Για τις εκλογές στο Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά



ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ:                    1892
ΕΓΚΥΡΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ:       1840
ΑΚΥΡΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ:            52

ΕΛΑΒΑΝ:

1. ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΡΓΑΤΩΝ (ΑΕΜ)   [προσκείμενη στο ΠΑΜΕ]
1013 ψήφους – ποσοστό 55.05% – ΕΔΡΕΣ 12

2. ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΡΓΑΤΩΝ (ΕΕΜ)   [ανεξάρτητη κίνηση]
786 ψήφους – ποσοστό 42,18% – ΕΔΡΕΣ 9

3. ΕΝΩΤΙΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΕΣΚ)  [προσκείμενη στην ΠΑΣΚΕ ]
51 ψήφους – ποσοστό 2,77%- ΕΔΡΕΣ 0

Στο απελθόν Δ.Σ. κατείχαν: 18 έδρες η ΑΕΜ (ΠΑΜΕ)
3 έδρες η ΕΣΚ (ΠΑΣΚΕ),
ενώ η ΕΕΜ (ανεξάρτητη κίνηση) δεν διέθετε καμία έδρα

Η ΕΕΜ (ανεξάρτητη κίνηση) είναι ένα ενωτικό ταξικό ψηφοδέλτιο στο οποίο συμμετείχαν και στήριξαν δυνάμεις της ΕΥΡΥΤΕΡΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Άρθρο του Γιώργου Αλεβιζόπουλου

Μέλους  της Διοίκησης του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά.

Ακούγοντας ή διαβάζοντας ότι σε εργατικό συνδικάτο γίνονται εκλογές, και μάλιστα με Διοίκηση που πρόσκειται στο ΠΑΜΕ, πιστεύαμε ότι θα δινόταν η δυνατότητα στους εργαζόμενους να εκφραστούν πραγματικά. Δυστυχώς, κάθε πρόταση ή προσπάθεια που γινόταν για την ανάπτυξη του χώρου, για την υποδομή, για τη συσπείρωση και ενότητα των μεταλλεργατών χαρακτηριζόταν από τη διοίκηση (ΠΑΜΕ) πότε κυβερνητική και πότε εργοδοτική.

Τα τελευταία 15 χρόνια η διοίκηση έχει πάψει να ασχολείται με τα προβλήματα του χώρου. Έχει μετατρέψει ένα συνδικάτο σε κομματικό όργανο. Κάθε διαφορετική άποψη προπηλακίζεται, προβοκάρεται, εκβιάζεται. Φτάνουν σε σημείο να χρησιμοποιούν την εργοδοσία για να μην προσλαμβάνουν στη δουλειά συναδέλφους που έχουν διαφορετικές απόψεις. Καταγγέλλουν τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, αλλά η συναλλαγή με την ΠΑΣΚΕ καλά κρατεί. Χρόνια προτείνουν στις πενταμελείς Επιτροπές Ελέγχου (που είναι και έμμισθες) στελέχη της ΠΑΣΚΕ. Στην Ομοσπονδία Μετάλλου (ΠΟΕΜ), μετά τις τελευταίες εκλογές -πριν από δύο μήνες- πήρε την απόλυτη πλειοψηφία η ΠΑΣΚΕ και παραχώρησε τη Γραμματεία στο ΠΑΜΕ (τα ανταλλάγματα δεν ξέρουμε). Μιλάνε για ταξικό συνδικάτο, αλλά στην πραγματικότητα είναι αυτοί που από τον Μάιο εφαρμόζουν την κυβερνητική πολιτική. Δεν πάλεψαν για υπογραφή Τοπικής Συλλογικής Σύμβασης για το 2010, όπως υπογράφαμε χρόνια, αλλά εφάρμοσαν τις επιχειρησιακές συμβάσεις που προτείνει το υπουργείο Εργασίας, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στην εργοδοσία, και με αφορμή τη μεγάλη ανεργία, για παραβίαση και κατάργηση των κεκτημένων χρόνων, όπως ωράριο και ωρομίσθιο.

Ακόμα, έχει συμφωνηθεί με τον Ταβουλάρη (Ναυπηγεία Ελευσίνας) να πληρώνει τον πρόεδρο του Συνδικάτου Μετάλλου, για πρώτη φορά στην ιστορία του προοδευτικού συνδικαλιστικού κινήματος. Πρόεδρος κλαδικού συνδικάτου πληρώνεται από εργοδότη! Αυτή την πρακτική την εφάρμοζαν τη δεκαετία του ’70 τα χουντικά σωματεία του χώρου μας και οι κυβερνητικοί συνδικαλιστές. Στελέχη τους είναι εκτεθειμένα απέναντι στην εργοδοσία του χώρου μας, για ευνοϊκή μεταχείριση στον χώρο δουλειάς, ακόμα και για χρηματισμό, όπως δηλώνουν οι ίδιοι για στελέχη τους.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες και τα προβλήματα, αποφασίσαμε τον περασμένο Αύγουστο μια ομάδα συναδέλφων να παρέμβουμε στις εκλογές του Νοεμβρίου. Δημιουργήσαμε την Εργατική Ενότητα. Στην πρώτη σύσκεψη, που κάναμε τον Σεπτέμβριο με 100 περίπου συναδέλφους, αποφασίσαμε: Πρώτον, στις δύσκολες μέρες που περνά ο κλάδος μας και η χώρα την τελευταία διετία, με την κρίση να μαστίζει το σύνολο των μισθωτών και τις κυβερνήσεις να σέρνονται από το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε ακόμα πιο αντιλαϊκά μέτρα, επιβάλλεται να πάρουμε το μέλλον στα χέρια μας. Δεύτερον, καταλήξαμε σε 5 προτάσεις για τη σωτηρία του κλάδου και του συνδικάτου:

1) Για τη στήριξη και ανάπτυξη της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης. Η καταστροφή και απαξίωση του κλάδου μας είναι αποτέλεσμα κεντρικών επιλογών και καταμερισμού στα πλαίσια της Ε.Ε. και της συμπόρευσης χωρίς αντίσταση των εκάστοτε ελληνικών κυβερνήσεων. Η κυβέρνηση και ο ΟΛΠ να προχωρήσουν άμεσα σε μέτρα για τη σωτηρία της Ζώνης, όπως: κατασκευή πλοίων ακτοπλοΐας, που θα καλύψουν άγονες γραμμές, επένδυση που είχε γίνει αποδεκτή από την Ε.Ε. και έμεινε στα χαρτιά με ευθύνη των κυβερνώντων. Την ένταξη της Ν/Ζ στα προγράμματα αιολικής ενέργειας εγκαταστάσεων αφαλάτωσης. Αξιοποίηση του εργατικού δυναμικού της Ν/Ζ σε παρεμφερή έργα. Επιδότηση του ασφάλιστρου από τον κρατικό προϋπολογισμό. Η Ζώνη αποτελείται από ένα σύνολο μικρομεσαίων επιχειρήσεων που δεν αναγνωρίζονται από την Ε.Ε. ως Ναυπηγεία. Μπορούν και πρέπει να ενισχυθούν από τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις. Επανεξέταση της τιμολογικής πολιτικής του ΟΛΠ, με βασικό σκοπό τη μείωση του κόστους, για προσέλκυση εργασιών. Να δοθεί λύση για το εμπορικό τμήμα του Σκαραμαγκά. Η αναπτυξιακή εταιρεία του ΟΛΠ για τη Ζώνη μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί σε θετική κατεύθυνση, εξασφαλίζοντας τις αναγκαίες αρμοδιότητες και πόρους. Χωροθέτηση της Ν/Ζ χωρίς αμφισβήτηση της σημερινής δυναμικότητας.

2) Μέτρα για τους ανέργους. Την ουσιαστική τακτική επιδότηση των ανέργων της Ζώνης. Ρύθμιση των χρεών των ανέργων σε τράπεζες και ΔΕΚΟ. Επιδοτούμενη εκπαίδευση των ανέργων στις νέες τεχνολογίες που εισάγονται στον κλάδο μας.

3) Ανθρώπινες και ασφαλής συνθήκες δουλειάς. Η τήρηση των προβλεπόμενων κανόνων ασφάλειας και υγιεινής, μπορούν να λυθούν με μία προϋπόθεση. Να λειτουργήσουν ουσιαστικά όλοι οι παράγοντες που συνδέονται μ” αυτή την υπόθεση, όπως η πρόληψη, ο μηχανισμός ελέγχου, η ολοκληρωμένη ενημέρωση των συναδέλφων. Οι μεικτές Επιτροπές Ελέγχου (5μελη του τεχνικού ασφαλείας και των χημικών ναυτιλίας) είναι καιρός να παίξουν ουσιαστικά το ρόλο τους.

4) Για την τοπική Συλλογική Σύμβαση στη Ν/Ζ. Η Ζώνη χρειάζεται Τοπική Συλλογική Σύμβαση για διασφάλιση των κεκτημένων. Η Τοπική Συλλογική Σύμβαση πρέπει να έχει διετή χρονική διάρκεια.

5) Για την ενότητα των μεταλλεργατών και τη δημοκρατική λειτουργία του Συνδικάτου.

Οι αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις στην εκλογική διαδικασία μάς θύμισαν τις εποχές τη δεκαετία του ’70. Κακοήθειες, λάσπη, συκοφαντία, ξυλοδαρμοί. Επίσης στέρησαν σε πάρα πολλούς συναδέλφους τη δυνατότητα να ψηφίσουν και ταυτόχρονα είχαν στήσει ολόκληρο παρασκηνιακό μηχανισμό μέσα στα ίδια τα γραφεία του συνδικάτου μας μετατρέποντάς τα σε κομματική γιάφκα διεκπεραίωσης των οικονομικών εκκρεμοτήτων, των δικών τους ψηφοφόρων. Παράλληλα, ασκούσαν κάθε είδους ψυχολογική βία και εκβιασμούς, που έφταναν ώς και το ίδιο το ιερό δικαίωμα της δουλειάς.

Κάτω από αυτές τις απαράδεκτες συνθήκες η Εργατική Ενότητα συγκέντρωση 778 ψήφους, ποσοστό 42% και εξέλεξε 9 μέλη στη διοίκηση του συνδικάτου. Το ΑΕΜ-ΠΑΜΕ συγκέντρωσε 1.032 ψήφους και 12 έδρες στη διοίκηση, ποσοστό 55%. Το 2008 είχε πάρει 2.421 ψήφους και 18 έδρες. Η ΕΣΚ-ΠΑΣΚΕ συγκέντρωσε 52 ψήφους, ποσοστό 3%, χωρίς τη δυνατότητα να εκπροσωπηθεί στη διοίκηση, ενώ το 2008 είχε πάρει 357 ψήφους και 3 έδρες. Το αποτέλεσμα των εκλογών είναι ένα ξεκάθαρο μήνυμα, που έδειξε περίτρανα τη διάθεση των μεταλλεργατών της Ν/Ζώνης να γυρίσουν σελίδα. Ένα μήνυμα, να τελειώνουμε με τις μικροκομματικές λογικές. Να δούμε τα τεράστια προβλήματα του κλάδου, με σεβασμό στη δημοκρατία, με διάθεση αγωνιστικής σύνθεσης και ενότητας στη βάση των προβλημάτων. Κάθε μεταλλεργάτης καταλαβαίνει ότι μια τέτοια προσέγγιση είναι μονόδρομος. Η μόνη ελπίδα που απομένει πριν διαλυθεί ο κλάδος από τις καταστροφικές πολιτικές της κυβέρνησης και της τρόικας και των μικροκομματικών παιχνιδιών του ΠΑΜΕ.

Το μήνυμα των εκλογών για μας είναι δέσμευση πως θα δώσουμε με κάθε τρόπο τη μάχη για ενωτική δράση. Για να επιβιώσει αυτός ο κλάδος και να συνεχίσουμε να ζούμε από τις δουλειές μας.

Αναδημοσίευση απο την εφημερίδα: Αυγή

Διαβάστε στο φύλλο του Ριζοσπάστη 29/12/10 πως αντιμετωπίζει το αποτέλεσμα και οποιαδήποτε διαφορετική αριστερή φωνή το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ:

«…

Από την άλλη, κυβερνητικοί, εργοδοτικοί μηχανισμοί και αυτοαποκαλούμενοι «αριστεροί» θεώρησαν ότι αυτή η δραματική κατάσταση που βιώνει ο κλάδος, θα τους έδινε την ευκαιρία να μετατρέψουν το Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά σε μία αποδυναμωμένη και υποταγμένη συνδικαλιστική οργάνωση, να πάρουν πίσω όλες τις μεγάλες κατακτήσεις του κλάδου. Αυτές οι δυνάμεις, όλο το προηγούμενο διάστημα, τη μια με την προσπάθεια της δημιουργίας αντισυνδέσμου (για τη δημιουργία του οποίου δούλεψαν από την ΠΑΣΚΕ μέχρι και τις «αριστερές» δυνάμεις) και στη συνέχεια, ειδικά στην προεκλογική περίοδο, με τη μέθοδο της λάσπης, της συκοφαντίας – υπήρξαν ακόμα και καταγγελίες μεταλλεργατών για προσπάθεια εξαγοράς της ψήφου τους ώστε να μην ψηφίσουν τον ταξικό συνδυασμό – «δούλεψαν» ώστε να αλώσουν το συνδικάτο με κάθε τρόπο.»

Category: Σωματεία