Φωτογραφίες από την Ικαρία



Υποθέτω ότι οι ταχτικοί φίλοι του blog θα το περίμεναν…

Ετοίμασα και σας παρουσιάζω στο τέλος αυτής της δημοσίευσης μια σειρά από φωτογραφίες από την Ικαρία (είχα πάει τον Αύγουστο για διακοπές).

Πριν φύγω έγραφα για τη μελαγχολία των διακοπών (διάβαζε το «διακοπές»).

Κάποια στιγμή, στην Ικαρία έβλεπα ένα «υπέροχο ηλιοβασίλεμα». Γιατί σε εισαγωγικά; Μα γιατί η φράση αποτελεί κλισέ για ανθρώπους της πόλης, ανεξάρτητα της αλήθειας ή όχι που ενέχει η φράση. Καθώς λοιπόν έβλεπα το «υπέροχο ηλιοβασίλεμα» μου ήρθε στο μυαλό ο στοίχος του Βάρναλη:

Ω της αυγής κροκάτη γάζα, γαρούφαλλα του δειλινού

χάνεστε σβήνεται μακριά μας χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας

Κοιτάζοντας τις φωτογραφίες διακοπών μου πάντοτε είχα (και έχω) την εντύπωση ότι πολλές από αυτές μοιάζουν πολύ με καρτ ποστάλ, τους λείπει η αυθεντική συγκίνηση, η ανεπιτήδευτη προσέγγιση της ομορφιάς της φύσης. Γιατί;

Γιατί σαν άνθρωπος της πόλης η σχέση μου με τη φύση είναι εξωτερική, αποστασιοποιημένη, χωρίς βάθος. Όλα εκκινούν και τελειώνουν στην απλή (και εντελώς επιφανειακή) διαπίστωση της «ομορφιάς» της (και πάλι σε εισαγωγικά!). Πέραν τούτου ουδέν: δεν υπάρχει τίποτα άλλο για να κινητοποιήσει το νου, να υπάρξει ένας συνειρμός που να βαθαίνει στον εσωτερικό κόσμο ή στη θεώρηση του «εξωτερικού κόσμου». Ακόμα και όταν εμφανίζονται τέτοιες σκέψεις γρήγορα βυθίζονται στην κοινοτοπία. Τα «γαρούφαλλα του δειλινού» μπορούν να σε χαλαρώσουν μέχρι βαθμού αποχαύνωσης, όχι όμως να σε κινητοποιήσουν, να σε συνεγείρουν, να σε αλλάξουν (τίποτα, φυσικά, κακό στο χαλάρωμα!).

Το αντίθετο συμβαίνει με το αστικό τοπίο: η θέα της ασχήμιας των πολυκατοικιών, ο ζητιάνος στο δρόμο, το πλήθος που κινείται σιωπηλά στις πολύβουες λεωφόρους, τα μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα, οι άστεγοι στα παγκάκια, όλα σε αναγκάζουν να σκεφτείς, να στοχαστείς, να αντιδράσεις, να συζητήσεις, να διαφωνήσεις.

Καθόλου τυχαία λοιπόν, οι περισσότερες φωτογραφίες που θα δείτε μοιάζουν με φωτογραφίες δρόμου! Είναι ενσταντανέ άγνωστων σε μένα ανθρώπων στην παραλία.

Μια επί πλέον διευκρίνηση. Στις διακοπές κάναμε «φωτογραφικό σαφάρι» με τους φίλους που πήγα, όλοι τραβάγαμε φωτογραφίες με τη φωτογραφική μου μηχανή. Έτσι δεν είμαι σίγουρος ποιανού είναι οι φωτογραφίες που θα δείτε. Οι φωτογραφίες είναι συλλογική δουλειά εμένα, του Μιγκέλ, της Τίνας και του Γιάννη the fish.

Άγγελος Κ

Category: Χωρίς κατηγορία