Εκτυπώστε το
Κάλεσμα των Ιρανών πολιτικών προσφύγων στο πολυτεχνείο
Εμείς οι Ιρανοί πολιτικοί πρόσφυγες αγωνιζόμαστε για το δικαίωμα μας για πολιτικό άσυλο. Δυστυχώς όμως η φωνή μας και ο αγώνας μας δεν ακούγεται από την ελληνική κυβέρνηση. Εμείς διαμαρτυρόμαστε έντονα διότι η κυβέρνηση αντί να δώσει λύση στο πρόβλημα μας, μαζί με τον κύριο Σημόπουλο μας έδιωξαν από το κτήριο Γκίνη βάζοντας ΜΑΤ έξω από το πολυτεχνείο και συλλαμβάνοντάς μας με σκοπό να κρύψουν το πρόβλημα, κρατώντας το μακριά από φως της δημοσιότητας καθώς και να διαλύσουν τον αγώνα μας ώστε να μην χαλάσει η ελληνική κυβέρνηση τις καλές σχέσεις που διατηρεί με το δικτατορικό καθεστώς του Ιράν. Καλούμε κάθε ελεύθερο άνθρωπο να ενώσει τη φωνή του με τη δική μας. Ζητάμε από όλο τον ελληνικό λαό, κάθε μεμονωμένο άτομο, είτε ντόπιο είτε μετανάστη και πρόσφυγα, κάθε συλλογικότητα, σωματείο και οργάνωση να εκφράσει έμπρακτα την αλληλεγγύη του και να πιέσει την ελληνική κυβέρνηση να χορηγήσει πολιτικό άσυλο στους Ιρανούς αντιφασίστες.
ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΚΟΙΝΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΣΥΛΟ.
Ανοιχτή Συνέλευση 13/04 Τετάρτη 7μμ Πολυτεχνείο αίθουσα ΜΑΧ
Category: Χωρίς κατηγορία
Το να εγκαταλείπεις μια χώρα 130.000 τετ. χιλιομέτρων εκ” των οποίων τα μισά είναι νερό και με πληθυσμό 160.000.000 ανθρώπους όπως για παράδειγμα είναι το ΠΑΚΙΣΤΑΝ για να επιβιώσεις, είναι κάτι που καταλαβαίνω και σέβομαι βαθιά.
Το να εγκαταλείπεις όμως μια χώρα που παρ” όλες τις αγκυλώσεις και τα πισωγυρίσματα ακολουθεί πραγματικά ανεξάρτητη πολιτική, που αναπτύσεται ταχύτατα, που έχει 350 Πανεπιστήμια, που το 60% των φοιτητών είναι γυναίκες, που δεν έχει ανεργία, όπως για παράδειγμα είναι το ΙΡΑΝ, είναι κάτι που όχι μόνο δεν καταλαβαίνω αλλά με γεμίζει αηδία. Οι άνθρωποι αυτοί που ψευδώς αυτοαποκαλούνται «πρόσφυγες» κακώς βρίσκονται στην Ελλάδα.
.
Πώς είναι δυνατόν να γράφονται τέτοια σχόλια, ότι το δικτατορικό καθεστώς του Ιράν είναι υπόδειγμα «δημοκρατίας» και «χειραφέτησης» της γυναίκας; Δεν ξέρω με ποια λογική! Είναι η λογική, ότι οι εχθροί του εχθρού μας είναι φίλοι μας αδιάκριτα;
Είναι άδικο αυτό για τους φίλους μας ιρανούς οι όποιοι μαχαιρώνονται έξω από την πρεσβεία τους, όπως αυτό που έγινε πριν 1 μήνα σε έναν από αυτούς ή τον άλλον που κτυπήσανε 2 «άγνωστοι» εχθές μετά από απειλές από πρεσβεία.
Πρέπει να είμαστε όλοι αύριο εκεί να δείξουμε έμπρακτη αλληλεγγύη.