Πολιτική Συγκυρία & Διακυβέρνηση Ιούλιος 2011 – Έρευνα της VPRC για τα Επίκαιρα



1. Η ΝΔ προηγείται πλέον σταθερά στην πρόθεση ψήφου, έχοντας διευρύνει το προβάδισμά της έναντι του ΠΑΣΟΚ στις τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες. Βρίσκεται ωστόσο ακόμα κάτω από το όριο του 30% (29.5%) και μακριά από την επίτευξη μιας αυτοδυναμίας. Για να το καταφέρει αυτό θα πρέπει καταρχήν να φτάσει περίπου το 33-34%, ποσοστό που αυτή τη στιγμή φαίνεται μακρινό. Ομως, ακόμα και αν το καταφέρει δεν θα επιτύχει σαφή αυτοδυναμία, αλλά θα κινείται στα επίπεδα των 150-152 εδρών. Επομένως, οι επόμενες εβδομάδες είναι πολύ κρίσιμες για το κόμμα του Αντ.Σαμαρά σε σχέση με τη στρατηγική που θα πρέπει να ακολουθήσει έως τις επόμενες εκλογές.

2. Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται πλέον κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού. Η σημερινή του εικόνα δείχνει ουσιαστικά το τέλος του ισχυρού μεταπολιτευτικού πολιτικού και οργανωτικού μηχανισμού. Το ποσοστό συσπείρωσης των προηγούμενων ψηφοφόρων του στις εκλογές του 2009 βρίσκεται μόλις στο 30%, ποσοστό που ιστορικά είναι ίδιον των κομμάτων που βρίσκονταν ένα βήμα πριν την οριστική τους διάλυση (ΠΟΛΑΝ, ΔΗΚΚΙ). Ακόμα και στον «σκληρό πυρήνα» των ψηφοφόρων του, αυτών δηλαδή που ποτέ δεν έχουν επιλέξει άλλο πολιτικό κόμμα πέραν του ΠΑΣΟΚ, μόνον ο ένας στους δύο (50% περίπου) δηλώνει πιθανό να ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές. Εάν η συμμετοχή στις εκλογές έφτανε θεωρητικά τα επίπεδα του 90-92% (όπως ήταν ο κανόνας στην Ελλάδα μέχρι τις εκλογές του 2004), το ΠΑΣΟΚ θα κινδύνευε να φτάσει στα εκλογικά επίπεδα του 16-17%. Δεδομένης της διαφαινόμενης αποχής, καθώς και της λευκής / άκυρης ψήφου, τα ποσοστά του κινούνται στα επίπεδα του 25-26%. Η κατάσταση αυτή πυροδοτεί σε ένα ισχυρό τμήμα της παραδοσιακής και σταθερής εκλογικής του βάσης τάσεις αποδέσμευσης από αυτό και δημιουργίας άλλου πολιτικού φορέα. Βεβαίως, είναι αδύνατη η εκτίμηση της εκλογικής επιρροής ενός τέτοιου ενδεχόμενου, όμως ο εκλογικός ορίζοντας όπως προκύπτει από πολλά συγκλίνοντα δεδομένα είναι πολύ ισχυρός και θα λειτουργούσε υπό προϋποθέσεις ως καταλύτης των συσχετισμών της πολιτικής σκηνής.

3. Η εικόνα ολοκληρωτικής διάλυσης του κοινωνικού – εκλογικού ΠΑΣΟΚ οδηγεί ασφαλώς σε σπασμωδικές κινήσεις, μία εκ των οποίων, η στοχοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ ως του κέντρου που οργανώνει τις επιθέσεις εναντίον υπουργών και βουλευτών, είχε ως στόχο την καταγραφή στον ΣΥΡΙΖΑ του μεγαλύτερου δημοσκοπικού ποσοστού του από το 2008 (7%). Ταυτόχρονα, ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στην κορυφή των κομμάτων στην ερώτηση για το ποιό κόμμα ασκεί την καλύτερη αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ (13.5%). Είναι άγνωστο βεβαίως αν η τάση ανόδου του που παρατηρείται σταθερά το τελευταίο τρίμηνο θα συνεχιστεί, ωστόσο είναι εμφανές ότι οι επιθέσεις του ΠΑΣΟΚ προς αυτόν τον ενισχύουν και δεν τον απονομιμοποιούν.

4. Το ΚΚΕ εξακολουθεί να κινείται στα επίπεδα του 13%. Εχει διευρύνει τα όρια του πολιτικού του ακροατηρίου και παρά το γεγονός ότι το ποσοστό του δεν είναι ακόμα σταθεροποιημένο, θεωρώ ότι θα είναι αδύνατον το ΚΚΕ να μην κερδίσει στις επόμενες εκλογές τουλάχιστον το 12-12.5% του εκλογικού σώματος, τουλάχιστον με τα δεδομένα των πολιτικών δυνάμεων που υπάρχουν σήμερα.

5. Ο ΛΑΟΣ κινείται στα εκλογικά επίπεδα του 7.5%. Το εκλογικό του σώμα παρουσιάζει σημεία «κόπωσης», ωστόσο δεν έχει καταγραφεί αυτή μέχρι τώρα στις εκτιμήσεις ψήφου. Δεν αποκλείεται ωστόσο, μια ενδεχόμενη μεγαλύτερη άνοδος της ΝΔ να συμπιέσει τα ποσοστά του. Κρίσιμος μήνας θα είναι για τον ΛΑΟΣ ο Σεπτέμβριος.

6. Η επόμενη Βουλή με τα σημερινά δεδομένα της έρευνας θα είναι καταρχήν εξακομματική. Θα καταφέρουν την είσοδο σε αυτήν οι Οικολόγοι-Πράσινοι, θα παλέψει για την είσοδο όμως με μειονέκτημα η Δημοκρατική Αριστερά, θα δυσκολευτεί σε πολύ μεγάλο βαθμό η Δημοκρατική Συμμαχία. Ενα νέο πολιτικό σχήμα που θα κάλυπτε το αριστερό και πατριωτικό κενό πολιτικής εκπροσώπησης που έχει αφήσει το ΠΑΣΟΚ θα είχε εξαιρετικές πιθανότητες να εισέλθει στη βουλή, αν μπορούσε μάλιστα να συγκροτηθεί ένα πολιτικό μέτωπο στο χώρο αυτό με διάφορες πολιτικές δυνάμεις η περίπτωση να είχαμε ολοκληρωτική ανατροπή του πολιτικού σκηνικού δεν μπορεί να αποκλειστεί, κάθε άλλο.

7. Επισημαίνεται στην έρευνα του Ιουλίου η σχετική άνοδος της Χρυσής Αυγής στο 1.5% και η μείωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο 1% (μετά την «έκρηξη» του περασμένου μήνα). Στους δύο αυτούς χώρους αρχίζουν και συγκεντρώνονται αξιόλογα ποσοστά εκλογικής καταγραφής, που ωστόσο υπόκεινται ακόμα σε γρήγορες μεταβολές – δεν είναι ακόμα σταθεροποιημένα.

Category: Εσωτερικά