Θ. Μπαλασόπουλος: Ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής

Στο επίκεντρο βαθύτερων διεργασιών και ανακατατάξεων βρέθηκε η ΠΑΣΚΕ-ΟΤΑ μετά την ανακοίνωσή της, στην οποία δήλωνε την απόσχισή της από το ΠΑΣΟΚ. Ο επικεφαλής της παράταξης και πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής στην ΠΟΕ-ΟΤΑ εξηγεί στο Πριν πώς οδηγήθηκε στην απόφαση αυτή, δηλώνει ότι δεν ψάχνει για πολιτική στέγη και καλεί άλλους φορείς σε ένα κοινωνικό μέτωπο ενάντια στο Μνημόνιο και όσους υπηρετούν την πολιτική του.
Έχει περάσει ένας χρόνος από την ψήφιση του Μνημονίου. Τι ήταν αυτό που «ξεχείλισε το ποτήρι» και δημοσιοποιήσατε τώρα την ανακοίνωση με την οποία διαχωρίζεστε από το ΠΑΣΟΚ;
Οι τρεις ξαφνικές τροπολογίες που κατέθεσε αιφνιδιαστικά το υπουργείο Εσωτερικών θέτουν ζητήματα που δείχνουν την πολιτική που θα ακολουθηθεί. Η πρώτη αφορά το πλεονάζον προσωπικό, που μιλά για απολύσεις, η δεύτερη εκχωρεί την καθαριότητας στους ιδιώτες και η τρίτη αυξάνει το ωράριο εργασίας κυρίως στο εκπαιδευτικό προσωπικό. Είναι ξεκάθαρο ότι θέλουν να καταργήσουν κάθε κοινωνική υπηρεσία είχαν οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, να την ιδιωτικοποιήσουν και τελικώς να την ξεφτιλίσουν. Και βέβαια, οι δηλώσεις της τρόικας κάνουν ξεκάθαρο πώς διαμορφώνεται το σκηνικό, αλλά και οι δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων ότι οι απολύσεις «δεν είναι ταμπού». Μην ξεχνάμε τις περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις και γενικότερα το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Στο χώρο που δουλεύουμε είμαστε καθημερινά στους δρόμους, ερχόμαστε σε επαφή με τον κόσμο και δεν κρυβόμαστε. Έχουμε την έξωθεν καλή μαρτυρία και μπορούμε να απευθυνόμαστε στους εργαζόμενους. Μπορεί το προηγούμενο χρονικό διάστημα να κάναμε λάθη και λάθος εκτιμήσεις, να μην αντιμετωπίσαμε κάποια ζητήματα, αλλά αυτή η λαίλαπα που έρχεται σήμερα να υλοποιήσει η κυβέρνηση με το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης μας έκανε να πάρουμε αυτή την απόφαση. Είμαστε έτοιμοι αυτή τη βάρβαρη πολιτική του Μνημονίου με άλλους κοινωνικούς και συνδικαλιστικούς φορείς να την ανατρέψουμε.

Πώς είναι σήμερα να ανήκει κανείς στην οργανωμένη βάση του ΠΑΣΟΚ;
Είναι η πιο δύσκολη περίοδος για κάποιον που πίστεψε στις αρχές και διακηρύξεις του ΠΑΣΟΚ. Αυτή η πολιτική δεν έχει καμία σχέση με αυτά που όλοι είχαμε υπόψη, όταν μπαίναμε σ’ αυτό τον πολιτικό φορέα. Δεν έχει σχέση ούτε με τη διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη ούτε τουλάχιστον με αυτά τα λίγα για τα οποία είχε δεσμευτεί προεκλογικά ο πρωθυπουργός και το ΠΑΣΟΚ ή αυτά που μας ανακοίνωσε τον Γενάρη του 2010 στο Ζάππειο με τους κοινωνικούς φορείς. Πιστεύουμε ότι γι’ αυτή την πολιτική δεν έχει πάρει καμία πολιτική νομιμοποίηση η κυβέρνηση. Αν πράγματι ήταν τόσο τραγική η θέση της χώρας όπως λένε, το πρώτο πράγμα που έπρεπε να κάνει ήταν τον Μάρτιο να πει ότι βρήκαμε αυτή την κατάσταση κι επειδή δεν έχουμε πολιτική νομιμοποίηση, θέτουμε τα ζητήματα ανοιχτά, θα κάνουμε αυτά τα βήματα και ζητάμε από τον ελληνικό λαό την ψήφο. Δεν το έκανε, υφάρπαξε την ψήφο μας και όλο αυτό το χρονικό διάστημα λειτουργεί εις βάρος των συμφερόντων της χώρας, των εργαζομένων στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα, των συνταξιούχων και των μικρομεσαίων, που κατά πάγια τακτική ήταν οι βασικές κοινωνικές ομάδες που στήριζαν και ψήφιζαν το ΠΑΣΟΚ. Έχει αποκοπεί από αυτό τον κοινωνικό ιστό. Ακόμη κι όσοι προσπαθούν να δικαιολογήσουν, να είσαι σίγουρος ότι από μέσα βράζουν.

Οι ΟΤΑ δεν είναι ο μόνος κλάδος που δέχεται την επίθεση. Βλέπετε και σε άλλες ομοσπονδίες ή φορείς ανάλογες αντιδράσεις από την ΠΑΣΚΕ;
Είδαμε ήδη ότι η δική μας αντίδραση είχε έναν πολύ θετικό αντίκτυπο και στους εργαζόμενους και στην κοινωνία και σε άλλους συνδικαλιστικούς φορείς. Φαίνεται ότι ακολουθούν και άλλοι. Η ΠΑΣΚΕ στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο έχουμε μια εικόνα ότι θα ακολουθήσει, στον ΟΤΕ και στη ΔΕΗ, είναι δυνάμεις που θα διαμορφώσουν το κοινωνικό μέτωπο που θα πρέπει το επόμενο διάστημα να μη μείνει μόνο σε μια ανακοίνωση ότι «δεν έχουμε καμία σχέση και αντιδρούμε». Θα πρέπει να φανεί και στην καθημερινή μας πάλη ότι δεν μπορούμε να ανεχθούμε αυτή την πολιτική, ότι δεν είναι προς όφελος της χώρας και ότι πρέπει να την ανατρέψουμε. Είχαμε θετικά μηνύματα, αλλά και πιέσεις και προβληματισμό. Όλοι μας λένε στις ιδιωτικές κουβέντες ότι δεν συμφωνούν με την κυβέρνηση. Σε αυτούς θέτουμε το ερώτημα «εσείς τι κάνετε;». Το θέμα δεν είναι να το λες, αλλά να το δείχνεις στην κοινωνία. Και στη συνάντηση που είχαμε με το γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου, τον κ. Καχριμάκη, μας έδειξε συμπόνοια και συμπάθεια, αλλά εμείς δεν θέλουμε ούτε τη συμπόνοια ούτε τη συμπάθεια. Θέλουμε να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική που στερεί το δικαίωμα να ελπίζουμε εμείς και τα παιδιά μας. Φαίνεται ότι είναι αδιέξοδη η πολιτική αυτή. Μέχρι πρόσφατα μας έλεγαν ότι τα μέτρα είναι σε καλό δρόμο. Τώρα τι μεσολάβησε και λένε ότι δεν έχουμε ελπίδα να δεν πάρουν νέα μέτρα; Το ίδιο μπορούν να πουν και του χρόνου. Αφού βέβαια όλοι αυτοί που θεωρείται ότι μας δανείζουν πάρουν ουσιαστικά το δημόσιο πλούτο…

Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι οι επιλογές της είναι μονόδρομος. Έχετε επεξεργαστεί κάποια εναλλακτική πρόταση;
Θεωρούμε ότι η πολιτική της κυβέρνησης είναι ξεκάθαρα μονόδρομος για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων που υπηρετεί. Δεν έχει όμως καμία δουλειά με τα συμφέροντα της κοινωνίας. Είναι μια πολιτική που ξεπουλά τη δημόσια περιουσία, που οδηγεί στην ανεργία και φέρνει εργασιακές σχέσεις μεσαίωνα. Εμείς δεν ψάχνουμε για πολιτική στέγη. Αυτό που λέμε είναι ότι οι δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος και της κοινωνίας να αφήσουν στην άκρη αυτά που μας χωρίζουν και αυτή την κρίσιμη στιγμή να βρεθούμε με αυτά που μας ενώνουν. Αυτά που μας ενώνουν είναι η πολιτική του Μνημονίου και αυτοί που την υπηρετούν. Αν κάνεις τον κάθε εργαζόμενο κοινωνό αυτού του αγώνα, τότε είναι σίγουρο ότι αυτός θα αποκτήσει το αισθητήριο ώστε να επιλέξει τον πολιτικό φορέα που θα τον εκπροσωπήσει. Αυτή τη στιγμή ο εργαζόμενος συμπεριφέρεται έτσι επειδή είναι αμέτοχος, αδρανής, τον έχουμε φοβίσει. Οπότε το μήνυμά μας προς όλους τους συναδέλφους είναι συμμετοχή. Μέσα από η συμμετοχή μας είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα.

«Το θέμα δεν είναι να λες σε ανακοινώσεις ότι διαφωνείς αλλά να το δείχνεις στην κοινωνία»
ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΟΙ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΕΝΕΣ ΗΓΕΣΙΕΣ
Έγιναν λάθη στο συνδικαλιστικό κίνημα

Η κυβέρνηση καταλογίζει στους συνδικαλιστές μια συντηρητική διάθεση, ότι δηλαδή υπερασπίζονται κάποια κεκτημένα, τα οποία μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση. Πώς απαντάτε σε αυτό;

Αυτή τη στιγμή είναι ξεκάθαρο ότι ο ρόλος του συνδικαλιστικού κινήματος και των εκπροσώπων του έχει αλλάξει. Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή κάποιος που προσπαθεί να «διατηρήσει κεκτημένα». Αυτή είναι μια επικοινωνιακή τακτική. Όταν π.χ. λένε για τη ΔΕΗ, δεν λένε ότι οι συνάδελφοι προσπαθούν να διασφαλίσουν το δημόσιο χαρακτήρα της επιχείρησης. Το ίδιο και για την τοπική αυτοδιοίκηση, δεν λένε ότι δική μας προτεραιότητα είναι οι υπηρεσίες να έχουν το μικρότερο κόστος και την καλύτερη ποιότητα. Εμείς καταγγέλλουμε ότι θέλουν να τα εκχωρήσουν όλα στους ιδιώτες και πρόσβαση στις υπηρεσίες να έχουν μόνο οι έχοντες.

Οι ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος πάντως δέχονται επιθέσεις όχι μόνο από την κυβέρνηση, αλλά και από τους εργαζόμενους, που αισθάνονται μια απόσταση. Αισθάνεστε αυτή τη δυσφορία; Πώς την αντιμετωπίζετε;
Σε όλη τη λειτουργία του συνδικαλιστικού κινήματος έχουν γίνει λάθη και λάθος εκτιμήσεις. Εγώ βέβαια δεν μπορώ να απολογηθώ για τα λάθη των άλλων, εκτός από αυτά που έχουμε κάνει εμείς σαν συνδικάτο. Πιστεύω και εκφράζω ένα μεγάλο κομμάτι εργαζομένων, ότι ο εύκολος στόχος είναι να πούμε ότι φταίει το σωματείο, η ομοσπονδία, η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ. Όλες αυτές οι ηγεσίες και πλειοψηφίες διαμορφώνονται από τους ίδιους τους εργαζόμενους. Υπάρχει γύρω από αυτό ένα επικοινωνιακό παιχνίδι. Θέλουν να απαξιώσουν κι εμάς στην ΠΟΕ-ΟΤΑ, που έχουμε μια άλλη λογική και μια κινηματική παρουσία. Εγώ υποστηρίζω ότι υπάρχουν λάθη, υπάρχουν αστοχίες, αλλά είναι στο χέρι μας να βάλουμε στην άκρη όποιον δεν υπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων. Σ’ αυτό πιστεύω και αυτό πρέπει να κάνουμε όλοι. Αν ο πρόεδρος της ΠΟΕ-ΟΤΑ είναι συμβιβασμένος, ξεπουλημένος ή δεν αντιδρά απέναντι σ’ αυτή την πολιτική, υπάρχουν οι διαδικασίες που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μπορούν να τον αντιμετωπίσουν. Άρα θέλει συμμετοχή και παρέμβαση. Καμιά φορά πρέπει και να ξεπερνάμε τις ηγεσίες με την καθημερινή μας μάχη. Μόνο τότε θα έχουμε αποτελέσματα. Όλα τα υπόλοιπα είναι άλλοθι σε κάποιους που δεν θέλουν ούτε να συμμετέχουν ούτε να αντιδράσουν σε αυτή την πολιτική.

Τι προγραμματίζετε το επόμενο διάστημα;
Θα κοιτάξουμε πρώτον ένα πλαίσιο συμμαχιών με άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, αλλά το κυριότερο είναι να έχεις μαζί σου την κοινωνία.