Η διαδήλωση του Σαββάτου
Στο Σαββατιάτικο συλλαλητήριο (6/6) υπολογίζω ότι συμμετείχαν γύρω στα 3.000 άτομα (πάλι καλά, έβρεχε όλη τη μέρα).
Θέλω να σας κάνω μια διευκρίνιση για τη φωτογραφία που έχω επιλέξει για τη δημοσίευση. Πρόκειται για άστεγους στο υπόστεγο της τράπεζας στην Κλαυθμώνος.
Όπως προανέφερα έβρεχε (για την ακρίβεια τη στιγμή που τράβηξα τη φωτογραφία ψιλόβρεχε, αυτό το εκνευριστικό ψιλόβροχο που σε γεμίζει μια αόριστη μελαγχολία). Καθώς τράβαγα τη φωτογραφία, ήρθε στο νου μου μια συζήτηση που είχα μ’ ένα συνάδελφο που δουλεύει στο ίδιο επάγγελμα με μένα. Πρόκειται για εξαιρετικά ειδικευμένο εργαζόμενο που παίρνει ένα σχετικά υψηλό μισθό σε σχέση με το μέσο εργαζόμενο. Στον επαγγελματικό χώρο μου (δουλεύω ως γραφίστας), όπως άλλωστε και σε όλο τον ιδιωτικό τομέα, τα αφεντικά δεν περιμένουν καμιά επίσημη κυβερνητική απόφαση (ή ψευδεπίγραφη συμφωνία της ΓΣΕΕ για δήθεν πάγωμα μισθών) και θρασύτητα μειώνουν τους μισθούς εκβιάζοντας τους εργαζόμενους να συνυπογράψουν τις μειώσεις. Μου έλεγε λοιπόν ο φίλος και συνάδελφος:
-Άγγελε, νόμιζα μέχρι τώρα ότι τουλάχιστον το επαγγελματικό μου πρόβλημα το έχω λύσει. Τώρα συνειδητοποιώ, στα σαράντα μου, ότι ούτε αυτό δεν έχω επιλύσει. Να σου εξομολογηθώ κάτι. Βλέπω άστεγους στο δρόμο και μου έρχονται δάκρυα στα μάτια. Σκέφτομαι ότι αύριο μπορώ να βρεθώ στη θέση τους…
Άγγελος Κ
Category: Εσωτερικά
Φίλε Άγγελε
τις μειώσεις και τους εκβιασμούς στον ιδιωτικό τομέα η Ελλάδα, δηλαδή η τηλεόραση, τους «έμαθε» όταν ξέσπασε η ανοικτή κρίση και μπήκε χέρι στις απολαβές και τα όποια προνόμια των δημοσίων υπαλλήλων. Απλά χωρίς σωματεία και χωρίς Αριστερά δίπλα στον εργαζόμενο και μέσα στην δουλειά, οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα συνθλίβονται καθημερινά και περιθωριοποιούνται. Μόνο η αυτοοργάνωση τους μακρυά από τα συνδικαλιστικά κοράκια και τα συντηρητικά αριστερά κόμματα, μπορεί να αποτελέσει πυρήνα αντίστασης. ¨Οπου έγινε όπως στη Vodafon είδαμε αποτελέσματα.
Καλημέρα