Ισραήλ: Ένα φυλάκιο της αυτοκρατορίας



Στις ελληνικές εφημερίδες έχει χυθεί πολύ μελάνι το τελευταίο διάστημα για τη υποτιθέμενη κρίση στις σχέσεις Ισραήλ και ΗΠΑ. Για να δούμε πόσο αυτό είναι αληθές δημοσιεύουμε ένα άρθρο του Michael Fiorentino, ο οποίος πρόσφατα επέστρεψε στις ΗΠΑ μετά από δύο μήνες παραμονής στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη.

«Η Ιερουσαλήμ δεν είναι ένας ακόμα ισραηλινός εποικισμός», δήλωσε ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου στη συνεδρίαση της Αμερικανο-ισραηλινής Πολιτικής Επιτροπής Δράσης. «Είναι η πρωτεύουσα μας.»

Αυτές ήταν λέξεις γεμάτες αυτοπεποίθηση, ιδίως υπό το πρίσμα της «τεταμένης» διπλωματικής σχέσης μεταξύ ΗΠΑ και Ισραήλ, μετά την ανακοίνωση ότι το Ισραήλ θα κατασκευάσει 1.600 νέες οικιστικές μονάδες στη συνοικία Ramat Shlomo της Ανατολικής Ιερουσαλήμ.

Η ανακοίνωση, η οποία συνέπεσε με την επίσκεψη του αντιπροέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν στη χώρα στις 9 Μαρτίου, ήταν μια πράξη ανυπακοής σε παλαιότερη έκκληση της κυβέρνησης του Ομπάμα προς το Ισραήλ να σταματήσει την κατασκευή οικισμών ως προϋπόθεση για την επανέναρξη «των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων» με την Παλαιστινιακή Αρχή.

«Καταδικάζω την απόφαση της κυβέρνησης του Ισραήλ να προχωρήσει στην ανέγερση νέων οικιστικών μονάδων», είπε ο Μπάιντεν. «Ο χρόνος και το περιεχόμενο της ανακοίνωσης είναι ακριβώς το είδος του βήματος που υπονομεύει την εμπιστοσύνη που χρειαζόμαστε τώρα ενώ έρχεται σε αντίθεση με τις εποικοδομητικές συζητήσεις που είχα εδώ στο Ισραήλ».

Οι καθεστωτικοί σχολιαστές, όπως ο Τόμας Φρίντμαν των New York Times και ο Fareed Zakaria του Newsweek, έχουν χύσει πολύ μελάνι δραματοποιώντας την κρίση στις αμερικανο-ισραηλινές σχέσεις.

Όμως, η υποτιθέμενη ένταση στην «ειδική σχέση» μεταξύ των ΗΠΑ και του Ισραήλ είναι σε μεγάλο βαθμό κατασκευασμένη για να καθησυχάσουν τμήματα του εκλογικού σώματος στις δυο χώρες. Ο Νετανιάχου επιθυμεί να αποδείξει την προσήλωση του στο μάξιμουμ πρόγραμμα αποικιακής εξάπλωσης του Ισραήλ απέναντι στην κριτική από τα δεξιά του, και ο Ομπάμα είναι πρόθυμος να αποδείξει στους σκεπτικιστές ότι αυτός είναι ένας ατρόμητος υπερασπιστής του Ισραήλ, ο οποίος μπορεί ταυτόχρονα να είναι «σκληρός με τους Άραβες».

Έτσι, η «επιδιόρθωση της βλάβης» στις σχέσεις των δυο χωρών ξεκίνησε αμέσως. Δύο ημέρες μετά την αρχική επικριτική δήλωση του για το σχέδιο Νετανιάχου για την οικοδόμηση του οικισμού, ο Μπάιντεν επαναλάμβανε ότι οι ΗΠΑ «δεν έχουν καλύτερο φίλο από το Ισραήλ». Όταν ο Νετανιάχου επισκέφτηκε τις ΗΠΑ για μια κεκλεισμένων των θυρών συνάντηση με τον Ομπάμα στις 24 Μαρτίου, οι ηγέτες των δύο κομμάτων στο Κογκρέσο έσπευσαν να αποδείξουν ότι η στήριξη για το καθεστώς απαρτχάιντ του Ισραήλ είναι διακομματική.

«Στο Κογκρέσο στεκόμαστε στο πλάι του Ισραήλ, υπάρχει μια κοινή διακομματική δέσμευση σε αυτό», δήλωσε στη Βουλή η Νάνσι Πελόζι. «Δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ μας για το θέμα αυτό. Στο Κογκρέσο, μιλάμε με μία φωνή για το θέμα του Ισραήλ».

Ο Ρεπουμπλικανικός ηγέτης John Boehner δήλωσε:

«Δεν έχουμε ισχυρότερο σύμμαχο από το Ισραήλ οπουδήποτε αλλού στον κόσμο. Γνωρίζουμε όλοι μας ότι βρισκόμαστε σε μια δύσκολη στιγμή. Είμαι ευτυχής που ο πρωθυπουργός είναι εδώ, ώστε να μπορέσουμε να έχουμε έναν ανοιχτό διάλογο».

Η συζήτηση τελείωσε με τον Νετανιάχου να επιβεβαιώνει ότι τα σχέδια για τη συνοικία Ramat Shlomo δεν θα διακοπούν. Πράγματι, την επόμενη μέρα, ο δήμος της Ιερουσαλήμ έδωσε το πράσινο φως για την κατασκευή 20 νέων κατοικιών εποίκων στη Sheikh Jarrah, μια αραβική συνοικία στην ανατολική Ιερουσαλήμ που αποτελούσε στόχο της ακροδεξιάς ομάδας εποίκων Ατερέτ Κοχανίμ (Ateret Cohanim).

Εποικιστικός πυρετός

Ο Stephen Maher, σε άρθρο με τον τίτλο «Ενορχηστρωμένη οργή των ΗΠΑ για το Ισραήλ», επισημαίνει ότι η κύρια αιτίαση της κυβέρνησης Ομπάμα προς το Ισραήλ δεν αφορούσε στην ουσία της υπόθεσης, αλλά μάλλον στο χρόνο της ανακοίνωσης.

Σύμφωνα με τον Maher:

Η κυβέρνηση του Ομπάμα περιορίστηκε στο να αντιδράσει σε μια διπλωματική προσβολή από την ισραηλινή κυβέρνηση. Η αναγγελία του Ισραήλ έγινε την ίδια ημέρα που ο Μπάιντεν έφθανε στη χώρα για να επιβεβαιώσει την «απόλυτη, πλήρη και αδιαπραγμάτευτη» δέσμευση των ΗΠΑ για το Ισραήλ, και για να αρχίσουν έμμεσες συνομιλίες με τους Παλαιστινίους.

Μετά την ανακοίνωση, διαδηλώσεις και βίαιες συγκρούσεις ξέσπασαν στην Ιερουσαλήμ και αλλού στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη. Ανταποκρινόμενος σε αυτή την πίεση, ο Αραβικός Σύνδεσμος απείλησε να ακυρώσει τη συμφωνία του για τις έμμεσες διαπραγματεύσεις, ο γραμματέας Amr Moussa ανακοίνωσε ότι η Παλαιστινιακή Αρχή με πρόεδρο τον Μαχμούντ Αμπάς αποφάσισε να μην συμμετάσχει στις συνομιλίες.

Δεδομένου ότι η στήριξη από τον Αραβικό Σύνδεσμο ήταν η μοναδική πολιτική κάλυψη του Αμπάς για να εισέλθει εκ νέου σε διαπραγματεύσεις, η αμερικανική κυβέρνηση αναγκάστηκε να πάρει στα σοβαρά αυτά τα γεγονότα. Με τον αραβικό κόσμο σε αναβρασμό, τον Μπάιντεν ταπεινωμένο λόγω του βαθμού της συνενοχής των ΗΠΑ που αποκάλυψε η χρονική στιγμή της ανακοίνωσης, η κυβέρνηση του Ομπάμα αναγκάστηκε να αντιδράσει.

Στην πραγματικότητα, οι 1.600 νέες οικιστικές μονάδες στη Ramat Shlomo αποτελούν μέρος του μακροπρόθεσμου σχεδίου του Ισραήλ για την ανέγερση οικισμών στην Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Σύμφωνα με άρθρο της ισραηλινής εφημερίδας Haaretz στις 11 Μαρτίου:

Περίπου 50.000 νέες οικιστικές μονάδες στην Ιερουσαλήμ πέρα από την Πράσινη Γραμμή βρίσκονται σε διάφορα στάδια έγκρισης, όπως είπαν στην Haaretz ισραηλινοί αξιωματούχοι. Δήλωσαν επιπλέον στην εφημερίδα ότι τα κατασκευαστικά σχέδια για την Ιερουσαλήμ στα επόμενα χρόνια, ακόμη και δεκαετίες, αναμένεται να επικεντρωθούν στην Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Οι περισσότερες από τις οικιστικές μονάδες θα κατασκευαστούν σε κατ’ εξοχήν εβραϊκές γειτονιές πέρα από την Πράσινη Γραμμή, ενώ ένας μικρότερος αριθμός από αυτά θα κατασκευαστούν σε αραβικές συνοικίες.

Τα σχέδια για περίπου 20.000 από αυτά τα διαμερίσματα βρίσκονται ήδη σε προχωρημένα στάδια έγκρισης και υλοποίησης, ενώ τα σχέδια για τα υπόλοιπα αναμένεται να υποβληθούν στις σχεδιαστικές επιτροπές του Ισραήλ.

Ποιες ήταν οι επιπτώσεις για τους σιωνιστές αυτής της οικοδομικής δραστηριότητας; Η αλήθεια είναι ότι παρά την προσχηματική καταδίκη από διάφορους αξιωματούχους των ΗΠΑ, οι καταγγελίες σχετικά με τον ισραηλινό εποικισμό ήταν χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα.

Η κυβέρνηση του Νετανιάχου δεν χρειάζεται να ανησυχεί -αν οι ΗΠΑ ήταν σοβαρές στις απειλές τους για τους οικισμούς, θα μπορούσαν να απειλήσουν τη διακοπή αποστολής ορισμένων από τα τρία δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια προς το Ισραήλ το τρέχον μόνο έτος.

Τον Δεκέμβριο του 2009, η κυβέρνηση Νετανιάχου ανταποκρινόμενη στην έκκληση των ΗΠΑ για «πλήρη διακοπή» της εποικιστικής δραστηριότητας ανακοίνωσε το «πάγωμα του εποικισμού» για 10 μήνες.

Αλλά το «πάγωμα» δεν αφορούσε οικισμούς που είχαν ήδη εγκριθεί ή βρίσκονταν υπό κατασκευή, δεν ίσχυε για την Ιερουσαλήμ, και δεν ίσχυε για δημόσια και δημοτικά κτίρια.

Η «ειδική σχέση» ΗΠΑ-Ισραήλ

Αλλά θα ήταν λάθος να αντιμετωπίσουμε την πολιτική του Νετανιάχου ως έναν «παραλογισμό». Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνησή του είναι αναμφισβήτητα δεξιά και περιλαμβάνει τον Λίμπερμαν ως υπουργό Εξωτερικών. Ο Λίμπερμαν έχει διαπρέψει ως ρατσιστής προβοκάτορας, καλώντας τους Παλαιστίνιους πολίτες του Ισραήλ να δηλώσουν «όρκο πίστης» στο σιωνιστικό κράτος ή σε διαφορετική περίπτωση να απελαθούν.

Η εποικιστική πολιτική του Νετανιάχου εντάσσεται στις ιστορικές διεκδικήσεις του σιωνισμού που έχουν ως στόχο τον αποικισμό και τον εκτοπισμό των αυτοχθόνων Παλαιστινίων.

Ο Μάικλ Όρεν, πρέσβης του Ισραήλ στις ΗΠΑ, πρόσφατα συνόψισε την κατάσταση με αφοπλιστική ειλικρίνεια:

«Η πολιτική του Νετανιάχου για την κατασκευή οικισμών στην Ιερουσαλήμ, δεν διαφέρει από εκείνη των προκατόχων του», είπε ο Όρεν. «Δεν πρέπει, ωστόσο, να επιτρέψουμε οι ειρηνευτικές προσπάθειες, ή η συμμαχία Αμερικής-Ισραήλ, να υπονομευθεί από την πολιτική του Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ … Αυτή η πολιτική δεν είναι του Νετανιάχου μόνο αλλά ήταν και αυτή των πρώην πρωθυπουργών Εχούντ Μπάρακ, Γιτζάκ Ράμπιν, Σιμόν Πέρες και Γκόλντα Μέιρ – στην πραγματικότητα ήταν πολιτική κάθε ισραηλινής κυβέρνησης από το 1967 με στόχο την επανένωση της πόλης».

Ο Όρεν έχει δίκιο. Η κυβέρνηση Νετανιάχου ενδέχεται να έχει διαπράξει μια διπλωματική γκάφα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν παρέκκλινε από τη σιωνιστική πολιτική εθνοκάθαρσης.

Αυτό που λείπει από τους καθεστωτικούς αναλυτές στις ΗΠΑ είναι η οποιαδήποτε αναφορά ότι, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, η Ανατολική Ιερουσαλήμ είναι κατεχόμενο έδαφος που θα πρέπει αμέσως να εκκενωθεί από το Ισραήλ. Δεν αναφέρεται ότι οι οικισμοί βρίσκονται σε άμεση αντίθεση με το άρθρο 49 της Τέταρτης Σύμβασης της Γενεύης, η οποία ορίζει σαφώς ότι «μια δύναμη κατοχής… δεν έχει το δικαίωμα να μεταφέρει δικό της πληθυσμό στο έδαφος που κατέχει».

Η ικανότητα του Ισραήλ να αψηφά το διεθνές δίκαιο χωρίς να αντιμετωπίζει οποιαδήποτε διπλωματική συνέπεια είναι αποτέλεσμα της αμερικανικής υποστήριξης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ευθυγραμμίζονται με το Ισραήλ επειδή χρησιμοποιούν το Ισραήλ για το δικό τους αυτοκρατορικό έλεγχο της πλούσιας σε πόρους περιοχής. Για το λόγο αυτό δεν ειπώθηκε ούτε μια λέξη διαμαρτυρίας από τις ΗΠΑ όταν τέσσερις παλαιστίνιοι νεολαίοι δολοφονήθηκαν στη Δυτική Όχθη από ισραηλινούς στρατιώτες σε ειρηνικές διαδηλώσεις το Μάρτιο.

Για τον ίδιο λόγο εξηγείται η συνεχής υποστήριξη των ΗΠΑ για την εγκληματική πολιορκία της Γάζας, η οποία στερεί τα βασικά είδη ανάγκης από τους 1,5 εκατομμύριο κατοίκους της και έχει μετατρέψει τη Γάζα σε υπαίθρια φυλακή.

Το Ισραήλ έχει να αντιμετωπίσει ένα γύρο από αποτυχίες στις δημόσιες σχέσεις του, λόγω των στρατιωτικών του επιχειρήσεων το Δεκέμβριο του 2008 και τον Ιανουάριο του 2009, και κυρίως λόγω της έκθεσης Goldstone, η οποία διαπίστωσε ότι η ισραηλινή κυβέρνηση είναι ένοχη για εγκλήματα πολέμου, συμπεριλαμβανομένων της σκόπιμης στόχευσης σχολείων, τεμενών και νοσοκομείων.

Αλλά η κυβέρνηση του Ομπάμα εξακολουθεί να είναι ο πρώτος υποστηρικτής και απολογητής του Ισραήλ, ανεξάρτητα από το θανάσιμο κόστος του πολέμου του Ισραήλ κατά του παλαιστινιακού λαού.

Όποια και αν είναι η φύση των διαφορών ΗΠΑ-Ισραήλ τα τελευταία χρόνια, η θεμελιώδης δυναμική της «ειδικής σχέσης» μεταξύ των δυο χωρών παραμένει: οι ΗΠΑ προμηθεύουν τα χρήματα και τα όπλα, και το Ισραήλ ενεργεί ως όργανο επιβολής των συμφερόντων των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή.

Την ευθύνη για τη μετάφραση είχε ο Άγγελος Κ.

Category: Χωρίς κατηγορία