Το τείχος της χαράς;



Το συγκεκριμένο βίντεο είναι διαφήμιση μιας μεγάλης εταιρείας κινητής τηλεφωνίας στο Ισραήλ. Έχει προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις στο Ισραήλ αλλά και σε άλλες χώρες σε σημείο που ο Ahmed Tibi Άραβας Βουλευτής στο Ισραηλινό κοινοβούλιο Knesset ζήτησε την άμεση απόσυρση της διαφήμισης με το σκεπτικό ότι «το τείχος (της Δυτικής Όχθης) χωρίζει οικογένειες και εμποδίζει σε παιδιά την πρόσβαση σε σχολεία και κλινικές, παρόλα αυτά η διαφήμιση το παρουσιάζει σαν να ήταν ένας απλός φράχτης κήπου στο Τελ Αβίβ».

Στην αρχή της διαφήμισης μια μπάλα ποδοσφαίρου πέφτει απειλητικά πάνω σε ένα στρατιωτικό όχημα. Οι νεαροί Ισραηλινοί στρατιώτες τρομάζουν και παίρνουν θέσεις μάχης αλλά μόλις ανακαλύπτουν ότι πρόκειται απλά για μια μπάλα ποδοσφαίρου το παιχνίδι αρχίζει. Η μπάλα πηγαινοέρχεται από την μία και την άλλη πλευρά του τείχους και με το κινητό οι στρατιώτες καλούν κι άλλους φαντάρους να συμμετέχουν στο παιχνίδι. Το βίντεο κλείνει με τον εκφωνητή να λέει «τι χρειαζόμαστε στο τέλος; απλά λίγο γέλιο».

Η συζήτηση-αντιπαράθεση που ξεκίνησε στο διαδίκτυο και στα blogs σύντομα εμπλουτίστηκε από ένα ακόμη βίντεο (φτιαγμένο μάλλον από Παλαιστίνιους) όπου εκεί παρουσιάζεται μια πιο «ρεαλιστική» εικόνα με τους Παλαιστίνιους να παίζουν ποδόσφαιρο αλλά όταν η μπάλα φτάνει στους Ισραηλινούς στρατιώτες αυτοί απαντούν με δακρυγόνα.

Το τείχος που κατασκευάζουν ακόμη οι Ισραηλινοί στη Δυτική Όχθη είναι ένα τεράστιο οικοδομικό έργο. Όταν ολοκληρωθεί θα έχει μήκος 700 χιλιομέτρων (με τα 2/3 να είναι ήδη έτοιμα) ύψος μέχρι 8 μέτρα και θα περιλαμβάνει τάφρους, φυλάκια και άλλα μέτρα ασφαλείας. Το 2004 πραγματοποιήθηκε δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και η κατασκευή κρίθηκε παράνομη, ενάντια στο Διεθνές Δίκαιο.

Μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου το 1989 (28 χρόνια αφού κτίστηκε) ήταν δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι ένα καινούργιο τείχος θα κατασκευαζόταν για να χωρίσει οικογένειες, κοινότητες και ανθρώπους όλα στο όνομα της «ασφάλειας» και της «προστασίας».

Το πιο ανησυχητικό είναι μια φασίζουσα λογική η οποία νομιμοποιεί στα μυαλά πολλών Ισραηλινών την ύπαρξη του τείχους. Σε αυτό το πλαίσιο η διαφήμιση σκηνοθετεί μια χαρούμενη ατμόσφαιρα όπου ακόμη και το τείχος, που είναι σύμβολο καταπίεσης και ρατσιστικού διαχωρισμού, μετατρέπεται σε μια πραγματικότητα που οι φαντάροι αντικρίζουν καθημερινά στις περιπολίες τους στην περιοχή και ενσωματώνεται ακόμη και στο παιχνίδι τους με την μπάλα.

Η «πραγματική» πραγματικότητα όμως είναι ακόμη πιο σκληρή από την σκηνοθετημένη. Πολλά διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία μετέδωσαν εικόνες από το πρόσφατο πόλεμο στη Γάζα όπου Ισραηλινοί με ξαπλώστρες και φαγητό παρακολουθούσαν από ένα ύψωμα στα σύνορα τους βομβαρδισμούς φωνάζοντας από χαρά όταν μια βόμβα έπληττε ένα στόχο. Κάποιοι από αυτούς ίσως χρησιμοποίησαν το κινητό τους για να ενημερώσουν τους φίλους τους ότι στο συγκεκριμένο ύψωμα έχει κάλη θέα, είναι μαζεμένος αρκετός κόσμος και υπάρχει μιά χαρούμενη «διάθεση».

Misa

Category: Χωρίς κατηγορία