχωροφυλακής στην επαρχία Κέμερ της Αττάλειας στη νότια Τουρκία, κατά την οποία ένας άνθρωπος σκοτώθηκε και δύο τραυματίστηκαν. Σημειώνεται, ότι η εν λόγω οργάνωση έχει αναλάβει την ευθύνη για παρόμοιες επιθέσεις και απειλεί με επανάληψη τους σε σειρά Τουρκικών πόλεων.

Δυστυχώς τα παραπάνω στιγμιότυπα της ατέρμονης στρατιωτικής σύγκρουσης δεν ανατρέπουν τις κυρίαρχες επιλογές κλιμάκωσης του πολέμου αφού έτσι τροφοδοτείται ο εθνικισμός και δημιουργείται «εθνικό μέτωπο» υπό την κυβέρνηση Ερντογάν, που προτιμά να θυσιάζει τα παιδιά του τουρκικού και κουρδικού λαού για να διατηρεί την εξουσία, να αποπροσανατολίζει τον κόσμο της εργασίας κρατώντας τον διχασμένο, αλλά και τις προτεραιότητες κερδοφορίας και τους μεγαλοιδεατικούς στόχους του τουρκικού κεφαλαίου.

Από την άλλη μεριά, η χαιρέκακη παρουσίαση των παραπάνω οδυνηρών γεγονότων από τα ελληνικά ΜΜΕ δεν μας επιτρέπει να ξεχάσουμε την ελεεινή στάση της κυβέρνησης Σημίτη που συνέβαλε στην τότε συντριβή του κουρδικού αντάρτικου και στην παράδοση του ηγέτη του ΡΚΚ, Οτσαλάν, στην τουρκική ΜΙΤ, από την χοντρόπετση (και όχι μόνο) κυρία Κατεχάκη, κωδικό όνομα του τότε υπουργού εξωτερικών Θ.Πάγκαλου.

Εμείς πιστεύουμε ότι οι λαοί δεν έχουν ανάγκη από Προστάτες και οι Κούρδοι πρέπει να το θυμούνται πάντα αυτό. Δε θα αντιμετωπίσουμε ποτέ τον εχθρό του εχθρού μας ως φίλο, επαναλαμβάνοντας το λάθος πολλών κινημάτων που θεώρησαν ότι μπορούσαν να εκμεταλλευτούν τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις. Θεωρούμε ότι μονόδρομος για το κίνημα είναι η δημιουργία ενός σύγχρονου εργατικού διεθνισμού και ο κοινός αγώνας των εργαζομένων στην Νοτιοανατολική Ευρώπη.

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

 

Category: Χωρίς κατηγορία