Εκτυπώστε το
Κρατική τρομοκρατία: μια συζήτηση με τον Κώστα Παπαδάκη
Το μνημόνιο και η τρόικα δεν έφεραν μόνο την οικονομική εξαθλίωση αλλά, ως αναπόφευκτο συμπλήρωμα, και την κατακόρυφη ενδυνάμωση των κατασταλτικών αστυνομικών και νομικών μηχανισμών. Αυτή η ενδυνάμωση της κρατικής τρομοκρατίας αναδεικνύεται ανάγλυφα στη συνέντευξη που πήραμε από τον Κώστα Παπαδάκη. Ο Κώστας Παπαδάκης είναι δικηγόρος, διατέλεσε πέντε φορές μέλος του ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και είναι μαχητικός εκπρόσωπος της κοινωνικής δικηγορίας. Είναι μέλος (από την ίδρυσή της) της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Aformi
Category: Εσωτερικά, Συνεντεύξεις
απλα μια καλησπερα, και τον σεβασμο μου προς τον κωστα
Κώστα σε βλέπω ταλαιπωρημένο αλλά δεν σ’ακούω! Γιατί
Οι τρομονόμοι γεννήθηκαν απο το νομικό πραξικόπημα του 2001. Υπάρχει σχέση μεταξύ του πολέμου κατά της τρομοκρατίας και της προετοιμασίας του κράτους για δυναμική αντιμετώπιση του μαζικού κινήματος. Ο πόλεμος στην τρομοκρατία «δικαιολογεί» τις δίκες με τον τρομονόμο στην Ελλάδα και αλλού, και είναι στο συμφέρον των κρατών ο πόλεμος αυτός να διαρκέσει όσο πιο πολύ γίνεται. Κατά αυτόν τον τρόπο (Με αυτή την πρόφαση, η με την πρόφαση της τρομοκρατίας) μπορεί το φιλελεύθερο κράτος να κρύβει τις αντιφάσεις του και τον ολοκληρωτικό του χαρακτήρα.
Η αποφασιστικότητα του κράτους να συνεχίσει την πολιτική διάλυσης του κοινωνικού κρατους διαφαίνεται σε ένα άρθρο στην Guardian (http://www.guardian.co.uk/science/2007/apr/09/frontpagenews.news). Λίγο πριν από την παταγώδη αποτυχία του νεοφιλελευθερισμού, με την πρόσφατη οικονομική κρίση, το υπουργείο αμύνης της Βρετανίας ανακοίνωσε τους μελλοντικούς εχθρούς-προκλήσεις του. Μέσα σ’ αυτούς έδειξε και την επαναφορά της Μαρξιστικής ιδεολογίας. Αυτό γιατί όπως λέει, η ανεργία θα αυξάνεται, οι μεσαίες τάξεις θα προλεταριοποιούνται, γι’ αυτό το κράτος εγγυητής, το κράτος «ήρωας», ετοιμάζεται για την μάχη και την καταστολή.
Η ιστορική ανάλυση φωτίζοντας τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα του νεοφιλελευθερισμού, ιδιαίτερα σε τέτοιες περιόδους κρίσης καταδεικνύει ότι αναγκαστικά η λύση του ισχυρού κράτους οδηγεί μοιραία στο ολοκληρωτικό κράτος, αρκεί γι’ αυτό να προετοιμαστεί κατάλληλα η κοινή γνώμη μέσα από τη διαρκή υπενθύμιση της ανασφάλειας και του χάους που προκαλούν όσοι αγωνίζονται για τα κοινωνικά δικαιώματα, η ιστορία το έχει δείξει αυτό πολλές φορές.
Ο άνεργος, ο νέος, ο μαθητής, ο φοιτητής, ο αυριανός επιστήμονας, ο μετανάστης, ο νεόπτωχος, αναπόφευκτα βγαίνει στους δρόμοους. Αυτοί ήδη θεωρούνται οι νέοι τρομοκράτες. Ποιο θα είναι άραγε το κοινωνικό τους Γκουαντανάμο? Ήδη ο τρομονόμος δείχνει τις πραγματικές προθέσεις του σύγχρονου κράτους.