MEGA θράσος και φασίζουσα προπαγάνδα



Δεν αποτελεί είδηση ασφαλώς για κανένα σκεπτόμενο άνθρωπο το γεγονός ότι τηλεοπτικοί γκεμπελίσκοι (για μια ακόμα φορά) έδωσαν μαθήματα μαύρης προπαγάνδας.

Ωστόσο τα πρωτοπαλίκαρα του megalou καναλιού, ο Καψής και ο Στραβελάκης, ξεπέρασαν σε φασίζουσα συμπεριφορά ακόμα και τον (αθλιότερο) εαυτό τους. Τι ήταν αυτό που τους εξανάγκασε να εγκαταλείψουν τα προσχήματα και να συμπεριφερθούν ανοιχτά ως τραμπούκοι και μάλιστα (σημειώστε το αυτό) απέναντι σε κάποιο υπουργό της κυβέρνησης, τον υπουργό δημόσιας τάξης Χρήστο Παπουτσή;

Μήπως οι απόπειρες δολοφονίας από τα ΜΑΤ του Γιάννη Καυκά και των δεκάδων διαδηλωτών με ανοιγμένα κρανία; Μήπως τα δολοφονικά πογκρόμ της Χρυσής Αυγής στο κέντρο της Αθήνας κατά μεταναστών; Την «έπεσαν» στον Παπουτσή για την αδράνειά του στις αυθαιρεσίες της αστυνομίας και την ατιμωρησία των φασιστών; (Οι οποίοι έχουν, επί τη ευκαιρία, τηλέφωνα και γραφεία στο κέντρο της Αθήνας).

Φυσικά τίποτα απ’ όλα αυτά (αναμενόμενο θα μου πείτε…).

Καψής και Στραβελάκης επιτέθηκαν στον Παπουτσή λέγοντάς του ασύστολα ψεύδη με ύφος χιλίων καρδιναλίων. Ο λόγος; Τον κατηγόρησαν ότι… δυσφημεί τη σκληρά δοκιμαζόμενη αστυνομία! «Δοκιμαζόμενη» από ποιους; Μα… από τους διαδηλωτές!

Θαυμάστε, στο βίντεο που παραθέτουμε στο τέλος της δημοσίευσης, το τραμπούκικο ύφος του Στραβελάκη να λέει τα εξής:

«[δέχεται ο Παπουτσής] Επικρίσεις της αντιπολίτευσης και από συνδικαλιστές επικεφαλής των σωμάτων ασφαλείας οι οποίοι καυτηρίασαν τον τρόπο που μιλήσατε στους επικεφαλής των σωμάτων ασφαλείας».

Ο γκαιμπελίσκος που δεν αφήνει συνδικαλιστή για συνδικαλιστή που να μην τον κατηγορήσει ως ανάλγητο και διαπλεκόμενο, επιτέλους βρίσκει συνδικαλιστές με τους οποίους μπορεί να ταυτιστεί: τους αστυνομικούς συνδικαλιστές, τους οποίους και αναβαθμίζει σε «επικεφαλής των σωμάτων ασφαλείας»! Αλλά γλώσσα λανθάνουσα λέει την αλήθεια. Γι’ αυτόν αστυνομικοί «συνδικαλιστές» και επικεφαλής των σωμάτων ασφαλείας είναι ένα και το αυτό.

Στην προσπάθεια του ο Παπουτσής να αρθρώσει κάποιο λόγο, βρίσκεται σε διασταυρούμενα πυρά αρχικά του Στραβελάκη και μετά του Καψή. Πρώτος ο Στραβελάκης κατακεραυνώνει τον Παπουτσή γιατί τόλμησε:

«Δημόσια μπροστά στις κάμερες τις οποίες καλέσατε για να κάνετε μαθήματα δεοντολογίας ήθους και δημοκρατίας στους επικεφαλής όλων των σωμάτων ασφαλείας. Διότι εγώ έχω μάθει κύριε υπουργέ ότι επιβραβεύεις δημόσια αλλά επιπλήττεις ιδιωτικά».

Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι το IQ των εξαγορασμένων γκαιμπελίσκων δεν είναι και το υψηλότερο δυνατό. Άλλωστε αν είχαν υψηλό IQ θα ντρεπόντουσαν για τη δουλειά που κάνουν και θα πρόσεχαν τουλάχιστον πιο πολύ την εκφορά του λόγου τους. Το «εγώ έχω μάθει» προφανώς αποκαλύπτει τις πηγές του, που δεν μπορεί να είναι άλλες παρά των ίδιων των μπάτσων. Από κει άλλωστε παίρνουν, κατά πλειοψηφία, τις «πληροφορίες» τους οι «δημοσιογράφοι» του MEGA.

Η εξαχρείωση των «δημοσιογράφων» ωστόσο θα προκληθεί από μια ημιτελή φράση που ψέλλισε ο Παπουτσής, για την ανάγκη να τεθούν κάποιοι περιορισμοί στη δράση της ελληνικής αστυνομίας γιατί, όπως άρχισε να λέει ο υπουργός:

«Η επιτροπή βασανιστηρίων της Ευρώπης δυο φορές την τελευταία χρονιά άσκησε έντονη κριτική στην Ελλάδα ακριβώς γιατί υπάρχουν περιστατικά αυθαιρεσίας».

Σε αυτό το σημείο παρεμβαίνει ο Καψής και αρχίζει ένα παραληρηματικό μονόλογο, όπου η αισχρότητα του λόγου του ξεπερνάει κάθε όριο μπόχας. Δεν υπάρχει τελεία σε ότι ακολουθεί (παρά μόνο στο τέλος) γιατί ο λόγος του Καψή ήταν πολυβόλο, μεταφορικά και κυριολεκτικά:

«Δημόσια επιπλήττεται τους αστυνομικούς, δείχνεται ότι είσαστε σε αντιπαράθεση με την αστυνομία, σε  μια εποχή που έχουμε πραγματικά μεγάλη ανάγκη την αστυνομία και σε μια εποχή που διακινδυνεύουν την ζωή τους με μειωμένες αποδοχές, σε μια τέτοια εποχή ο υπουργός προστασίας του πολίτη, όπως λένε οι κακές γλώσσες μέσα στην κυβέρνηση για να διατηρήσει το αριστερό του προφίλ, να βρίσκεται σε αντιπαράθεση με την αστυνομία είναι νομίζω η χειρότερη υπηρεσία που μπορείτε να προσφέρεται στην ελληνική αστυνομία, όπως ήταν χείριστη υπηρεσία το θέατρο επί έξι μήνες να τους επιτίθενται τριακόσιοι τραμπούκοι στην Κερατέα με μολότοφ και αυτοί να κάθονται με κατεβασμένα τα χέρια διότι αυτές τις εντολές είχανε».

Μετά από το παραλήρημα προσέξτε την ομολογία της αλήθειας που είναι και η μόνη που λέει ο Καψής ανυπόκριτα:

«Φοβάμαι κύριε Παπουτσή!»

Και πράγματι, δεν μπορεί παρά να φοβάται να κυκλοφορεί στους δρόμους ένας γκαιμπελίσκος που κατασυκοφαντεί κάθε εργαζόμενο, που τολμά να συκοφαντεί με τον πιο ξεδιάντροπο τρόπο τους κατοίκους της Κερατέα γιατί τόλμησαν να δώσουν ένα νικηφόρο αγώνα -και αυτό το τελευταίο είναι που ενόχλησε τον Καψή και τους εργοδότες του. Ένας άνθρωπος λοιπόν που έχει κάθε λόγο να φοβάται, πρέπει να γλύφει την αστυνομία που μπορεί (ενδεχομένως) να τον προστατεύσει. Η κοινωνία επιστρέφει στον Καψή και τους ομοίους του τη χολή με την οποία λούζουν τους εργαζόμενους κάθε μέρα από τα παράθυρα των τηλεοπτικών «ειδήσεων»: είναι αδύνατον να κυκλοφορήσουν σε δημόσιο χώρο χωρίς την προστασία από αστυνομία και σωματοφύλακες.

Ο Παπουτσής διαμαρτύρεται, που ο Καψής δεν τον αφήνει να αρθρώσει λέξη στη διάρκεια του παραληρηματικού του λόγου, και του ρίχνει την μπηχτή «έχετε πολύ ισχυρή άποψη» (με απλά λόγια, δεν είσαι δημοσιογράφος, δεν κάνεις καμιά δημοσιογραφική έρευνα είσαι απλά ένας προπαγανδιστής). Ο Καψής όχι μόνο δεν αντιλαμβάνεται το (καθόλου δύσκολο) υπονοούμενο αλλά συναινεί κιόλας:

-Έχω ισχυρή άποψη, αυτό το ομολογώ!

Στο τέλος με ύφος εισαγγελέα ο Στραβελάκης επαναφέρει στην τάξη τον υπουργό: βάζει στο στόμα του ανύπαρκτη δήλωση ανασκευής παλιότερων δηλώσεων που (κατά τον Στραβελάκη) ήταν υποτιμητικές για τα «σώματα ασφαλείας», και όταν κάτι πάει να ψελλίσει ο υπουργός του κλείνει το τηλέφωνο στα μούτρα! Στο τηλεοπτικό πλατό ο γκεμπελίσκος-φύρερ «δημοσιογράφος» αισθάνεται βασιλιάς…

 

Χρυσαυγίτες με γραβάτα

Υπάρχει σε αυτή την ιστορία ένα ερώτημα:

Πως οι χρυσοκάνθαροι υπηρέτες της εξουσίας και των αφεντικών που υποδύονται τους «δημοσιογράφους» τα έβαλαν με έναν υπουργό, και μάλιστα υπουργό της νεοφιλελεύθερης συμμορίας του ΠΑΣΟΚ;

Αρκεί ως εξήγηση η δειλία, ο φόβος τους και η ανάγκη προστασίας από την αστυνομία που τους κάνει να «τα βάζουν» με έναν υπουργό;

Νομίζω ότι η εξήγηση είναι βαθύτερη.

Από τη δεκαετία του 1980 και την επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού τα ιδιωτικά αφεντικά ισχυροποιούν διαρκώς τη θέση τους έναντι της κρατικής πολιτικής γραφειοκρατίας. Η ιδιωτικοποίηση του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης τους έδωσε ένα γιγάντιο προπαγανδιστικό μηχανισμό, που τον στελέχωσαν με υπηρέτες-προπαγανδιστές όπως Καψής, Στραβελάκης, Τρέμη, Πρετεντέρης και ΣΙΑ. Δημιουργήθηκε ένας ολόκληρος μηχανισμός διαπλοκής με την κρατική εξουσία -στην Ελλάδα κεντρικό ρόλο έπαιξε η μοιρασιά της πίτας στα δημόσια έργα. Παρά τις επιμέρους κόντρες με κάποιες αποφάσεις κυβερνήσεων (που, συνήθως, έθιγαν συμφέροντα ενός αφεντικού κάποιου μέσου), η συνεργασία με την όποια κυβέρνηση ήταν κατά κανόνα αδιατάραχτη: το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο.

Η σημερινή κρίση αναβάθμισε και άλλο τα ιδιωτικά ΜΜΕ. Η κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου υφάρπαξε τις ψήφους που την έφεραν στην εξουσία λέγοντας ένα ποταμό από ψέματα. Επιπλέον, επεδίωκε και επιδιώκει την αφαίρεση όλων των εργατικών δικαιωμάτων γυρίζοντας το ρολόι της ιστορίας στον 19^ο αιώνα. Για μια τέτοια ριζική ανατροπή των ταξικών συσχετισμών (που παρόμοιά της δεν έχει ξαναγίνει στην παγκόσμια ιστορία του καπιταλισμού σε καιρό ειρήνης) καθοριστικό ρόλο έπρεπε να παίξουν τα ιδιωτικά ΜΜΕ. Τέθηκε σε εφαρμογή ένας τεράστιος μηχανισμός ψεύδους, κατασυκοφάντησης, διαστρέβλωσης ακόμα και προφανών αληθειών, που θα τη ζήλευε ακόμα και το ναζιστικό καθεστώς του Χίτλερ. Οι απεργοί συκοφαντούνται ως τεμπέληδες και αδιάφοροι «για την ταλαιπωρία των πολιτών», οι εργαζόμενοι τεμαχίζονται σε δημόσιους και ιδιωτικούς και επιπλέον υποδιαιρούνται ανά κλάδο ο ένας απέναντι στον άλλο. Οι μετανάστες στοχοποιούνται ως υπεύθυνοι της εγκληματικότητας ενώ τα φασιστικά πογκρόμ της Χρυσής Αυγής παρουσιάζονται από τα τηλεοπτικά δελτία ως δικαιολογημένη αντίδραση «αγανακτισμένων κατοίκων του κέντρου». Δεν θα ήταν υπερβολή να χαρακτηρίσουμε τους προπαγανδιστές άνκορμαν των καναλιών ως «Χρυσαυγίτες με γραβάτα».

Τα ιδιωτικά κανάλια έχουν μετατραπεί σε Ηρακλειδείς της πιστής εφαρμογής του μνημονίου (ιδιαίτερα εν όψει της έλευσης του μνημονίου νούμερο 2). Παρουσιάζουν το μνημόνιο όχι απλά ως μονόδρομο, αλλά και διαρκώς εξασκούν κριτική στην κυβέρνηση ότι «ολιγωρεί στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις» (δηλαδή σε αποκρατικοποιήσεις και διάλυση των υπολειμμάτων του κοινωνικού κράτους). Οι τηλεοπτικοί «δημοσιογράφοι» θα έκαναν ακόμα και τον Γκαίμπελς να κοκκινίζει από ζήλια. Χαρακτηριστικά, ο Μπάμπης Παπαδημητρίου στο Σκάι μιλώντας για την τρόικα αναφέρει πολύ συχνά τη φράση «οι ευγενικοί άνθρωποι που μας δανείζουν χρήματα»!! Τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων έχουν μετατραπεί στους ιδεολογικούς θεματοφύλακες του νεοφιλελευθερισμού.

Η συχνή επωδός που ακούγεται στην ιδιωτική τηλεόραση τελευταία είναι «ότι η κυβέρνηση παρουσιάζει μεταρρυθμιστική κόπωση». Το κάνουν αυτό για να εξασκήσουν ακόμα μεγαλύτερη πίεση για ολοένα περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις, για ολοένα και μεγαλύτερες επιθέσεις στον κόσμο της εργασίας. Προσέξτε, η κυβέρνηση που έσπρωξε το εργατικό κίνημα της χώρας ένα αιώνα πίσω, χαρακτηρίζεται ως «μεταρρυθμιστικά κουρασμένη». Οι λέξεις έχουν χάσει το νόημα τους, έχουν διαστρεβλωθεί από τους χρυσοπληρωμένους μισθοφόρους του ψεύδους και της ανελέητης προπαγάνδας.

Τα ΜΜΕ δεν υπερβάλλουν, ότι κάνουν είναι σε συνεννόηση με τα αφεντικά τους και με την κυβέρνηση. Ο Παπανδρέου, ο Πάγκαλος, ο Λοβέρδος, διαρκώς μιλούν για «αρρυθμίες» μέσα στην κυβέρνηση, βαθμολογούν υπουργούς, προτρέποντας για επιτάχυνση του νεοφιλελεύθερου «έργου της κυβέρνησης». Σε αυτά τα πλαίσια θα πρέπει να γίνει κατανοητή η κόντρα των γκαιμπελίσκων του MEGA με τον Παπουτσή. Και μέσα στην κυβέρνηση χρεώνουν στον Παπουτσή «χλιαρή» αντιμετώπιση των κατοίκων στην Κερατέα. Φανταστείτε, μια περιοχή που κυριολεκτικά επί μήνες πνιγόταν σε επικίνδυνα για την υγεία χημικά της αστυνομίας, που πιστολέρο μπάτσοι με τα όπλα παρατεταμένα απειλούσαν άοπλους κατοίκους της Κερατέας, όλα αυτά χαρακτηρίζονται «χλιαρή αντιμετώπιση» από μέλη της κυβέρνησης και τους προπαγανδιστές του MEGA. Οι άνθρωποι αυτοί κυριολεκτικά διψούν για αίμα…

Τα παραπάνω καθόλου δεν σημαίνουν ότι ο Παπουτσής έχει κάποια διακριτή πολιτική στάση από την υπόλοιπη νεοφιλελεύθερη συμμορία που κυβερνά τη χώρα. Είναι επικεφαλής της αστυνομίας που συνεργάζεται με τη Χρυσή Αυγή στις δολοφονικές επιθέσεις κατά μεταναστών. Είναι ο επικεφαλής της αστυνομίας που επεχείρησε να δολοφονήσει διαδηλωτές στις 11 Μαΐου. Οι πολιτικάντικες δηλώσεις του (για «αυθαιρεσίες των σωμάτων ασφαλείας») αποτελούν προπέτασμα καπνού για τη συνέχιση αυτής της εγκληματικής πολιτικής. Η κόντρα με τον Παπουτσή των Στραβελάκη, Καψή είναι απλά μέρος της δουλειάς τους: πληρώνονται (και πληρώνονται αδρά) για να είναι βασιλικότεροι του βασιλέως.

Τελευταίο, αλλά όχι έσχατο.

Στην προπαγανδιστική «δημοσιογραφική» ομάδα του MEGA δουλεύει και ο κύριος Παύλος Τσίμας. Δεν γνωρίζουμε αν ακόμα δηλώνει αριστερός (το θράσος σε αυτόν τον τόπο περισσεύει). Το γεγονός ότι δουλεύει ακόμα στο κεντρικό δελτίο του MEGA δείχνει ότι δεν διαφέρει σε τίποτα από Πρετεντέρη, Καψή και ΣΙΑ. Το πρόβλημα, ωστόσο, δεν είναι ο ίδιος και η ποιότητά του ως ανθρώπου. Το πρόβλημα βρίσκεται αλλού: κάποτε ο ΣΥΝ του είχε προτείνει επιτελικό ρόλο σε μιντιακά του σχέδια. Η ηγεσία του ΣΥΝ έχει κάνει την αυτοκριτική της;

Άγγελος Κ

Category: Χωρίς κατηγορία