Εκτυπώστε το
ΝΕΟΓΑΛ: 2 εκ. € κέρδη το 2009 – μείωση μισθών 9% το 2011
Η δημοσιοποίηση της πρώτης επιχειρησιακής σύμβασης καταρρίπτει όλα τα επιχειρήματα περί ειδικών συνθηκών. Μια συνεταιριστική βιομηχανία γάλακτος της περιφέρειας λειτουργεί ως «λαγός» για την εφαρμογή του νόμου των ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων (3899/2010) λίγες μόνο μέρες μετά την ψήφισή του.
Η διοίκηση της επιχείρησης ΝΕΟΓΑΛ στη Δράμα συνυπέγραψε στις 29 Δεκεμβρίου με το επιχειρησιακό σωματείο (ΠΑΣΚΕ–ΔΑΚΕ) σύμβαση με την οποία από 1η Ιανουαρίου οι πάσης φύσεως αμοιβές του προσωπικού μειώνονται κατά 9%. Όπως επιβάλλει ο νόμος υποβλήθηκε η ειδική αιτιολογική έκθεση στο ΣΕΠΕ και ως επιχείρημα προβάλλεται η διατήρηση της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας.
Από τα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας η ΝΕΟΓΑΛ πραγματοποίησε, το 2009, 2 εκατ. κέρδη, ενώ και το 2010 θα κλείσει κερδοφόρο, παρά τη μείωση που έκανε στην τιμή πώλησης του γάλακτος τον Αύγουστο. Από τις δηλώσεις του διευθύνοντος συμβούλου, αλλά και στελεχών του σωματείου, η μείωση αποδοχών προβάλλεται ως αντιστάθμισμα στην απορρόφηση της αύξησης του ΦΠΑ (από 11% σε 13%). Έτσι δεν θα «αναγκαστεί» η επιχείρηση να πουλά ακριβότερα το γάλα και θα κρατήσει τη θέση της στο άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον που διαμορφώνεται στην αγορά γαλακτοκομικών προϊόντων. Μόνο που η συνεταιριστική ΝΕΟΓΑΛ στη Δράμα ελέγχει το 90% των πωλήσεων γάλακτος και στην Καβάλα το 60%, τοπικά δηλαδή, ελέγχει μονοπωλιακά την αγορά!
Όσο για την αύξηση του ΦΠΑ, δεν φθάνει που επιβαρύνει το λαϊκό εισόδημα, αλλά στην περίπτωση αυτή χρησιμοποιείται και ως επιχείρημα αποπροσανατολισμού των εργαζομένων ώστε οι ίδιοι να νιώθουν συνυπεύθυνοι για τη βιωσιμότητα της επιχείρησης όπου εργάζονται.
Παρά τη φραστική καταδίκη αυτής της σύμβασης από τη ΓΣΕΕ, είναι εμφανές ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια γενικευμένη επίθεση μείωσης αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα και η ΝΕΟΓΑΛ λειτουργεί ως δοκιμαστική βολή. Κάπως έτσι το περασμένο καλοκαίρι λειτούργησε η σύμβαση του επιχειρησιακού σωματείου της εταιρείας φύλαξης G4S ως σάκος του μποξ απορροφώντας όλο το «μένος» της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, ενώ την ίδια στιγμή σε δεκάδες επιχειρήσεις οι μισθοί περικόπτονταν. Η αποτελεσματική πάλη ενάντια στο νόμο για τις Ειδικές Επιχειρησιακές Συμβάσεις θα επέβαλε μια κάθετη γραμμή άμυνας «δεν υπογράφουμε». Αντ’ αυτού η ΓΣΕΕ σε ειδική εγκύκλιό της προς τις συνδικαλιστικές οργανώσεις μέλη της απλά διατυπώνει τις αντιρρήσεις της και εξηγεί το πνεύμα και τον γράμμα του νέου νόμου.
Και δεύτερο κρούσμα
Πριν κατακάτσει ο «κουρνιαχτός» που σήκωσε η σύμβαση της ΝΕΟΓΑΛ, ένα μεγάλο εκδοτικό συγκρότημα της Μακεδονίας, η Εκδοτική Βορ. Ελλάδος (εκδίδει τον Αγγελιοφόρο), ξεκίνησε τη διαδικασία σύναψης επιχειρησιακής σύμβασης. Με αίτημά της στις 4/1 καλούσε σε συνάντηση τα κλαδικά σωματεία χθες (7/1) για υπογραφή επιχειρησιακής σύμβασης με μειώσεις μισθών και ημερομισθίων, επικαλούμενη την οικονομική κρίση. Η ιδιομορφία της συγκεκριμένης επιχείρησης είναι η ιδιοκτησία της: Μπόμπολας, Ψυχάρης και Μπακατσέλος. Άλλη μια απόδειξη για ποιον φτιάχνονται οι νόμοι του Μνημονίου…
Category: Εργατικά, Χώροι δουλειάς
Μερικα ενημερωτικα. Ο προεδρος του σωματειου ειναι κουμπαρος του αφεντικου. Δεν εγινε ποτε συνελευση σωματειου για να ψηφιστει ή οχι η συμφωνια. Ο εργοδοτης μαζεψε μερος του προσωπικου, τους ειπε οτι θα μειωσει τους μισθους κι εφυγε. Η επιχειρηση μετατραπηκε απο συνεταιριστικη σε Α.Ε. με μεθοδους που φανταζομαι καταλαβαινετε. Σε ερωτησεις ποια ειναι η συνθεση της Α.Ε. και ποσος ειναι ο μεσος μισθος των εργαζομενων ο εργοδοτης εκανε την παπια.
Η εταιρια ειναι κερδοφορα τα τελευταια χρονια πουλωντας στην πιο ακριβη τιμη απο τις υπολοιπες το γαλα. Βασιστηκε εν πολλοις στη στηριξη της τοπικης κοινωνιας η οποια ομως τωρα αρχιζει να γυρνα τη πλατη στην επιχειρηση.
η δική μου απορία με την συγκεκριμένη επιχείρηση είναι πώς γίνεται μια συνεταιριστική επιχείρηση να επιλέγει επιχειρησιακή σύμβαση. Ένα κομμάτι της απάντησης δίνεται από ένα δημοσίευμα της ελευθεροτυπίας:
Η «Νεογάλ» ιδρύθηκε στη Δράμα το 1964 από ένα συνεταιρισμό αγελαδοτρόφων και, αφού πέρασε από διάφορες φάσεις ιδιοκτησιακού καθεστώτος, κατέληξε το 1992 κατά 100% στην ιδιοκτησία της Ενωσης Γαλακτοκομικών Συνεταιρισμών Δράμας – Καβάλας, που παρέμεινε και μοναδικός μέτοχός της μέχρι το 1999. Τότε άνοιξε το μετοχικό της κεφάλαιο και εισέρχονται σ’ αυτό σε πρώτη φάση οι παραγωγοί γάλακτος με ποσοστό της τάξης του 18% και σε δεύτερη φάση οι εργαζόμενοι της βιομηχανίας.
Υπάρχει εδώ μια προφανής στρέβλωση – τι είναι συνεταιρισμός παραγωγών, και πώς μπορεί να παίρνει τέτοιες αποφάσεις;
Προφανώς μιλάμε για συνεταιρισμό χωρίς εργατική συμμετοχή των μελών του. Και πώς λύνεται αυτό το πρόβλημα;
Μεγάλη συζήτηση για μια τεράστια στρέβλωση της συνεταιριστικής ιδέας πιστεύω.
Προεδρος του Ενωσης Γαλακτομικων Συνεταιρισμων Δραμας – Καβαλας ειναι ο αδερφος του διευθυνοντος συμβουλου. Με μια αυξηση του μετοχικου κεφαλαιου που εγινε στις αρχες της δεκαετιας οι οποιες μετοχες των υπολοιπων μετοχων εγιναν κουρελοχαρτα.Ετσι ο διευθυνων συμβουλος εγινε ο ισχυροτερος παικτης στην εταιρια. Με τις συνταξιοδοτησεις των παλαιοτερων υπαλληλων που ειχαν συμβαση συνεταιριστικου υπαλληλου αλλα και με απολυσεις ο Διευθ. Συμβουλος αλλοιωσε τη συνθεση του εργατικου δυναμικου και φυσικα τους ασφαλισε στο ΙΚΑ οπου οι εισφορες ειναι λιγοτερες και οι μισθοι μικροτεροι. Ενδιαφερουσα ερωτηση χωρις απαντηση βεβαια ειναι η εξης, ποτε εδωσε αυξηση τα τελευταια χρονια η εργοδοσια.
Και πως δικαιολογειται η εργοδοσια να μιλα για φτηνο γαλα τη στιγμη που τοπικα ειχε την ακριβοτερη τιμη? Και τι κινδυνο διατρεχει μια εταιρια οταν δρα επιθετικα στην τοπικη αγορα κανοντας προταση αγορας στη γαλακτοβιομηχανια Ροδοπης?
Η λυσσωδης απληστια για περισσοτερο κερδος ειναι η μοναδικη αιτια.
Τελευταιο αλλα οχι ασημαντο. Ο Διευθ. συμβουλος ειναι ταλιμπαν Σημιτικος και η ανελιξη του στην εταιρια εγινε επι του εκσυχρονισμου.